16 กันยายน 2552 20:43 น.
แก้ว กลางไพร
มาเมียงมองที่บ้านกลอนตอนสามทุ่ม
มาแอบซุ่มมองหาน้องยาเอ๋ย
ไม่พบน้องคนดีนี้อย่างเคย
เมื่อไรเลยจะประสบได้พบกัน
พี่เข้ามาหลายวันแล้วดวงแก้วจ๋า
โอ้น้องยาคนดีของพี่ขวัญ
เจ้าหลบลี้อยู่แห่งไหนที่ใดกัน
โอ้จอมขวัญพี่คิดถึงจึงมาเยือน
ยังซาบซึ้งบทกลอนน้องอ้อนให้
ซาบซึ้งใจในไมตรีมีต่อเพื่อน
เหตุไฉนคนดีไม่มาเยือน
นี่สามเดือนแล้วหนอรอแก้วตา
หากน้องว่างจากการงานที่มีอยู่
ขอน้องสู่บ้านกลอนอ้อนภาษา
ยังคอยเจ้าคอยคนดีนี้เข้ามา
เชิญน้องยาเข้ามาเยือนเป็นเพื่อนเกลอ
16 กันยายน 2552 01:00 น.
แก้ว กลางไพร
ดึกดื่นค่ำคืนนี้ที่ปลายฟ้า
พี่แก้วมาเยี่ยมเยือนเพื่อนอีกหน
หลังจากที่ห่างหายไปไม่มายล
ด้วยมากล้นการงานที่ผ่านมา
ยังคิดถึงทุกท่านนั้นเสมอ
บางครั้งเผลอห่างไกลไปบ้างหนา
คิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา
ถึงเพื่อนยาทุกทุกคนล้นหัวใจ
ขอทุกท่านหลับฝันหวานในคืนนี้
หลับฝันดีตื่นมาหน้าสดใส
ปราศจากทุกข์ร้อนและโรคภัย
เช้าวันใหม่สดใสในทุกคน
15 กันยายน 2552 07:27 น.
แก้ว กลางไพร
ไม่ได้มาเสียนานบ้านหลังนี้
บ้านหลังที่ให้ความรักสมัครสมาน
ให้ไมตรีอบอุ่นผ่านกลอนกานท์
รักหวานหวานมีให้ได้ทุกคน
ขอขอบคุณเจ้าของบ้านให้ที่พัก
ให้ความรักให้ไมตรีดีทุกหน
แม้ต่างวุฒิต่างวัยในกมล
แต่ทุกคนเข้าใจกันนั้นได้ดี
ด้วยความฝันเดียวกันนั้นสู่ฝัน
จึงพบกันทักทายกันในบ้านนี้
มอบความรักความห่วงใยเอื้ออารีย์
ทุกคนมีความหวังตั้งใจมา
ได้ฝึกฝนเรียนรู้คล้ายครูสอน
ได้เขียนกลอนตามใจปรารถนา
ทั้งกลอนทุกข์โศกเศร้าเคล้าน้ำตา
กลอนเฮฮาสนุกสนานเราอ่านกัน
กลอนภาษิตกลอนธรรมะมีให้อ่าน
กลอนหวานหวานมีให้ใจสุขสันต์
คนนั้นเขียนคนนี้อ่านเราผลัดกัน
แสนสุขสันต์สนุกสนานที่บ้านกลอน
15 กันยายน 2552 07:14 น.
แก้ว กลางไพร
ไม่ได้มาเสียนานบ้านหลังเก่า
บ้านที่เราเคยอยู่รวมร่วมฝึกฝน
คิดถึงเพื่อนน้องพี่นี้ทุกคน
แต่มากล้นด้วยการงานที่ผ่านมา
จึงห่างบ้านไปไกลหัวใจหมอง
จิตร่ำร้องรำพึงคนึงหา
เจ้าของบ้านใจดีมีเมตตา
มอบคูหาหลังใหญ่ให้พักพิง
ยังคิดถึงทุกท่านนั้นเสมอ
บางครั้งเผลอห่างไกลเพื่อนชายหญิง
ภาระงานมีมากจากใจจริง
ใช่ว่านิ่งห่างไกลไปจากเรือน
ขอขอบคุณบ้านหลังนี้ให้ที่พัก
ให้ความรักให้ไมตรีมีต่อเพื่อน
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาเยือน
ทุกคำเตือนท่านแนะนำเราขอบคุณ
14 กรกฎาคม 2552 13:04 น.
แก้ว กลางไพร
ถึงตัวไกลใจอยู่เคียงคู่เพื่อน
ไม่ลืมเลือนคนดีนี้เลยหนา
ถึงตัวไกลใจอยู่คู่เพื่อนยา
วันเวลาเปลี่ยนไปไม่เคยเลือน
แม้ว่าอยู่ไกลโพ้นคนละถิ่น
ก้แผ่นดินเดียวกันใช่ไหมเพื่อน
จะกี่วันกี่ปีหรือกี่เดือน
ไม่เคยเลือนลืมเธอเสมอมา
เธอคือเพื่อนคนเดียวในชีวิต
ที่สนิทกว่าใครในโลกหล้า
ถึงจะอยู่ไกลโพ้นสุดปลายฟ้า
แต่ทว่าความจริงใจมีให้กัน
ยังคิดถึงคนดีนี้เสมอ
แม้ว่าเธออยู่ไกลเกินใฝ่ฝัน
ฝากบอกผ่านดาวเดือนและแสงจันทร์
ฝากบอกฉันคอยคนดีอยู่ที่เดิม
หน้าส่วนตัว
1140
