4 ธันวาคม 2550 07:05 น.
แก้ว กลางไพร
รุ่งอรุณแสงทองสาดส่องฟ้า
พี่แก้วมาทักทายเพื่อนชายหญิง
ด้วยอากาศในเช้านี้แสนดีจริง
เพื่อนชายหญิงคงนิทรากายานอน
ยังไม่ตื่นกันใช่ไหมในเช้านี้
อากาศดีสดชื่นตื่นเถิดหนา
ออกมาสูดอากาศสู่กายา
แล้วก็มาเขียนกลอนอ้อนทุกคน
อากาศเปลี่ยนแล้วใช่ไหมในวันนี้
ขอน้องพี่ดูแลตนเองบ้าง
ทั้งผู้แก่ผู้เฒ่าอย่าปล่อยวาง
คนข้างข้างโปรดดูแลแม่ของเรา
ขอทุกท่านมีความสุขในวันนี้
ทุกชีวีมีแต่สุขไม่ทุกข์หนอ
คนที่เศร้าเหงาหทัยใครให้รอ
วันนี้ขอให้มีสุขทุกทุกคน
2 ธันวาคม 2550 21:16 น.
แก้ว กลางไพร
จากวันนั้นถึงวันนี้มีหลายแก้ว
มาฉายแววคมคายร่ายอักษร
เพื่อสร้างสรรสื่อสารผ่านบทกลอน
จะขอย้อนผลงานที่ผ่านมา
ถ้าผิดพลาดขอได้อภัยเถิด
หวังชูเชิดใช่คิดริษยา
ถือเป็นเพื่อนพี่น้องชื่อพ้องพา
จึงเพียรหาชื่อค้นให้คนลือ
พี่ดอกแก้ว...นามนี้ที่กล่าวขาน
มีผลงานกลอนปรัชญาน่านับถือ
ใช้ข้อธรรมนำตนแต่ต้นมือ
นับเป็นสื่อสร้างสรรจนวันนี้
แก้วประเสริฐ...ประสบการณ์ผ่านมามาก
เรื่องราวหลากกรองกลั่นหลายสรรสี
ล้วนงดงามบทกลอนหลายตอนมี
กลอนกากีใจช้ำเคยคร่ำครวญ
แก้วนีดา....งานเธอนี้มีไม่น้อย
แต่การร้อยสัมผัสมีไม่ถี่ถ้วน
งานจะดีสมใจถ้าใคร่ครวญ
ด้วยรักล้วนจึงแนะไว้ใช่ติเตียน
แก้ว กลางไพร - นิรนาม...งานงามงด
ใช้ภาพพจน์เพลงเก่าเข้ามาเขียน
ฝีมือกลอนของท่านเข้าขั้นเซียน
เชิญแวะเวียนพบปะบ้างนะคุณ
แสงแก้ว...สาวงามนามแก้วนี้
ผลงานมีโดนใจของวัยรุ่น
ขยันเขียนเรียนไว้ไม่ขาดทุน
จะเกื้อหนุนช่วยตนสร้างผลงาน
ส่วนตัวฉันคนนี้ก็มีแก้ว
เขียนกลอนแนวเน้นมุขสนุกสนาน
อยู่บ้านกลอนนี้มาก็ช้านาน
มีกลอนหวานกลอนรักและหักมุม
กลอนอาหารจานอร่อยเกือบร้อยอย่าง
ทั้งต้มย่างทอดยำทำจนชุ่ม
นินทาเมียกลอนครั้งตั้งชุมนุม
ที่คนหนุ่มรุ่นผมเคยชมเชย
วันนี้ว่างแก้วมาค้นหาแก้ว
ได้พบแล้วแก้วว่างอย่าวางเฉย
ยกขึ้นชูแก้วชนคนคุ้นเคย
เชิญดื่มเลย...น้ำใจ...พร้อมไชโย
เขียนโดย...แก้ว กรุงเก่า....IP 203.151.140.123
ผู้นำกลอนมาลง...แก้ว กลางไพร
...................................................................
