8 กุมภาพันธ์ 2548 11:34 น.
แก่นไผ่...ใจจันทร์
ณ แห่งนั้น....
ก่อกำเนิดสรรพสิ่ง
ก่อกำเนิดจิตวิญญาณ
ก่อกำเนิดกาลเวลา
ณ แห่งนั้น....
สู่สายใยอันไม่มีที่สิ้นสุด
สู่ความรักความสัมพันธ์อันบริสุทธิ์
สู่ครรลองแห่งธรรม
ณ แห่งนั้น....ไร้ซึ่งสรรพสิ่ง ไร้ซึ่งจิตวิญญาณ ไร้ซึ่งกาลเวลา
ณ แห่งนั้น....เปลี่ยนไปแล้ว เปลี่ยนมาเป็นเราด้วยแล้ว
ณ แห่งนั้น.... ณ เวลานี้.... สู่นิจนิรันดร์
ณ แห่งนั้น.... ณ บัดนี้ ไม่มีแล้ว
ใดๆย่อมดำเนินไปตามครรลองแห่งธรรม ยังคงเชื่อมสายใยจาก ณ แห่งนั้น อยู่แล้ว....
25 มกราคม 2548 12:53 น.
แก่นไผ่...ใจจันทร์
นภางาม...ยามแลง....
หนึ่ง...แสงจักจวบสิ้น........อัสดง
แสง...ปลั่งสั่งสมคง............สว่างไว้
รวม...แสงทองทอส่ง..........สวรรค์วาด สุราลัย
ส่อง...สาดจวบสิ้นไป่..........สลับไล้ ราตรี
จิต...จ้องรัศมีผ่องโพ้น.......อึงคนึง
จ้อง...อัสดงปลงจิตจึง.........แจ่มล้ำ
สงบ...สว่างกระจ่างซึ่ง........กรรมก่อ กงกรรม
จิต...จักรวาลจิตธรรม........สถิตย์ไท้ ณ หนึ่งเดียว