22 กุมภาพันธ์ 2552 14:50 น.
แก้ว กลางไพร
แก้ว กลางไพร...ในวันนี้...อยู่ที่บ้าน
ยามว่างงาน...นั่งเขียนกลอน...อักษรศรี
เข้ามาสู่...บ้านกลอนไทย...ไม่รอรี
เพียงหวังมี...เพื่อนตอบ...มอบบทกลอน
ไม่ต้องการ...สิ่งใด...ไปกว่านี้
เพียงหวัมี...เพื่อนตอบ...มอบอักษร
แม้ไม่ดี...ตอนใด...ในบทกลอน
พี่แก้ววอน...เพื่อนแนะนำ...ตามต้องการ
ด้วยใจรัก...อักษร...จึงอ้อนตอบ
ด้วยชื่นชอบ...บทกลอน...อักษรศานต์
จึงเข้าสู่...บ้านกลอนไทย...มาช้านาน
หวังสืบสาน...วรรณกรรม...ตามเพื่อนยา
ขอเชิญเพื่อน...ทั้งหลาย...ทั้งชายหญิง
เชิญติติง...เชิญแนะนำ...ด้านภาษา
แม้ตอนใด...ไม่ดี...แนะนำมา
ขอสัญญา...จะแก้ไข....ให้ดีดี
ขอขอบคุณ...พี่น้อง...และผองเพื่อน
ที่มาเยือน...แก้ว กลางไพร...ในวันนี้
ขอขอบคุณ...ทุกน้ำใจ...ทุกไมตรี
ที่น้องพี่...เข้ามาเยือน...เป็นเพื่อนกัน
บ้านกลอนไทย...มากไมตรี...มีมิตรมาก
ล้วนมาจาก...ทั่วทิศา...มาร่วมฝัน
ทั้งเหนือใต้...กลางตกออก...มารวมกัน
ต่างร่วมฝัน...ด้วยไมตรี...ที่บ้านกลอน
แม้ต่างวุฒิ...ต่างวัย...ไกลกันนัก
ไม่รู้จัก...สื่อสัมพันธ์....ด้านอักษร
ต่างพูดคุย...หยอกล้อ...ต่อตำกลอน
แม้หนาวร้อน...เป็นเพื่อนได้...ด้วยไมตรี
คนนั้นพี่...คนนี้น้อง...นั่นผองเพือน
ต่างมาเยือน...บ้านกลอนไทย...ไม่หน่ายหนี
หลายคนเก่ง...ด้านอักษร...กลอนกวี
ต่างช่วยชี้...ช่วยแนะนำ....คำให้มา
ทั้งน้องช....น้องรัน...นั้นคิดถึง
แสนซาบซึ้ง...ปลายตะวัน...น้องนางฟ้า
มณีจันทร์...นกยูง...พิมญดา
ศรกรา...ไผ่ดำ...ที่เคยเยือน
ทั้งแสงเหนือ...ฝากฝัน...นั้นเคยทัก
ทั้งน้องรัก...ไหมฟ้า...มาเป็นเพื่อน
ทั้งก่องกิก...นิลวรรณนั้น....เคยเยือน
ที่เคยเอื้อน....ทักทายกัน....กันนาเทวี
ไร้อันดับ...กิตติกาต์...นั้นทายทัก
ช่อแก้วมัก...ทักทายกัน...ไม่หน่ายหนี
ทั้งครูพิม...ครูริน...ที่แสนดี
ครูเจี๊ยบมี...พรสวรรค์...ชั้นคุณครู
ขอเชิญชวน...จิตรำพัน...ดาวระดา
ทุกท่านมา...สังสรรค์...ที่บ้านพี่
ราชิกา...พี่สาว...รัมณีย์
บ้านหลังนี้ขอต้อนรับกับทุกคน
ผิดพลาดแนะนำด้วย...รู้สึกมั่วๆชอบกล
22 กุมภาพันธ์ 2552 13:15 น.