มาวันนี้...แก้วมา...หาแก้วเพิ่ม
มาเพิ่มเติม...ที่คุณแก้ว...เคยหาไว้
ได้พบแก้ว...อีกหลายแก้ว...บ้านกลอนไทย
แก้วแววใส...มาจำนรรค์...ที่บ้านกลอน
แก้วตะวัน...แก้วกัลยา...แก้วคนสวย
มาพร้อมด้วย...แก้วกาญจนา...แก้วอักษร
แก้วนพรัตน์...ใบบอนแก้ว...เขาเคยออน
เคยโต้กลอน...กับช่อแก้ว...แก้วอีกคน
ในวันนี้...ค้นหาแก้ว...ได้เท่านี้
วันหน้ามี...ค้นหาให้...ใหม่อีกหน
ดีใจที่...มีหลายแก้ว...เข้ามายล
วันหน้าค้น...หาแก้วใหม่...ให้คนลือ
ส่วนตัวเรา...แก้ว กลางไพร...ไม่ใหม่หรอก
เคยเข้าออก...บ้านกลอนไทย...นี้แล้วหนา
สองปีที่...ตัวเรา...ไม่เข้ามา
ด้วยเพราะว่า...มีงานมาก...จึงจากจร
ตอนนี้ว่าง...จากการงาน...ที่มีอยู่
จึงเข้าสู่...บ้านกลอนไทย...ได้ดั่งก่อน
แต่นานแล้ว...ที่เรา...ไม่มาออน
เมื่อกลับย้อน...ลืมรหัส...แสนขัดใจ
จึงสมัคร...เป็นน้องใหม่...ในบ้านนี้
ดวงฤดี...เป็นคนเก่า...เข้ามาใหม่
และเปลียนจาก...นิรนาม / แก้ว กลางไพรเป็นนามใหม่...แก้ว กลางไพร...ในบ้านกลอน
จาก...แก้ว กลางไพร
31 ตุลาคม 2550
ในวันนี้...แก้วมา...หาแก้วต่อ
พบแล้วหนอ...อีกหลายแก้ว...ที่แววใส
ทุกทุกแก้ว...ต่างมาเยือน...บ้านกลอนไทย
ค้นหาใหม่...ในวันนี้....ที่ว่างงาน
ขอรวบรวม...เพื่อนชื่อแก้ว...นี้อีกหน
จากการค้น...หาแก้วใหม่...ในวันนี้
ถ้าผิดพลาด...อภัยด้วย...ช่วยปราณี
ด้วยไม่มี...เจตนา...อย่าว่ากัน
ด้วยเป็นพี่...เป็นน้อง....เป็นผองเพื่อน
ต่างมาเยือน...บ้านกลอนไทย....ได้สุขสรรค์
ต่างสื่อสาร...ด้านอักษร....กลอนสัมพันธ์
กระชับมั่น...ด้วยไมตรี....ที่บ้านกลอน
ใบไผ่ทะเลแก้ว
มาฉายแวว...คมคาย...ร่ายอักษร
เคยสื่อสาร...ผลงาน...ผ่านบ้านกลอน
ลองเปิดย้อน...กลอนกานท์...ผลงานมี
ระกาแก้ว...ทิดแก้ว...แก้วสีขาว
ล้วนแพรวพราว...ด้วยบทกลอน...อักษรศรี
ทั้งกิ่งแก้ว / แก้วกล้า....ผลงานมี
ค้นอีกที...ในวันหน้า...ถ้ามาเยือน
แก้ว กลางไพร
2 ธันวาคม 2550
28 พฤศจิกายน 2550 20:12 น.
แก้ว กลางไพร
ถึงสิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจใครจะรู้
เพราะเงินกู้เขาไว้ยังไม่สร่าง
ข้าราชการจนจนหมดหนทาง
ที่จะสร้างอนาคตงดงามตา
บ้านต้องเช่าข้าวต้องซื้อ ซื้อทั้งหมด
อนาคตของลูกน้อยคอยข้างหน้า
เฝ้าทำงานกินเงินเดือนเนิ่นนานมา
ด้วยหวังว่าสร้างอนาคตแสนงดงาม
จากวันนั้นถึงวันนี้หลายสิบปีแล้ว
เขายังแกร่วเช่าบ้านเขาเฝ้าไถ่ถาม
อีกเมื่อไรอนาคตถึงงดงาม
เราเฝ้าถามไร้คำตอบมาปลอบใจ
ขอลูกแม่ตั้งใจเรียนเพียรฝึกฝน
ลูกอดทนเพื่ออนาคตที่สดใส
แม่ไม่มีเงินทองมากอย่างใครใคร
แม่ให้ได้คือลูกเรียนเพียรวิชา
ลูกอาจไม่เทียบเทียมเท่าเทียมเพื่อน
อย่าแชเชือนอายเขาเฝ้าศึกษา
คนจะดีที่พรากเพียรเรียนวิชา
ภายภาคหน้าลูกได้ดีมีคนชม
ถึงวันนั้นแม่สิ้นใจคงไม่ห่วง
เพราะลุล่วงดั่งตั้งใจไม่ขื่นขม
ด้วยลูกแม่ได้ดีมีคนชม
แม่สุขสมหลับสนิทนิทราเอย
25 พฤศจิกายน 2550 19:40 น.
แก้ว กลางไพร
ฉันคงทำกรรมไว้ในชาติก่อน
กรรมจึงย้อนกลับมาหาชาตินี้
ด้วยบาปกรรมครั้งเก่าเราคงมี
ในชาตินี้จึงใช้กรรมเคยทำมา
ในชาตินี้ทำดีทุกทุกสิ่ง
แต่เรื่องจริงทุกข์ระทมตรมหนักหนา
เคยมีรักกลับแสนเศร้าเหงาอุรา
กินน้ำตาหงอยเหงาเศร้าเกินพอ
ขอก้มกราบอธิฐานพร้อมวอนไหว้
ขอชดใช้กรรมเก่าเราทำหนอ
ขอชดใช้กรรมเคยมีชาตินี้พอ
ชาติหน้าขอลูกสุขทุกนิรันดร์
22 พฤศจิกายน 2550 09:49 น.
แก้ว กลางไพร
เมื่อรักแล้วใยจึงลวงช้ำทรวงนัก
เจ็บเพราะรักแสนทรมานสุดทานไหว
รักครั้งแรกก็ถูกหลอกชอกช้ำใจ
ไม่ผ่องใสเหมือนที่คิดผิดหวังจริง
เราทุ่มจิตทุ่มใจให้เขาหมด
ชั่งรันทดหมดงามความเป็นหญิง
รักเขามากมอบให้ได้ทุกสิ่ง
แต่ความจริงเขาแค่หลอกชอกช้ำทรวง
ด้วยไปเชื่อน้ำคำเขาพร่ำว่า
หยาดน้ำตาของเราจึงรินร่วง
ด้วยรักแท้เป็นของเราแต่เขาลวง
ทั้งแดดวงจึงแสนเศร้าเขาชมเชย
ไหนเธอบอกว่าจะอยู่เคียงคู่ฉัน
จะรักมั่นร่วมเรียงเคียงเขนย
แต่ทำไมเธอจึงถึงเฉยเมย
ความรักเอ๋ย..พึ่งประจักษ์..รักหลอกลวง.
หน้าส่วนตัว
654
