23 กุมภาพันธ์ 2552 20:07 น.
แก้ว กลางไพร
ป่านฉะนี้คนดีนี้หนาวไหม
ขอส่งใจให้คนดีนี้แทนผ้า
จากหญิงหนึ่งอยู่แดนไกลส่งใจมา
ส่งแทนผ้าให้ห่มนอนตอนกลางคืน
ป่านฉะนี้คนดีคงเหนื่อยนะ
กับภาระและหน้าที่มิมีฝืน
คงแสนเหนื่อยเมื่อยล้าทุกวันคืน
นอนกอดปืนนอนหนาวร้าวรอนใจ
เพื่อหน้าที่คนดีทนหน่อยนะ
หมดภาระหน้าที่นี้สดใส
ยังรอพี่รอคนดีที่บ้านไพร
นานแค่ไหนรอคนดีพี่กลับมา
23 กุมภาพันธ์ 2552 10:12 น.
แก้ว กลางไพร
บ้านกลอนไทยหลังนี้เกิดปีไหน
ก็แล้วใครคือผู้สร้างวางรากฐาน
แสนอบอุ่นด้วยอักษรบทกลอนกานท์
ทั้งกลอนหวานกลอนเศร้าคละเคล้ากัน
กลอนคิดถึงกลอนปรัชญาช่างน่าคิด
ทั้งภาษิตคำพังเพยเอ่ยคำขวัญ
มีมวลมิตรมากมายหมายรวมกัน
ต่างร่วมฝันด้านกวีที่บ้านกลอน
แล้วใครเล่าเจ้าของบ้านบอกได้ไหม
บ้านกลอนไทยก่อกำเนิดเกิดอักษร
ใครกันหนอผู้ใจดีที่บ้านกลอน
ขอพักผ่อนด้วยคนหนอขอร่วมงาน
ความจริงเข้ามาขอพักอาศัยที่นี่นานแล้ว....แต่ยังไม่ทราบจริงๆว่าใครคือเจ้าของบ้านหลังนี้....แต่เท่าที่เปิดๆอ่านดูจากกระทู้ต่างๆ....คุณอัลมิตรา ใช่ไหมคะเจ้าของบ้าน.....ก็ขอขอบคุณเจ้าของบ้านหลังนี้ที่ให้ที่พักพิงค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 09:16 น.
แก้ว กลางไพร
มวลไม้ดอกออกช่อล้อลมหนาว
ดอกสีขาวบานไสวอยู่ในสวน
ดอกกุหลาบสีแดงสดกลิ่นอบอวน
หอมรัญจวนกลิ่นราตรที่กลางไพร
ดอกบานชื่นดอกดาวเรืองเหลืองอร่าม
ดอกไม้งามเยอมีร่าพาสดใส
ดอกแก้วขาวงามยิ่งเหนือสิ่งใด
แย้มดอกใหม่บริสุทธิ์บุษบา
แดงระเรื่อเจือสีขาวกลิ่นพราวพร่าง
ที่ข้างทางดอกโสนโชว์ช่อหนา
ดอกผักบุ้งสีม่วงขาวพร่างพราวตา
ดอกเฟื่องฟ้าที่ข้างบ้านงดงามจริง
รุ่งอรุณแสงทองสอดส่องฟ้า
พี่แก้วมาทักทายเพื่อนชายหญิง
ด้วยอากาศเช้านี้แสนดีจริง
เพื่อนชายหญิงตื่นเถิดหนาพี่ยารอ
เชิญครูพิม ครูเจี๊ยบ ครูรินนั้น
จิตรำพัน ดาวระดา น้องยาหนอ
ยาแก้ปวด มณีจันทร์ และน้องช.
พี่แก้วขอน้องต่อกลอนอ้อนวจี
เชิญนกยูง เชิญนางฟ้า มาที่บ้าน
สุขสำราญเชิญสังสรรค์ที่บ้านพี่
ทั้งไผ่ดำ พิมญดา กันนาเทวี
บ้านหลังนี้ขอต้อนรับกับทุกคน
เชิญน้องรัน คุณฝากฝัน ท่านทั้งหลาย
เพื่อนหญิงชาย ปลายตะวัน นั้นอีกหน
ทั้งก่องกิก มิตรรัก ของทุกคน
เชิญคุณฝนทองด้วยช่วยช่วยกัน
เชิญแสงเหนือ นรสิริ คุณหนุ่มน้อย
เชิญน้องกลอย...กิตติกานต์...ที่บ้านฉัน
ไร้ลำดับ...รัมณีย์...นี้ช่วยกัน
เชิญสังสรรค์...บ้านพี่....ที่กลางไพร
เชิญราชิกา...นิลวรรณ...นั้นที่บ้าน
เชิญทุกท่าน...ในบ้านก่อน....พักผ่อนได้
เชิญเพื่อนเพื่อน....น้องพี่....นี้ด้วยใจ
บ้านกลางไพร...ไปไม่ยาก....มากไมตรี
หากท่านใดไม่กล่าวนามอย่าน้อยจิต
เชิญมวลมิตร...เชิญทุกท่าน....นั้นที่นี่
ที่บ้านไร่...ศรีประจันต์...สุพรรณบุรี
เชิญน้องพี่...ผองเพื่อน...เยือนกลางไพร
22 กุมภาพันธ์ 2552 14:50 น.
