24 กรกฎาคม 2546 19:06 น.
แก้ว กรุงเก่า
ก่อนจะรักกักใจร้อนไว้ก่อนหนู
ขอจงดูคู่จงดีให้ถี่ถ้วน
ครั้นเจ้าหลงคงเจอเล่ห์รักเรรวน
งามให้ควรง่วนหาความก็ตามใจ
จึงควรคิดจิตข้องขัดในบัดนี้
ฉ้อวจีชี้วาจาอย่าหลงใหล
เชื่อคำเขาเฉาความคิดจนผิดไป
ซื่อข้างในใสข้างนอกอาจหลอกเรา
ด้วยน้องนุชดุจนางเนื้อเหยื่อจิ้งจอก
ตอแยหยอกตอกย้ำยับจะอับเฉา
ถึงเสียท่าถ้าเสียทีที่หูเบา
ทุกข์จะเข้าเฒ่าจะครองนองน้ำตา
เธอเป็นหญิงทิ้งปัญญาจะล้าหลัง
นกสร้างรังหนังสือเรียนเพียรศึกษา
เบิกบานใจใบบอกแจ้งแรงศรัทธา
ปิดตัณหาปาฏิหาริย์ของการเรียน
ผิดครั้งหนึ่งพึงครวญนิดอย่าผิดใหม่
ฝากแรงใจไฝ่รักจริงทุกสิ่งเขียน
เพื่อน้องหนูผู้น้อมนำในความเพียร
ฟ้าหมุนเวียนเปลี่ยนหมุนวนเป็นคนดี
20 กรกฎาคม 2546 10:38 น.
แก้ว กรุงเก่า
............เคยรักกันมั่นใจไยเคืองพี่
เมินหน้าหนีไม่พูดจาหน้าหม่นหมอง
กลับบ้านเจอหน้ากันไม่หันมอง
เสื้อผ้าพี่เอามากองอยู่นอกชาน
............พี่ผิดพลาดพลั้งไปอภัยเถิด
เรื่องที่เกิดเพราะคำเขามาเล่าขาน
อย่าไปเชื่อฟังคำน่ารำคาญ
ปากชาวบ้านชอบยุยั่วเรื่องผัวเมีย
............เห็นว่าเรารักกัน...มันอิจฉา
จึงนินทาใส่ร้ายพี่มีแต่เสีย
พี่ไม่เคยรักใครหรอกนอกจากเมีย
สาวผมเปียที่น้องเห็นเป็นเพื่อนกัน
(ฝ่ายเมียได้ยินคำแก้ตัวน้ำขุ่นๆ โกรธมาก....วิ่งเข้าห้อง...ปิดประตูดัง...โครม!...)
โธ่.....เมียจ๋า....หันหลังฟังผัวก่อน
อย่าแง่งอนวอนว่าอย่าเดียดฉันท์
เปิดประตูฟังคำผัวรำพัน
ไม่รักกันเหมือนก่อนแล้วหรือแก้วตา
...........รสน้ำพริกผักต้มยังกลมกล่อม
ผัวไม่ยอมจากไป...แก้วใจจ๋า
จะนอนรอหน้าห้องจนน้องมา
เอ่ยวาจากล่าวทักเพียงสักคำ
(แล้วเวลาก็ผ่านไปจนใกล้ค่ำ....)
...........ค่อยลัดเลาะตามร่องหาช่องว่าง
เห็นหน้าต่างเปิดอยู่ดูหน้าขำ
พลันความคิดบรรเจิดเลิศระยำ
เข้าไปปล้ำเมียได้คงหายงอน.....
17 กรกฎาคม 2546 19:11 น.
แก้ว กรุงเก่า
มวลดอกไม้บานรับกับฝนแรก
ละอองแทรกซึมซาบอาบพฤกษา
กรุ่นกลิ่นหอมอบอวลมวลผกา
สุดพรรณนาปลาบปลื้มลืมไม่ลง
เสียงนกร้องเริงไพรใจสุขล้น
ป่าหน้าฝนแฝงมนตราน่าลุ่มหลง
หยาดฝนนำความสดชื่นคืนป่าดง
พุ่มพฤกษ์พงบางสะพรั่งทั่วทั้งไพร
เปิดหัวใจบานรับกับความรัก
ด้วยตระหนักรักนี้ที่มอบให้
มิได้หวังเธอรักตอบมอบหัวใจ
แม้จะไม่สมหวังก็ช่างมัน
ขอแต่เพียงดวงใจได้รับรู้
หวังเคียงคู่ดูแลใจเฝ้าไฝ่ฝัน
ใครจะว่าอย่างไรไม่สำคัญ
เพียงมีกันและกันเท่านั้นพอ
หากแม้เธอมอบรักเพียงสักนิด
คงปลื้มจิตเหมือนมาลีที่ชูช่อ
ได้รสรักหล่อเลี้ยงเคียงพะนอ
จึงแตกกอบานสะพรั่งอยู่กลางใจ
พลัน...สะดุ้งแลเหลียวเสียวสันหลัง
ตื่นภวังค์รักหล่นใจหม่นไหม้
ได้ยินเสียงภรรยามาแต่ไกล
ซักผ้าเสร็จแล้วหรือไร...นั่งใจลอย
16 กรกฎาคม 2546 21:37 น.
