25 มิถุนายน 2546 20:15 น.
แก้ว กรุงเก่า
รถมาถึง วัดป่า สาละวัน
เจ้าภาพพลัน ต้อนรับ ไม่อับเฉา
อาหารคาว อาหารหวาน เลือกทานเอา
แต่ว่าเรา ทานไม่ลง พะวงใจ
มาถึงวัด หักใจ ไม่วายคิด
ทนเก็บจิต ใจจ่อ มันก่อใหม่
เพราะไม่เจียม ใจเรา จึงเศร้าใจ
ว่าอย่างไร ก็ไม่หือ ใจดื้อจริง
เห็นเพื่อนบวช ปีหน้า จะบวชบ้าง
เพื่อจะอ้าง อ้อนพ่อ ไปขอหญิง
บวชแล้วเบียด ใครใคร คงไม่ติง
ได้แอบอิง แนบกาย คงหายตรม
จบนิราศ ของเรา เพียงเท่านี้
ยกความดี ให้ครูบา อาจารย์..ผม
หากพลาดพลั้ง เผลอผิด เชิญติชม
จะกราบก้ม งอนง้อ ขออภัย
แม้ฉากหนึ่ง ของชีวิต ปิดลงแล้ว
คงไม่แคล้ว ที่จะเปิด ขึ้นมาใหม่
ดำเนินเพื่อ ความอยู่รอด ตลอดไป
ตราบที่ยัง หายใจ อยู่ได้...เอยฯ
25 มิถุนายน 2546 19:57 น.
แก้ว กรุงเก่า
.....ถึงโคกกรวด โรงงาน อาหารสัตว์
ขวามือตัด เข้าไป มทส.*
ส่วนทางซ้าย ไปบ้านขามฯ** งามละออ
เส้นทางต่อ ไปได้ หลายอำเภอ
(* มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี)
(**อ.ขามทะเลสอ)
ถึงบ้านดอน บ้านนี้ มีวัดใหญ่
น่าเลื่อมใส จดจำ นำเสนอ
นางพญา งิ้วดำ จำนะเออ
หากว่าเธอ ผ่านมา หาติดตัว
ราชสีมา วิทยาลัย ใกล้ทางผ่าน
มีสองศาล ตาลคู่ รู้กันทั่ว
ตอนกลางคืน ผ่านมา ดูน่ากลัว
ใจเต้นรัว ยามเรา ผ่านเงาตาล
ถึงแยกปักฯ เดี๋ยวนี้ไป ได้หลายแห่ง
ก่อนสามแพร่ง เดียวนี้ เป็นสี่ย่าน
ซ้ายแยกไป โนนสูง* แหล่งโบราณ
ขวาตัดผ่าน ทางหลัก ปักธงชัย**
จะเข้าเมือง ตรงไป ไม่ต้องเลี้ยว
แค่เดี๋ยวเดียว เพียงอึดใจ ก็ไปถึง
ล้วนรถรา มากล้น คนอื้ออึง
ไฟแดงจึง จอดไว้ เพียงไม่นาน
(*อ.โนนสูง จ.นครราชสีมา)
(**อ.ปักธงชัย จ.นครราชสีมา)
ถึงโคราช ต้องไป ไหว้คุณย่า
ขอขมา ตั้งจิต อธิฎฐาน
ลูกมาจาก บ้านไกล ได้โปรดปราน
ให้พบพาน ความสุข ทุกวันไป
จะคิดทำ สิ่งใด ให้สำเร็จ
ล่วงลุเสร็จ สุขสันต์ ดังฝันไฝ่
จะเดินทาง ทุกครั้ง ทั้งใกล้ไกล
จงปลอดภัย แคล้วคลาด พ้นหวาดกลัว
คนที่เรา รักมั่น ผูกพันชอบ
จงรักตอบ เห็นใจ เข้าใจทั่ว
ที่เคยร้าง ห่างไป มาใกล้ตัว
ที่เคยยั่ว ให้โกรธ ขอโทษเรา....
25 มิถุนายน 2546 19:47 น.
แก้ว กรุงเก่า
.......ถึงสีคิ้ว นามนี้ อำเภอใหญ่
หลายครั้งไป ราชการ ผ่านไปถึง
แวะไหว้หลวง พ่อโต* แห่งวัดบึงฯ
ที่ที่ซึ่ง พี่เอก**ทำ บุญบำเพ็ญ
(*สมเด็จพระพุฒาจารย์...โต พรหมรังสี)
(**คุณสรพงษ์ ชาตรี ผู้สร้าง )
มะเกลือใหม่ มะเกลือเก่า เราก็รู้
เป็นชื่อหมู่ บ้านบ้านใหญ่ ใครก็เห็น
เคยมาเยือน คราวก่อน ในตอนเย็น
มาเที่ยวเล่น บ้านเพื่อน ค้างเรือนนอน
ถึงสูงเนิน เมืองเก่า เขาค้นพบ
จารึกครบ ปราสาทหิน* ถิ่นเก่าก่อน
เป็นอโร-คยาศาล-แห่งนคร
มีพระนอน**จมหาย อยู่ปลายคลอง
(*ปราสาทเมืองเก่า และปราสาทโนนกู่)
(**พระนอนวัดตะคองหลง)
มาถึงบ้าน บุใหญ่ ไร่มะขาม
ฝั่งตรงข้าม สวนกล้วย เป็นห้วยหนอง
มีหมู่บ้าน ไม่ไกล ตั้งใจมอง
ชื่อบ้านหนอง...โสน...ท่านลองอ่านดู
ถึงกุดจิก หมู่บ้าน ทางผ่านนี้
เป็นสถานี รถไฟ เคยใช้อยู่
ที่นี่เขา ค้าขายกัน นานพอดู
เดี๋ยวนี้ผู้ ค้าขาย หายหน้าไป
สลักใด ใครก็รู้ ชื่อหมู่บ้าน
อยู่ในย่าน ชุมชน ถนนใหญ่
มีทางแยก ยวดยาน ผ่านเข้าใน
หลายบ้านใช้ เดินผ่าน นานพอควร
ถึงบ้านนา นาไร่ ทุ่งใหญ่มาก
ยามน้ำหลาก ยากไร้ ท่วมไร่สวน
เมื่อนาล่ม ไร่ล่ม ล้มกระบวน
ชาวนาหวล โศกเศร้า ต้นข้าวตาย
เมื่อชาวนา ชาวไร่ ไม่ได้ผล
แม่ค้าบ่น หน้าหมอง ไร้ของขาย
ลำบากหมด ทุกข์จริง ทั้งหญิงชาย
ลำบากกาย จงอย่าบ่น อดทนรอ.....
