7 มกราคม 2551 21:57 น.
แก้ว กลางไพร
ลาลับแล้วดวงแก้วพริ้งแพรวใส
สู่สวรรคาลัยไกลหนักหนา
ปวงประชาต่างสะอื้นกลืนน้ำตา
พระมาลาจากข้าไทไปนิรันดร์
น้อมอาลัยพระองค์พระทรงศรี
ต่อจากนี้ไม่มีแล้วดวงแก้วขวัญ
เคยปลดทุกข์บำรุงสุขไทยทั่วกัน
โอ้มิ่งขวัญลาลับแล้วดวงแก้วไทย
ขอพระองค์ทรงสถิตย์วิมานแก้ว
งามเพลิศแพร้วสู่สวรรคาลัย
ขอพระองค์ทรงนิทราทั้งกายใจ
ชนชาวไทยส่งเสด็จพระพี่นางฯ
ขอร่วมไว้อาลัยสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ
ขอพระองค์ เสด็จสู่สวรรคาลัย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้าผู้ใช้นามปากกา แก้ว กลางไพร
7 มกราคม 2551
5 มกราคม 2551 06:50 น.
แก้ว กลางไพร
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าประชาชื่น
มองแผ่นพื้นผสุธาถิ่นอาศัย
ชั่วลูกหลานนานตลอดแสนปลอดภัย
เพราะเทพไท้...กษัตรา...ราชินี
ทั้งวัดวาอารามนั้นงามหรู
ทั้งเชิดชูเกียริประวัติรัฐสุขขี
เอกลักษณ์...เอกราช...ชาติเรามี
สามัคคีมีน้ำใจไทยทุกคน
น้ำมีปลานามีข้าวอ่าวมีทรัพย์
ช่างสมกับความเป็นไทยใครๆสน
อยากได้ไทยไว้ครอบครองเป็นของตน
แต่ไทยพ้น ...รอดได้ด้วย...ไทยช่วยกัน
เมื่อวันที่ห้าธันวาวนมาถึง
เป็นวันซึ่งปวงประชาพาสุขสันต์
ร่วมฉลองแปดสิบพรรษานี้ทั่วกัน
เป็นมิ่งขวัย...ธิปไตย...ไทยเจริญ.