แก้ว กลางไพร
สิบนิ้วตรง...วางลง...ตรงคลีบอร์ด
พร้อมทั้งหยอด...อักษร...กลอนสุขสันต์
หวังกลอนนี้...ถึงคนดี...ทุกวี่วัน
เป็นจำนรร...ว่าคิดถึง...ซึ้งตัวเธอ
เกือบปีแล้ว...ที่ไม่พบ...สบเกลอเก่า
แก้วจึงเฝ้า...มาทุกวัน...นั้นเสมอ
เพียงหวังว่า...มีสักวัน...คงได้เจอ
บางครั้งเผลอ....ตอยคนดี...นี้ทุกวัน
ฝากกลอนรัก...จากใจ...ฝากไปถึง
ใครคนหนึ่ง...อยู่ทางใต้...ให้สุขสันต์
ขอโชคดี...มีชัย...ในทุกวัน
คนดีนั้น...ปลอดภัย...ไร้โรคา
ขอคุณพระ...ช่วยปกป้อง...คุ้มครองด้วย
คุณพระช่วย...คุ้มภัย...ได้รักษา
ขอโชคดี...มีชัย...ปลอดภัยมา
ขอเทวา...คุ้มครองด้วย...อำนวยชัย
อยู่แนวหลัง...รอคนดี...อยู่ที่บ้าน
รอวันสาน...ความฝัน...อันสดใส
รอคนดี...ที่บ้านนา...ป่ากลางไพร
พร้อมส่งใจ...ให้คนดี...ที่ชายแดน
22 กุมภาพันธ์ 2552 12:34 น.
แก้ว กลางไพร
ฝากกลอนรักจากใจฝากไปถึง
ใครคนหนึ่งอยู่ทางใต้ใจห่วงหา
นานแล้วหนอรอคนดีนี้ไม่มา
อยากรู้ว่าเขาสุขหรือทุกข์ใจ
หายไปเลยนะคนดีที่คิดถึง
เคยแอบซึ้งถึงบทกลอนเขาอ้อนให้
คำหวานหวานเขาบอกออกจากใจ
ควมห่วงใจเขาคนดีมีเรื่อยมา
แต่บัดนี้เขาหายไปใครเห็นบ้าง
หากใครว่างช่วยตามเขาให้เราหนา
ว่าหญิงหนึ่งคอยคนดีที่บ้านนา
เกือบปีกว่าแล้วคนดีที่ไม่เจอ
ยังรอพี่รอคนดีอยู่ที่เก่า
ที่บ้านเราสุพรรณบุรีนี้เสมอ
ยังรอพี่รอคนดีหวังพบเจอ
พี่อย่าเผลอมีใครที่ชายแดน
22 กุมภาพันธ์ 2552 12:01 น.
แก้ว กลางไพร
พี่รักน้อง...น้องก็รู้...อยู่แก่จิต
ไม่กล้าคิดจะเคียงคู่อยู่สนอง
เพราะพี่มีคนเคียงคู่อยู่หมายปอง
ขอเราสองเป็นแค่เพื่อนเตือนจิตใจ
วอนพี่จงเห็นใจในตัวน้อง
พี่อย่าปองเกินเพื่อนกันนั้นได้ไหม
เพราะว่าพี่มีคนดีที่รู้ใจ
จงห่วงใยเขาคนดีที่บ้านคุณ
เป็นมิตรกลอนอ้อนไปมาว่าคิดถึง
อดซาบซึ้งอดหวั่นไหวใจว้าวุ้น
อย่าหวานมากเลยคนดีโปรดการุณ
ขอขอบคุณมิตรไมตรีที่ให้กัน
เราเป็นน้องเป็นพี่นั้นดีแล้ว
อย่าเจื้อยแจ้วเหมือนขุนทองฝากความฝัน
รักคนโน้นรักคนนี้ฝากสัมพันธ์
ขอพี่นั้นโปรดอภัยอย่าได้เคือง
22 กุมภาพันธ์ 2552 11:50 น.
แก้ว กลางไพร
เพี่ยงคำหนึ่ง...หนึ่งคำ...ฉันช้ำชอก
ก่อนจะบอกเธอว่าลาก่อนหนา
คิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา
อดเหว่หว้าเศร้าใจมิได้เลย
คนเคยรักภักดีมีใจให้
เหตุไฉนเธอทำได้ไม่เฉลย
ทั้งที่รู้เธอมีคู่อยู่ชิดเชย
ใยเธอเอ่ยบอกคำมั่นสัญญาใจ
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจเธอไม่ว่าง
ใยเธอสร้างสัมพันธ์อันสดใส
ทั้งที่รู้เธอมีคู่อยู่กับใคร
เหตุไฉนบอกรักมาไม่น่าเลย
ถึงเวลาแล้วหนอขอลาก่อน
แม้อาวรณ์เพียงใดใคร่เฉลย
ขอให้เธอเคียงคู่อยู่ชิดเชย
อย่างห่วงเลยคนทางนี้มีทางไป
หน้าส่วนตัว
904