24 มิถุนายน 2546 23:25 น.
แก้ว กรุงเก่า
รถแล่นผ่าน โรงงาน บ้านซับม่วง
ให้นึกห่วง อาลัย แก้วใจจ๋า
ชื่อซับม่วง พ้องกับ ซับน้ำตา
พี่ต้องมา ซมซาน ห่างบ้านครอง
ถึงหนองจาน มองดู เป็นคูลึก
อึกกระทึก หญิงชาย เต็มฝายหนอง
หาปูปลา มากมาย เป็นก่ายกอง
บ้างเรียกร้อง ซื้อขาย อยู่ปลายคู
เขายายเที่ยง มองเห็น เด่นตระหง่าน
เป็นทางผ่าน มองไป ให้อดสู
ขึ้นเขายาย เที่ยงไป คงได้ดู
แล้วจะรู้ ว่าขึ้นยาก ลำบากจริง
ถนนคด และชัน ที่ฉันทึ่ง
ไม่ได้ครึ่ง เขายายเที่ยง เพียงเสี้ยวสิ่ง
แต่หากแม้ ขึ้นไปได้ สบายจริง
ทุกทุกสิ่ง เท่าที่รู้ เหมือนภูกระดึง
บ้านเขาน้อย เป็นย่าน ร้านค้าขาย
ล้วนเรียงราย กุ้งปลา ดูน่าทึ่ง
ปลากระทิง หมูกระทะ น่าตะลึง
ได้แต่อึ้ง เพราะหิวมาก อยากกินกลืน
ถึงลำตะคอง มองหา แก้วตาพี่
ก็เห็นมี แต่น้ำ ไร้ทรามชื่น
ยามเมื่อนอน หลับฝัน ทุกค่ำคืน
ยามเมื่อตื่น คิดถึงเจ้า ทุกเช้าเย็น
ถึงบ้านไร่ เนินดิน ป่าหินตัด
เขาแงะงัด เจาะไช เคยได้เห็น
แกะสลัก เป็นรูปใหม่ อย่างใจเย็น
แล้วขายเป็น กอบกำ จนร่ำรวย
ถึงโนนทอง น้องทำ พี่ช้ำหนัก
เพราะความรัก ยอมทน น้องคนสวย
สู้กัดก้อน เกลือไป ถึงไม่รวย
ไว้ถูกหวย ไต้ดิน คงยินดี
ถึงชุมทาง ถนนผ่าน เป็นย่านใหม่
ตัดใกล้ไกล ถึงกัน ได้เร็วจี๋
ทางซ้ายไป ชัยภูมิ โดยทันที
ทางขวามี เนินโคก ไปโชคชัย
24 มิถุนายน 2546 22:20 น.
แก้ว กรุงเก่า
หลานสาวย่า คนนี้ ที่มาดหมาย
อยากอิงแอบ แนบข้าง จนวางวาย
มอบใจกาย ทั้งชีวิต อุทิศยอม
หลานคนสวย ของย่า ช่างน่ารัก
งามยิ่งนัก กิริยา น่าถนอม
งามใจกาย น่าชม หากดมดอม
คงจะหอม ซึ้งค่า เยี่ยงมาลี
แม้ผิดคำ ที่กล่าวมา ย่าจงสาป
ให้มีบาป กรรมเข่น จนเป็นผี
หากแม้กล่าว จริงย่า จงปราณี
ให้สาวที่ เราใหลหลง ใจตรงกัน
หากแม้ย่า ไม่ช่วย คงม้วยแน่
หมดทางแก้ ทุกข์ใจ จนไหวหวั่น
หลานสาวของ คนอื่น เป็นหมื่นพัน
ไม่หมายมั่น เหมือนหลานย่า น่ากลุ้มใจ
ได้ข่าวดี ที่เพื่อนชาย จะได้บวช
เลิกแล้วดวด กวางหงส์ ที่หลงใหล
เป็นหลวงพี่ หลวงอา ห่มผ้าไตร
สำรวมใจ ปฏิบัติธรรม นำจิตตน
จำต้องจาก ขวัญใจ ไปโคราช
ขืดอืดอาด ชักช้า เพื่อนด่าป่น
วันนี้มี เพื่อนกาย ไปหลายคน
คงสุขล้น ถ้าพี่ มีเพื่อนใจ
รถออกจาก ปากช่อง ร้องเพลงเศร้า
ด้วยใจเรา รักมั่น เฝ้าฝันไฝ่
รักเขาหมด ทั้งตัว และหัวใจ
พี่ต้องไป หลายวัน นะขวัญตา.....
หน้าส่วนตัว
1371
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแก้ว กรุงเก่า
