16 กรกฎาคม 2546 21:37 น.
แก้ว กรุงเก่า
เรื่องคำพูดคำเขียนควรเรียนรู้
พิเคราะห์ดูหลายคราน่าใจหาย
แม้ไม่ถึงเหยียบย่ำหรือทำลาย
อาจกล่าวได้ที่ทำไปว่าไม่งาม
ช่วยกันเขียนช่วยกันขานอ่านให้ถูก
เผื่อว่าลูกหลานเราเข้ามาถาม
จะได้ตอบตามตรงไม่หลงความ
ถูกต้องตามอักขรวิธีวจีวอน
ภาษาไทยมิใช่เพ่งแค่เปล่งเสียง
หรือแค่เพียงรูปลักษณ์ตัวอักษร
แต่มีกฎระเบียบวิธีที่แน่นอน
ทุกบทตอนมีหลักการอย่าคร้านเพียร
เรื่องไตรยางค์สามหมู่ควรรู้หมด
อีกมาตราตัวสะกดกำหนดเขียน
กกกดกบกนกมเกยคงเคยเรียน
อย่าอ่านเพี้ยนอย่าเขียนพร่องต้องไม่พราง
ใช้คำพูดแทนคำเขียนน่าเวียนหัว
ไอใออัย ผิดตัว เป็นตัวอย่าง
ตัวการันต์ วรรณยุกต์ ให้ถูกทาง
สระวางถูกตำแหน่งทุกแห่งมี
เป็นหลักการภาษาไทยในเบื้องต้น
ถ้าทุกคนทำได้ไม่หน่ายหนี
หลังจากเขียนพึงทบทวนถี่ถ้วนดี
ได้ดังนี้ แน่ตระหนัก...รักภาษาไทย
16 กรกฎาคม 2546 17:34 น.
แก้ว กรุงเก่า
วันหวยออก
16 ก.ค.46 . 19.30 น.
วันนี้วันหวยออกบอกไม่ถูก
จะนั่งลุกร้อนรนเหมือนคนไข้
เมื่อคืนนอนฝันดีตีเลขใด
อาจารย์ไหนบอกใบ้ให้เลขดัง
เที่ยวบนบานเจ้าพ่อขอเลขเด็ด
จะจริงเท็จเรื่องทรงเจ้าเขาก็ขลัง
งวดที่แล้วคนบ้านใต้ก็ได้ตัง
ถูกกันตั้งหลายเจ้าเว้นเสาไฟ
ก่อนหวยออกเดินวนขูดต้นไม้
จนมันตายไปหลายต้นทนไม่ไหว
เอาทองปิดเอาแป้งทาปากว่าไป
บนบานให้ถูกหวยรวยเงินทอง
จะให้เหล้าให้ไก่ให้หัวหมู
กุ้งปลาปูกล้วยมะพร้าวอีกข้าวของ
ขนมหวานชื่อดีดีมีแต่ทอง
เรื่องปากท้อง วันนี้ไหง ไม่สำคัญ
นั่นตัวเก็งเลขเด่นเห็นชัดชัด
ตรงกับวัดนั้นหนอหลวงพ่อท่าน
อาจารย์หมอเข้าทรงก็ตรงกัน
ตรงกับฝันเลขผีบอกเลขล๊อคครับ
สองตัวบนคนบ้าก็มาบอก
ถ้าไม่ออกตรงตรงคงต้องกลับ
หรือสามตัวเต็งโต๊ดเป็นโค๊ดลับ
เล่นสลับล่างบนแทงวนเวียน
พอหวยออกพวกลุ้นล้มแทบลมจับ
นั่งกลุ้มนับเงินงวดจนปวดเศียร
ถูกกินแล้วถูกกินใหม่เจ็บใจเจียน
แล้วก็เพียรหาเลขดังครั้งต่อไป
15 กรกฎาคม 2546 20:01 น.