แก้ว กรุงเก่า
เรื่องคำพูดคำเขียนควรเรียนรู้
พิเคราะห์ดูหลายคราน่าใจหาย
แม้ไม่ถึงเหยียบย่ำหรือทำลาย
อาจกล่าวได้ที่ทำไปว่าไม่งาม
ช่วยกันเขียนช่วยกันขานอ่านให้ถูก
เผื่อว่าลูกหลานเราเข้ามาถาม
จะได้ตอบตามตรงไม่หลงความ
ถูกต้องตามอักขรวิธีวจีวอน
ภาษาไทยมิใช่เพ่งแค่เปล่งเสียง
หรือแค่เพียงรูปลักษณ์ตัวอักษร
แต่มีกฎระเบียบวิธีที่แน่นอน
ทุกบทตอนมีหลักการอย่าคร้านเพียร
เรื่องไตรยางค์สามหมู่ควรรู้หมด
อีกมาตราตัวสะกดกำหนดเขียน
กกกดกบกนกมเกยคงเคยเรียน
อย่าอ่านเพี้ยนอย่าเขียนพร่องต้องไม่พราง
ใช้คำพูดแทนคำเขียนน่าเวียนหัว
ไอใออัย ผิดตัว เป็นตัวอย่าง
ตัวการันต์ วรรณยุกต์ ให้ถูกทาง
สระวางถูกตำแหน่งทุกแห่งมี
เป็นหลักการภาษาไทยในเบื้องต้น
ถ้าทุกคนทำได้ไม่หน่ายหนี
หลังจากเขียนพึงทบทวนถี่ถ้วนดี
ได้ดังนี้ แน่ตระหนัก...รักภาษาไทย
16 กรกฎาคม 2546 17:34 น.
แก้ว กรุงเก่า
วันหวยออก
16 ก.ค.46 . 19.30 น.
วันนี้วันหวยออกบอกไม่ถูก
จะนั่งลุกร้อนรนเหมือนคนไข้
เมื่อคืนนอนฝันดีตีเลขใด
อาจารย์ไหนบอกใบ้ให้เลขดัง
เที่ยวบนบานเจ้าพ่อขอเลขเด็ด
จะจริงเท็จเรื่องทรงเจ้าเขาก็ขลัง
งวดที่แล้วคนบ้านใต้ก็ได้ตัง
ถูกกันตั้งหลายเจ้าเว้นเสาไฟ
ก่อนหวยออกเดินวนขูดต้นไม้
จนมันตายไปหลายต้นทนไม่ไหว
เอาทองปิดเอาแป้งทาปากว่าไป
บนบานให้ถูกหวยรวยเงินทอง
จะให้เหล้าให้ไก่ให้หัวหมู
กุ้งปลาปูกล้วยมะพร้าวอีกข้าวของ
ขนมหวานชื่อดีดีมีแต่ทอง
เรื่องปากท้อง วันนี้ไหง ไม่สำคัญ
นั่นตัวเก็งเลขเด่นเห็นชัดชัด
ตรงกับวัดนั้นหนอหลวงพ่อท่าน
อาจารย์หมอเข้าทรงก็ตรงกัน
ตรงกับฝันเลขผีบอกเลขล๊อคครับ
สองตัวบนคนบ้าก็มาบอก
ถ้าไม่ออกตรงตรงคงต้องกลับ
หรือสามตัวเต็งโต๊ดเป็นโค๊ดลับ
เล่นสลับล่างบนแทงวนเวียน
พอหวยออกพวกลุ้นล้มแทบลมจับ
นั่งกลุ้มนับเงินงวดจนปวดเศียร
ถูกกินแล้วถูกกินใหม่เจ็บใจเจียน
แล้วก็เพียรหาเลขดังครั้งต่อไป