16 กันยายน 2551 23:29 น.
แก้ว กลางไพร
ไม่ใช่พ่อแท้แท้แต่ก็พ่อ
อยากรั้งรอชีวิตท่านนั้นหนักหนา
ทั้งที่รู้...เกิดเจ็บตาย....ของธรรมดา
แต่ทว่าอดเศร้าใจไม่ได้เลย
ขอให้พ่อหลับสบายอย่าได้ห่วง
พ่อสู่สรวงสวรรค์สู่ชั้นฟ้า
ขอให้พ่อสู่ภพใหม่ใสโสภา
ขอชาติหน้าเป็นพ่อลูกทุกชาติไป
16 กันยายน 2551 21:33 น.
แก้ว กลางไพร
ยามเดือดร้อนอยากมีคนคอยปรึกษา
ยามเหว่หว้าอยากมีใครปลอบใจบ้าง
ยามทุกข์ทนอยากมีคนช่วยชี้ทาง
ยามอ้างว้างอยากมีใครเข้าใจเรา
จะมีไหมใครหนามาเป็นเพื่อน
มาช่วยเตือนช่วยชี้ทางยามหงอยเหงา
จะมีไหมใครหนอปลอบใจเรา
จะมีใครคนใดเล่าเข้าใจจริง