แก้ว กรุงเก่า
หลายเหตุการณ์ผ่านระหว่างทางชีวิต
หลายความคิดหลายคำถามความสงสัย
หลายคำตอบที่เรา...ไม่เข้าใจ
ประมวลไว้ไม่รู้จบประสบการณ์
มีหลายสิ่งหลายอย่างบนทางเลือก
บางอย่างเปลือกบางอย่างเห็นเป็นแก่นสาร
บางอย่างดีบางอย่างด้อยค่อยพิจารณ์
อยู่ที่การเลือกดูจึงรู้ดี
อย่าใช้ความคิดเห็นเป็นเกณฑ์วัด
จริยธรรมชี้ชัดวัดถ้วนถี่
ประโยชน์เราเพียงนิดคิดอีกที
อาจเกิดมีผลเสียหายให้ส่วนรวม
สังคมทรามเพราะขาดความรับผิดชอบ
ละเลยกรอบ...จริยะ...จนหละหลวม
เห็นแก่ตัวเห็นแก่หน้าที่บ้าบวม
หน้ากากสวมใส่กันศีลธรรม์ไกล
ใช้กฎหมายโดยไม่สุจริต
ช่วยคนผิดซ้ำคนดีมีที่ไหน
กินสินบาตรคาดสินบนปล้นชาติไทย
รอเมื่อไรบาปกรรมจะตามทัน
ความเป็นธรรมชี้นำความถูกต้อง
ศีล-ธรรมครองความประพฤติต้องยึดมั่น
บุญกุศลสร้างด้วยร่วมช่วยกัน
ถึงวันนั้น...ชาติไทย...จะไพบูลย์
14 กรกฎาคม 2546 19:21 น.
แก้ว กรุงเก่า
สุรางคนางค์ 28
................................สุดที่รักจ๋า
เจ้ายอดชีวา ................มิ่งมิตรคนดี
ไม่อยากจากไป.............จึงได้รอรี
สุดเอ่ยวจี...................พี่ต้องลาไกล
................................เวลากระชั้น
ตาจ้องมองกัน.............มิเอ่ยคำใด
แทนคำอำลา.................ห่วงหาอาลัย
หยาดน้ำไสไส...............รินไหลออกมา
................................สัญญาจากใจ
มอบต่อกันไว้.............. ด้วยปรารถนา
รักกันมั่นคง ................ซื่อตรงวาจา
ตะวันจันทรา................พยานรักเรา
................................ณ สุดขอบฟ้า
ที่โค้งลงมา..................โอบกอดขุนเขา
เหมือนอ้อมแขนพี่.........ที่โอบกอดเจ้า
หวงห่วงนงเยาว์...........สุดหักอาลัย
.................................ยามคิดถึงกัน
จงมองดวงจันทร์.........บนฟากฟ้าไกล
รักฝากเดือนดาว...........สกาวสุกใส
โปรดนำความนัย............นี้ไปบอกนาง
14 กรกฎาคม 2546 10:42 น.
แก้ว กรุงเก่า
อิจฉานกอิจฉากาอิจฉาหมด
เศร้าสลดหดหู่ดูน่าขัน
ทั้งนกกามีคู่จู๋จี๋กัน
ทำไมฉันไร้คู่อยู่เดียวดาย
อิจฉาเดือนอิจฉาดาวที่พราวฟ้า
ส่องแสงมาเหมือนเย้ยกันเจ้าจันทร์ฉาย
เห็นเดือนดาวคู่กันทำฉันอาย
ไร้คู่กายเคียงเราจึงเศร้าตรม
เสียงลมพัดพริ้วมาอิจฉาไม้
เถาวัลย์ก่ายเกี่ยวพันฉันขื่นขม
ไม้มีเถาวัลย์เกี่ยวรักเกลียวกลม
เราระทมไร้เศษเสี้ยวรักเกี่ยวใจ
เห็นอะไรขวางตาอิจฉาสิ้น
ได้ยลยินคำหวานใครขานไข
ล้วนผิดหูผิดคำอยู่ร่ำไป
ช่างกระไร...หนอเรา...ไม่เข้าที
หน้าส่วนตัว
1400
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแก้ว กรุงเก่า
