16 ธันวาคม 2550 15:25 น.
แก้ว กลางไพร
สุขสันต์....วันอาทิตย์
เชิญมวลมิตร...มาต่อกลอน...อักษรศานต์
เชิญครูเจี๊ยบ...เชิญครูริน....เข้าสู่บ้าน
ยามว่างงาน...เชิญทุกท่าน....นั้นทุกคน
เชิญครูพิม...เชิญน้อง ช.... อย่ารอช้า
น้องรันมา...สังสรรค์..กันเถิดหนอ
ทั้งนางฟ้า...คุณก่องกิก ..พี่แก้วรอ
ไผ่ดำหนอ...แสงเหนือ...เชื้อเชิญคุณ
จิตรำพัน....ศรรกรา....พิมญดาด้วย
เข้ามาช่วย...สังสรรค์....กันเถิดหนา
มณีจันทร์...น้องคนดี....นี้เชิญมา
ร่วมสังสรรค์...ร่วมเฮฮา.....ประสาเรา
ขอเชิญทุกๆท่านค่ะ
16 ธันวาคม 2550 14:49 น.
แก้ว กลางไพร
พ่อรักแม่แค่ไหนฉันไม่รู้
แต่พ่ออยู่กับแม่จนแก่เฒ่า
มีลูกดกหกคนคือพวกเรา
ทุกคนเข้าใจกันนั้นเรื่อยมา
พ่อไปไร่แต่เช้าเข้าบ้านค่ำ
เป็นประจำหลายสิบปีแล้วซิหนา
พ่อเหนื่อยยากตรากตรำทำไร่นา
ด้วยหวังว่าลูกท่านสุขทุกทุกคน
แม่อยู่บ้านเลี้ยงลูกน้อยคอยหุงต้ม
พร้อมอบรมคอยดูแลคอยแก้ไข
สารพันแม่ทำได้เก่งกว่าใคร
ยามเจ็บไข้แม่เราเฝ้าดูแล
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ได้แม่พ่อ
ช่วยเติมต่อสร้างฝันอันสดใส
ส่งลูกเรียนชั้นป.เตรียมเท่าเทียมใคร
จนเติบใหญ่ได้ปริญญามาทุกคน
15 ธันวาคม 2550 22:31 น.
แก้ว กลางไพร
สิบนิ้วตรง...วางลง...ตรงคลีบอร์ด
พร้อมทั้งหยอด...อักษร...กลอนสุขสันต์
หวังกลอนนี้...ถึงคนดี...ทุกวี่วัน
เป็นจำนรร...ว่าคิดถึง...ซึ้งตัวเธอ
หลายวันแล้ว...ที่ไม่พบ...สบเกลอเก่า
แก้วจึงเฝ้า...มาทุกวัน...นั้นเสมอ
เพียงหวังว่า...มีสักวัน...คงได้เจอ
บางครั้งเผลอ....นั่งใจลอย...คอยคนดี
จะมีไหมในสักวันฉันนั้นพบ
ได้ประสพพบคนดีที่นี่หนอ
หรือจะมีแต่เพียงเราที่เฝ้ารอ
คนอื่นหนอเขาลืมเราไม่เข้ามา
15 ธันวาคม 2550 20:51 น.
แก้ว กลางไพร
ฟ้าสุพรรณในคืนนี้สีคล้ำหม่น
หัวใจคนสุพรรณสะท้านไหว
ให้คนึงถึงคนดีที่อยู่ไกล
เหตุไฉนไม่มาเยือนเหมือนที่เคย
ให้คนึงถึงคนดีที่ใกลห่าง
ยามอ้างว้างมองเดือนดาวสะกาวฟ้า
นานแล้วหนอรอคนดีนี้ไม่มา
อยู่ไหนหนา...คนดี...มีใครรอ
จากวันนั้นถึงวันนี้เกือบปีแล้ว
ที่ดวงแก้วหายไปให้ใจหาย
เคยห่วงหาสารพันนั้นมากมาย
แต่กลับกลายฉันยืนเดี่ยวอยู่เดียวดาย
ฝากสายลมบอกเขาเราคิดถึง
ยังซาบซึ้งกับไมตรีที่มีให้
ลืมแล้วหรือสื่อสัมพันธ์สัญญาใจ
แก้ว กลางไพร...ยังจำมั่น...นิรันดร
15 ธันวาคม 2550 14:19 น.
แก้ว กลางไพร
สิ่งใดที่ท่านหวังท่านตั้งจิต
สิ่งใดคิดให้สมหวังดังใจหมาย
ขอให้ท่านมีความสุขทั้งใจกาย
สิ่งใดหมายขอประสพพบโชคดี
ดอกบานชื่นชื่นบานเช้าวันใหม่
สีสดใสเหลืองแดงขาวพราวสดสี
ทั้งดาวเรืองเหลืองอร่ามดูงามดี
กุหลาบสีแดงสดหมดราคิน
ดอกพุฒิตาลชมพูเรื่อเจือกลิ่นหอม
แมลงตอมกระดังงาพาได้กลิ่น
ทั้งจำปี จำปา ดอกกระถิน
รวยระรินกลิ่นราตรีที่กลางไพร
รวมดอกไม้นานาพฤกษาชาติ
เดียรดาษที่กลางป่าพนาไสย
ร้อยเป็นกลอนแทนมาลัยในน้ำใจ
ขอมอบให้.เพื่อนกลอนไทย....ในบ้านกลอน
อวยพรทุกทุกท่านก่อนปีใหม่ค่ะ
หน้าส่วนตัว
1862
