24 ตุลาคม 2550 10:13 น.
แก้ว กลางไพร
ทุกครั้งที่...โทรไป...สายไม่ว่าง
มีบางครั้ง...ฝากข้อความ...เสียงตามสาย
โทรทุกวัน...เบอร์ไม่ผิด...คิดวุ่นวาย
เสียงตามสาย...ฝากข้อความ...ติดตามมา
หรือเขายุ่ง...กับการงาน...เขามีหนอ
หรือเขารอ...ประชุมใหญ่...ใช่ไหมหนา
หรือเจ้านาย...เรียกใช้...ทุกเวลา
หรือเพราะว่า...เขาคนดี...มีใครรอ
ด้วยคิดถึง...เขามาก...จึงอยากรู้
เขานั้นอยู่...อย่างไร...ใยเงียบหนอ
โทรทุกครั้ง...โทรไม่ผิด...ติดยังรอ
เหตุใดหนอ...เขาไม่รับ...ฝากข้อความ
ทุกครั้งที่...โทรไป...ใยไม่ติด
เบอร์ไม่ผิด...เป็นเบอร์เก่า...เราเฝ้าถาม
ทุกครั้งที่...โทรไป...ฝากข้อความ
ใจวาบหวาม...เมื่อโทรติด....เขาปิดเบอร์
24 ตุลาคม 2550 09:52 น.
แก้ว กลางไพร
ขอขอบคุณ...คนดี...ที่โทรหา
โชว์เบอร์มา...ก็ยังดี...ที่ได้เห็น
หายไปไหน...ใจฉันเหงา...ทั้งเช้าเย็น
แสนตื่นเต้น...เมื่อเบอร์โทร...นี้โชว์มา
ขอขอบคุณ...นะคนดี...รีบโทรกลับ
ใยไม่รับ...โทรหลายครั้ง...นั่งกังขา
หรือคนดี...ยุ่งกับงาน...การผ่านมา
หรือเพราะว่า...คนดี...มีใครรอ
นั่งรอสาย...โทรศัพท์...หลับแล้วตื่น
หลายวันคืน...รอโทรนี้...ไม่มีหนอ
แสนเงียบเหงา...เศร้าหทัย...ใยให้รอ
แม้นั่งพ้อ...ตามลำพัง...ก็ยังคอย
อยากรู้ว่า...เขาทุกข์ยาก...ลำบากไหม
หรือมีใคร...ดูแลเขา...ไม่เหงาหงอย
ปล่อยสาวนา...คนนี้...ให้รอคอย
หลายเดือนคล้อย...ไม่โทรมา...หรือว่าลืม
24 ตุลาคม 2550 09:36 น.
แก้ว กลางไพร
ขอโทษนะ...คนดี...ที่คิดถึง
วันวันหนึ่ง...โทรมา...หาหลายหน
อย่าโกรธขึ้ง...รำคาญ...เลยหน้ามล
เพราะไกลล้น...เกินกว่า...มาหากัน
จึงใช้โทรศัพท์กระชับมิตร
เพราะว่าพิษ...ความคิดถึง...จึงไหวหวั่น
ให้คนึง...ถึงคนดี...นี้ทุกวัน
อย่าว่ากัน...เพราะคิดถึง...จึงโทรมา
ต้องขอโทษ...เธอด้วย...ช่วยรับเถิด
เพราะโทรเกิด...จากคิดถึง...จึงโทรหา
ไม่คิดถึง...คงไม่...ได้โทรมา
นี่เพราะว่า...ฉันคิดถึง...จึงโทรกวน
23 ตุลาคม 2550 07:55 น.
แก้ว กลางไพร
บ้านกลอนไทย...มากไมตรี...มีมิตรมาก
ล้วนมาจาก...ทั่วทิศา...มาร่วมฝัน
ทั้งเหนือใต้...กลางตกออก...มารวมกัน
ต่างร่วมฝัน...ด้วยไมตรี...ที่บ้านกลอน
แม้ต่างวุฒิ...ต่างวัย...ไกลกันนัก
ไม่รู้จัก...สื่อสัมพันธ์....ด้านอักษร
ต่างพูดคุย...หยอกล้อ...ต่อตำกลอน
แม้หนาวร้อน...เป็นเพื่อนได้...ด้วยไมตรี
คนนั้นพี่...คนนี้น้อง...นั่นผองเพือน
ต่างมาเยือน...บ้านกลอนไทย...ไม่หน่ายหนี
หลายคนเก่ง...ด้านอักษร...กลอนกวี
โปรดช่วยชี้...ช่วยแนะนำ....ตามสมควร
21 ตุลาคม 2550 00:13 น.
แก้ว กลางไพร
ฉันเคยฝันอยากเป็นครูอยู่บ้านนอก
ฉันเคยบอกแม่พ่อต่อเติมฝัน
อยากเป็นครูอยู่บ้านนาป่าไพรวัลย์
แต่ว่าฉันทุกวันนี้ขี่หลังควาย