26 พฤษภาคม 2550 20:20 น.
แก้ว กลางไพร
โอ้บ้านน้อย...หลังนี้...อยู่ที่เก่า
อยู่เชิงเขา...กลางพนา...ป่าไพรสนธ์
แสนกันดาร...แสนห่างไกล...จากผู้คน
แต่สุขล้น...ด้วยธรรมชาติ...อากาศดี
คอยเพื่อนเพื่อน...เข้ามาเยือน...เหมือนก่อนเก่า
แก้วจึงเฝ้า...คอยเพื่อนยา...มาที่นี่
ที่บ้านไร่...ศรีประจันต์...สุพรรณบุรี
ในคืนนนี้...เชิญเพื่อนยา...เเวะมาคุย.
26 พฤษภาคม 2550 09:35 น.
แก้ว กลางไพร
บ้านกลอนไทย ... ได้เพื่อนรัก...มากนักหนา
เร็วหรือช้า...เป็นเพื่อนได้....ไม่เคอะเขิน
แม้วุฒิวัย...ต่างกัน...นั้นเหลือเกิน
แต่เราเดิน...ร่วมเส้นทาง...สร้างสรรกลอน
แม้ว่าไม่...เคยพบ....ประสบหน้า
แต่เรามา...สร้างสัมพันธ์....อันหวานอ่อน
ดีใจนะ...ที่เข้ามา....สู่บ้านกลอน
จึงขออ้อน...เป็นลำนำ....ชื่นฉ่ำใจ
26 พฤษภาคม 2550 06:11 น.
แก้ว กลางไพร
บรรจงจัด...คัดอักษร...เป็นกลอนหวาน
เข้าสู่บ้าน...กลอนไทย...ดังใจฝัน
มีพี่น้อง...ผองเพื่อน...เอื้อนสัมพันธ์
แสนสุขสันต์...แสนสุขขี...ที่เข้ามา
มีตัวอย่าง...การเขียนกลอน....จากเพื่อนพี่
ตัวอย่างที่...สมบูรณ์แบบ....แยบยลหนา
ดีใจที่....ตัวเรา...หลงเข้ามา
อยากบอกว่า...อบอุ่นยิ่ง....เหนือสิ่งใด
ขอขอบคุณ....บ้านกลอนไทย....ที่ต้อนรับ
ขอบคุณกับ....ทุกไมตรี....ที่มีให้
ขอขอบคุณ....ในไมตรี....และน้ำใจ
แก้ว กลางไพร....แสนปลาบปลื้ม.....ไม่ลืมเลย
23 พฤษภาคม 2550 07:45 น.
แก้ว กลางไพร
สิบนิ้วตรง...วางลง...ตรงคลีบอร์ด
พร้อมทั้งหยอด...อักษร...กลอนสุขสันต์
หวังกลอนนี้...ถึงคนดี...ทุกวี่วัน
เป็นจำนรร...ว่าคิดถึง...ซึ้งตัวเธอ
หลายวันแล้ว...ที่ไม่พบ...สบเกลอเก่า
แก้วจึงเฝ้า...มาทุกวัน...นั้นเสมอ
เพียงหวังว่า...มีสักวัน...คงได้เจอ
บางครั้งเผลอ....นั่งใจลอย...คอยคนดี
22 พฤษภาคม 2550 18:30 น.
แก้ว กลางไพร
รวมความคิดมิตรสัมพันธ์วรรณศิลป์
รวมเป็นถิ่นวรรณกรรมฉ่ำสดใส
รวมความคิดความฝันอันเกรียงไกร
รวมเอาไว้บ้านกลอนไทยให้ชื่นบาน.