21 มิถุนายน 2551 13:51 น.
แก้ว กรุงเก่า
อยู่ชายแดนกันดารไกลบ้านอุ่น
กลิ่นแก้มกรุ่นเคยเคียงข้างค่อยจางหาย
ดงชายแดนร้อยพันอันตราย
เช้า-สาย-บ่าย-เย็น-ค่ำ เราทำงาน
เหงื่อทุกหยดรดผืนดินไม่สิ้นค่า
เพราะรักป่าหวงแหนไว้ให้ลูกหลาน
รักห้วยหนองคลองน้ำบึงลำธาร
รักทำงานเพื่อคนไทยที่ชายแดน
ถึงห่างไกลใจมั่นไม่หวั่นไหว
แผ่นดินไทยใจทุกดวงต้องหวงแหน
ทนหนาวกายหนาวใจอยู่ชายแดน
ทุกข์ยากแค้นลำเค็ญ...โปรดเห็นใจ
สร้างสรรค์งานการศึกษาอาชีพเสริม
ช่วยต่อเติมอนาคตให้สดใส
ทุกรอยยิ้มบนใบหน้าต่างมาลัย
เป็นแรงใจมิให้ลดความอดทน
คนชายแดนแสนดีไมตรีมาก
ถึงลำบากเพียงใดจะไม่บ่น
ชีวิตและศรัทธาเพื่อประชาชน
เสียสละและอดทน...เราคือคนของแผ่นดิน