10 พฤษภาคม 2550 06:20 น.
แก้ว กลางไพร
ถ้าเธอเห็นเขาเลอค่ามากกว่าฉัน
ก็ไม่หวั่นเชิญคนดีมีคู่ใหม่
ฉันไม่ห้ามแล้วแต่จิตความคิดใคร
ขอแต่ให้..เธออย่าเทียบ..อย่าเปรียบเปรย
ขอเพียงแต่แน่ดวงจิตเธอคิดห่าง
จะหลีกทางให้ยอดชู้อยู่เขนย
ไม่เป็นก้างขวางทางอย่างที่เคย
และไม่เอ่ย..ว่าอาลัย..ให้ใจตรม
9 พฤษภาคม 2550 12:17 น.
แก้ว กลางไพร
สายลมโชยนกโบยบินกลับถิ่นหรู
ฉันนั่งดูนกน้อยใหญ่บินไปไหน
ให้คะนึงถึงคนดีที่อยู่ไกล
เหตุไฉนไม่กลับนามาหากัน
สองเราเคยอิงกองฟางข้างต้นกล้วย
กลิ่นระรวยดอกชบาพาสุขสันต์
เห็นกระรอกวิ่งล่อหยอกล้อกัน
แต่ว่าฉันวันนี้ไม่มีเธอ.
9 พฤษภาคม 2550 12:16 น.
แก้ว กลางไพร
ยามที่เธออยู่ใกล้ฉันไม่ซึ้ง
ฉันนี้จึงเฉยเมยอย่างเคยเห็น
แม้นเธอจะทุกข์ทนจนลำเค็ญ
ฉันนี้เป็นเหมือนคนจนน้ำใจ
ยามเธอจากร้างลาหาบอกกล่าว
ฉันปวดร้าวดวงจิตคิดหมองไหม้
โอ้เพื่อนแก้วหลบลี้อยู่ที่ใด
รู้หรือไม่...ใครคนหนึ่ง...คิดถึงเธอ.
9 พฤษภาคม 2550 12:14 น.
แก้ว กลางไพร
ฉันนั่งมองซองจดหมายกลายเป็นเถ้า
มือสั่นเทาจิตระทึกนึกย้อนหลัง
นึกถึงวันก่อนเก่าเศร้าใจจัง
ใช่เกลียดชังเธอนั้นฉันไม่เคย
แต่เธอมีคู่ครองปองดวงจิต
เธอมีมิตรคู่ใจใคร่เฉลย
เธอมีคู่อิงแอบแนบชิดเชย
ขอเอื้อนเอ่ย..เพียงแค่เพื่อน..เตือนสัมพันธ์
8 พฤษภาคม 2550 22:14 น.
แก้ว กลางไพร
เมื่อรักแล้วใยจึงลวงช้ำทรวงนัก
เจ็บเพราะรักแสนทรมานสุดทานไหว
รักครั้งแรกก็ถูกหลอกชอกช้ำใจ
ไม่ผ่องใสเหมือนที่คิดผิดหวังจริง
เราทุ่มจิตทุ่มใจให้เขาหมด
ชั่งรันทดหมดงามความเป็นหญิง
รักเขามากมอบให้ได้ทุกสิ่ง
แต่ความจริงเขาแค่หลอกชอกช้ำทรวง
หน้าส่วนตัว
904