แก้ว กลางไพร
แก้ว กลางไพร...ในวันนี้...อยู่ที่บ้าน
ยามว่างงาน...นั่งเขียนกลอน...อักษรศรี
เข้ามาสู่...บ้านกลอนไทย...ไม่รอรี
เพียงหวังมี...เพื่อนตอบ...มอบบทกลอน
ไม่ต้องการ...สิ่งใด...ไปกว่านี้
เพียงหวัมี...เพื่อนตอบ...มอบอักษร
แม้ไม่ดี...ตอนใด...ในบทกลอน
พี่แก้ววอน...เพื่อนแนะนำ...ตามต้องการ
ด้วยใจรัก...อักษร...จึงอ้อนตอบ
ด้วยชื่นชอบ...บทกลอน...อักษรศานต์
จึงเข้าสู่...บ้านกลอนไทย...มาช้านาน
หวังสืบสาน...วรรณกรรม...ตามเพื่อนยา
ขอเชิญเพื่อน...ทั้งหลาย...ทั้งชายหญิง
เชิญติติง...เชิญแนะนำ...ด้านภาษา
แม้ตอนใด...ไม่ดี...แนะนำมา
ขอสัญญา...จะแก้ไข....ให้ดีดี
ขอขอบคุณ...พี่น้อง...และผองเพื่อน
ที่มาเยือน...แก้ว กลางไพร...ในวันนี้
ขอขอบคุณ...ทุกน้ำใจ...ทุกไมตรี
ที่น้องพี่...เข้ามาเยือน...เป็นเพื่อนกัน
บ้านกลอนไทย...มากไมตรี...มีมิตรมาก
ล้วนมาจาก...ทั่วทิศา...มาร่วมฝัน
ทั้งเหนือใต้...กลางตกออก...มารวมกัน
ต่างร่วมฝัน...ด้วยไมตรี...ที่บ้านกลอน
แม้ต่างวุฒิ...ต่างวัย...ไกลกันนัก
ไม่รู้จัก...สื่อสัมพันธ์....ด้านอักษร
ต่างพูดคุย...หยอกล้อ...ต่อตำกลอน
แม้หนาวร้อน...เป็นเพื่อนได้...ด้วยไมตรี
คนนั้นพี่...คนนี้น้อง...นั่นผองเพือน
ต่างมาเยือน...บ้านกลอนไทย...ไม่หน่ายหนี
หลายคนเก่ง...ด้านอักษร...กลอนกวี
ต่างช่วยชี้...ช่วยแนะนำ....คำให้มา
ทั้งน้องช....น้องรัน...นั้นคิดถึง
แสนซาบซึ้ง...ปลายตะวัน...น้องนางฟ้า
มณีจันทร์...นกยูง...พิมญดา
ศรกรา...ไผ่ดำ...ที่เคยเยือน
ทั้งแสงเหนือ...ฝากฝัน...นั้นเคยทัก
ทั้งน้องรัก...ไหมฟ้า...มาเป็นเพื่อน
ทั้งก่องกิก...นิลวรรณนั้น....เคยเยือน
ที่เคยเอื้อน....ทักทายกัน....กันนาเทวี
ไร้อันดับ...กิตติกาต์...นั้นทายทัก
ช่อแก้วมัก...ทักทายกัน...ไม่หน่ายหนี
ทั้งครูพิม...ครูริน...ที่แสนดี
ครูเจี๊ยบมี...พรสวรรค์...ชั้นคุณครู
ขอเชิญชวน...จิตรำพัน...ดาวระดา
ทุกท่านมา...สังสรรค์...ที่บ้านพี่
ราชิกา...พี่สาว...รัมณีย์
บ้านหลังนี้ขอต้อนรับกับทุกคน
ผิดพลาดแนะนำด้วย...รู้สึกมั่วๆชอบกล
22 กุมภาพันธ์ 2552 13:15 น.
แก้ว กลางไพร
สิบนิ้วตรง...วางลง...ตรงคลีบอร์ด
พร้อมทั้งหยอด...อักษร...กลอนสุขสันต์
หวังกลอนนี้...ถึงคนดี...ทุกวี่วัน
เป็นจำนรร...ว่าคิดถึง...ซึ้งตัวเธอ
เกือบปีแล้ว...ที่ไม่พบ...สบเกลอเก่า
แก้วจึงเฝ้า...มาทุกวัน...นั้นเสมอ
เพียงหวังว่า...มีสักวัน...คงได้เจอ
บางครั้งเผลอ....ตอยคนดี...นี้ทุกวัน
ฝากกลอนรัก...จากใจ...ฝากไปถึง
ใครคนหนึ่ง...อยู่ทางใต้...ให้สุขสันต์
ขอโชคดี...มีชัย...ในทุกวัน
คนดีนั้น...ปลอดภัย...ไร้โรคา
ขอคุณพระ...ช่วยปกป้อง...คุ้มครองด้วย
คุณพระช่วย...คุ้มภัย...ได้รักษา
ขอโชคดี...มีชัย...ปลอดภัยมา
ขอเทวา...คุ้มครองด้วย...อำนวยชัย
อยู่แนวหลัง...รอคนดี...อยู่ที่บ้าน
รอวันสาน...ความฝัน...อันสดใส
รอคนดี...ที่บ้านนา...ป่ากลางไพร
พร้อมส่งใจ...ให้คนดี...ที่ชายแดน
หน้าส่วนตัว
1145
