22 มิถุนายน 2546 23:40 น.
แก้ว กรุงเก่า
....ในเพลงปี่ นี้ว่า เจ้าข้าเอ๋ย
ไหงลงเอย กันตรงนี้ เล่าพี่จ๋า
กลอนที่โพส กันไว้ ไยไม่มา
เที่ยวบ่นหา กันนัวเนีย ละเหี่ยใจ
....หรือว่าถูก คุณไสย มาใส่เสก
จนเวปเยก แยกโยก สู่โลกใหม่
หรือว่าถูก เมียด่า กลอนพาไป
ทำให้ใจ ไม่อยู่ตัว ด้วยกลัวเกรง
....หรือว่าโดน ไวรัสซาร์ เข้ามาบุก
หรือว่าถูก ซัดดัม ทำข่มเหง
หรือว่าถูก สาวโซว์ โชว์กางเกง
หรือเจอ bug นักเลงเข้าเต็มเปา
....แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจพาสเวิดส์
เฮกเกอร์เปิด อยากรู้ ดูของเขา
มีไฟร์วอลล์ กั้นไว้หนอ พอบรรเทา
มันยังเข้า กันมาได้ ไม่น่าเลย
....บัดเดี๋ยวดัง เหง่งโหง่ง ลำโพงแตก
ยักคิ้วแยก เขี้ยวเข่น ทำเป็นเฉย
เวปมาสเตอร์ ยังไม่มา เจ้าข้าเอย
ฉันก็เลย เมาพับ นอนหลับไปฯ
22 มิถุนายน 2546 19:12 น.
แก้ว กรุงเก่า
เธอ..เปลี่ยน
....เธอเป็นสาว ขาวสวย เดินนวยนาถ
ช่างงามบาด ตาชาย ที่หมายจ้อง
พี่เป็นหนุ่ม แปลกหน้า ไม่กล้ามอง
คงได้ปอง เพียงแต่เงา เศร้าฤดี
....เธอเกลือกกลั้ว บนกองทอง หน้าผ่องใส
พี่ยากไร้ เงินทอง มัวหมองศรี
เธอสมบูรณ์ พูนสุข ทุกนาที
ตัวพี่มี เพียงตัว กับหัวใจ
....ได้แต่คิด แต่ว่า ไม่กล้าเอ่ย
จำนิ่งเฉย ทุกข์ทน จนหวั่นไหว
ต้องฝืนยิ้ม สู้ชะตา ก้มหน้าไป
หวังเพียงให้ โชคหนุน บุญนำพา
....จนหลายวัน ผ่านไป จึงได้เห็น
แม่เนื้อเย็น ของพี่ ที่พร่ำหา
พ้นดักแด้ มีปีก งอกออกมา
ใช้ขาหน้า ถูกัน เหมือนฉันเลย
....เธอสวมหมวก หัวเขียว สายเดี่ยวด้วย
เธอช่างสวย บาดใจ ใคร่เฉลย
ตอนเป็นหนอน ไงเล่า ขาวจริงเอย
ตอนนี้เลย เปลี่ยนแปลง เป็น...แมลงวัน...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแก้ว กรุงเก่า
หน้าส่วนตัว
2067
