9 มกราคม 2551 07:06 น.
แก้ว กลางไพร
ขอฝากถ้อยร้อยกลอนสักสองบท
สุนทรพจน์เป็นจำนรรจ์ที่หรรษา
ผ่านชมรมบ้านกลอนอ้อนส่งมา
อักษราไม่หวานซึ้งตรึงฤดี
8 มกราคม 2551 00:16 น.
แก้ว กลางไพร
ขอขอบคุณพี่น้องและผองเพื่อน
ที่มาเยือนแก้ว กลางไพรในคืนนี้
ขอขอบคุณในน้ำใจและไมตรี
ที่น้องพี่เข้ามาเยือนเป็นเพื่อนกัน
บ้านกลอนไทย...มากไมตรี...มีมิตรมาก
ล้วนมาจาก...ทั่วทิศา...มาร่วมฝัน
ทั้งเหนือใต้...กลางตกออก...มารวมกัน
ต่างร่วมฝัน...ด้วยไมตรี...ที่บ้านกลอน
แม้ต่างวุฒิ...ต่างวัย...ไกลกันนัก
ไม่รู้จัก...สื่อสัมพันธ์....ด้านอักษร
ต่างพูดคุย...หยอกล้อ...ต่อตำกลอน
แม้หนาวร้อน...เป็นเพื่อนได้...ด้วยไมตรี
คนนั้นพี่...คนนี้น้อง...นั่นผองเพือน
ต่างมาเยือน...บ้านกลอนไทย...ไม่หน่ายหนี
หลายคนเก่ง...ด้านอักษร...กลอนกวี
โปรดช่วยชี้...ช่วยแนะนำ....คำประพันธ์
ขอทุกท่านมีความสุขในคืนนี้
ลาภทวีด้วยเงินทองพร้อมของขวัญ
ขอทุกท่านมีความสุขทั่วหน้ากัน
ทุกทุกวันขอโชคดีที่ต้องการ
7 มกราคม 2551 22:33 น.
แก้ว กลางไพร
เธอลืมฉันใช่ไหมไม่ส่งข่าว
หรือเรื่องราวพร้อมจดหมายได้ห่างเหิน
เธอเงียบไปใจฉันนั้นเศร้าเกิน
เธอหมางเมินบอกบ้างอย่าร้างรา
หรือเขายุ่งกับการงานที่มีหนา
หรือเมื่อล้าจากการงานที่มีหนอ
หรือเจ็บไข้ป่วยไปจึงให้รอ
เป็นไงหนอส่งข่าวบ้างอย่างร้างลา
หรือเขาลืมหญิงหนึ่งซึ่งชื่อแก้ว
เขาลืมแล้วหรือไรไม่มาหา
จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ปีกว่า
รู้ไหมว่าแก้วรอพี่ที่บ้านเรา
ไหนพี่บอกว่ารักภักดีมั่น
ใยแปรผันเปลี่ยนไปใจหมองเศร้า
โอ้บ้านไร่...ศรีประจันต์...นั้นซบเซา
แก้วจึงเฝ้า...คอยวันที่...พี่มาเยือน.
7 มกราคม 2551 22:15 น.
แก้ว กลางไพร
โอ้บ้านน้อย...หลังนี้...อยู่ที่เก่า
อยู่เชิงเขา...กลางพนา...ป่าไพรสนธ์
แสนกันดาร...แสนห่างไกล...จากผู้คน
แต่สุขล้น...ด้วยธรรมชาติ...อากาศดี
คอยเพื่อนเพื่อน...เข้ามาเยือน...เหมือนก่อนเก่า
แก้วจึงเฝ้า...คอยเพื่อนยา...มาที่นี่
ที่บ้านไร่...ศรีประจันต์...สุพรรณบุรี
ในคืนนนี้...เชิญเพื่อนยา...เเวะมาเยือน
แต่ดึกแล้วจะมีใครไหนอยู่บ้าง
คงไม่ว่างกันหรอกหนอแก้วรอเพื่อน
คงไม่มีใครสักท่านนั้นมาเยือน
เพราะพี่เพื่อนน้องเราเขาหลับกัน
ขอทุกท่านหลับฝันดีคืนนี้นะ
วันหน้าจะพบสิ่งดีที่หวังนั้น
ขอทุกท่านมีความสุขทั่วหน้ากัน
ขอหลับฝันสิ่งดีดีนี้เข้ามา
นอนหลับฝันดีค่ะทุกท่าน
กลอนบทนี้ไม่รู้จะชื่ออะไรดีเพราะงง ๆๆ กับการแต่งเหมือนกัน
7 มกราคม 2551 21:57 น.
แก้ว กลางไพร
ลาลับแล้วดวงแก้วพริ้งแพรวใส
สู่สวรรคาลัยไกลหนักหนา
ปวงประชาต่างสะอื้นกลืนน้ำตา
พระมาลาจากข้าไทไปนิรันดร์
น้อมอาลัยพระองค์พระทรงศรี
ต่อจากนี้ไม่มีแล้วดวงแก้วขวัญ
เคยปลดทุกข์บำรุงสุขไทยทั่วกัน
โอ้มิ่งขวัญลาลับแล้วดวงแก้วไทย
ขอพระองค์ทรงสถิตย์วิมานแก้ว
งามเพลิศแพร้วสู่สวรรคาลัย
ขอพระองค์ทรงนิทราทั้งกายใจ
ชนชาวไทยส่งเสด็จพระพี่นางฯ
ขอร่วมไว้อาลัยสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯ
ขอพระองค์ เสด็จสู่สวรรคาลัย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้าผู้ใช้นามปากกา แก้ว กลางไพร
7 มกราคม 2551
หน้าส่วนตัว
862
