20 มิถุนายน 2554 09:49 น.
แกงเขียวหวาน
เก็บกระถินท้ายบ้านละลานช่อ
อ่อนจริงหนอล่อตาคว้ายอดหัก
ช่อเจ้าอิ่มอวบชูดูดีนัก
น้ำพริกผัก...ปลาทูคิดอยู่นั้น
เห็นดอกแคเตะตาช่างน่าเด็ด
ดอกสีขาวพราวเกล็ด....ดุจเพชรนั่น
โน้มเกี่ยวต้นพ้นมือยื้อฉับพลัน
เธอเสร็จฉันแน่แน่....เจ้าแคนวล
เหลือบแลเห็นเด่นนักยอดผักขม
ทั้งชะอมเรียงรายท้ายบ้านสวน
นำมาต้มขมทิ้ง...นิ่งทบทวน
เพียงแค่คิดจิตป่วนชวนหิวเลย
นำพืชผักหักมาคว้ากลับบ้าน
ปรุงอาหารเร็วไวไม่อาจเฉย
ทอดปลาทูน้ำพริกกุ้งปรุงอย่างเคย
หิวนักเอย...ครกสากลากมารัว
จัดสำรับกับข้าว..เรานั่งล้อม
เพราะกินหอมน่ากิน..กลิ่นยวนยั่ว
เสียงช้อนส้อมกล่อมสนั่น...ลั่นทั้งครัว
แย่งกันนัวหัวเข่า....เราเกยกัน
15 มิถุนายน 2554 15:31 น.
แกงเขียวหวาน
เสียงไก่ขันประชันเริ่มวันใหม่
นาฬิกากลางไพรไขเรียกขาน
เอ้กอีเอ้กเอ้ก...เพรียกดังเสียงกังวาน
ตะวันรุ่งพุ่งผ่าน...ที่บ้านนา
มองใบข้าวเขียวขจีสีสดใส
พริ้วก้านใบไหวเอนเบนซ้ายขวา
เหมือนยั่วเย้าหยอกเอินเพลินอุรา
หมู่นกกาถลาร่อนออดอ้อนกัน
เสียงน้ำค้างหยดดังบนสังกะสี
ดุจดนตรีบรรเลงเพลงสร้างสรรค์
ความชุ่มชื่นงดงามตามตะวัน
แสงทอดพลัน..น้ำค้างก็จางไกล
หอมกรุ่นกลิ่นกองฟางข้างนาข้าว
กระยางขาวเสาะหาปลาน้อยใหญ่
ดอกโสนช่อเคียงเรียงวิไล
กิ่งก้านไผ่พริ้วแกว่ง....ตามแรงลม
สนธยามาเยือนเคลื่อนแทนที่
ม่านราตรีคลี่ขยายหมายห่อห่ม
หรีดเรไร...ร้องสั่งดังระงม
รอชื่นชมจันทร์งาม...ยามราตรี
10 มิถุนายน 2554 13:24 น.
แกงเขียวหวาน
มองสายน้ำรินไหลใจสุขล้น
นึกถึงคนเคยรักเป็นหนักหนา
สายน้ำไหลใจชื่นรื่นอุรา
แสนหรรษาสุขล้นคลายหม่นใจ
เหลือบเห็นขวดลอยมาคว้าจับต้อง
มีกระดาษสีทองงามผ่องใส
จึงเปิดดูแล้วอ่านความด้านใน
หากมีใครเห็นเข้าเราคงอาย
เป็นขวดโหลเสี่ยงทายหมายพบรัก
แล้วสลักชื่อไว้ท้ายจดหมาย
รจนานั้นคือชื่อเสี่ยงทาย
หวังพบชายไว้เคียงจึงเสี่ยงมา
ลบชื่อออกแล้วเอาชื่อเราใส่
บอกเมลล์ไปใจรอฟอร์เวิล์ดหา
หวังพบคู่เคียงใกล้ในอุรา
กราบขอบคุณรจนาผู้ยาใจ
6 มิถุนายน 2554 15:04 น.
แกงเขียวหวาน
จุดนัดพบชื่นหวานสะพานไม้หมาก
ฉันข้ามคลองอีกฟากอยากไปหา
พานไม้หมากทอดข้ามยามรักพา
คำสัญญายื่นให้ไว้วันวาร
ธารน้ำใสไหลหลากอยากฝากหวัง
รักเราดั่งเชือกมัดรัดประสาน
ลำไม้ไผ่ผูกจับกับสะพาน
แม้ว่ากาลผ่านไปไม่ผันแปร
เมื่อคอนกรีตสร้างใหม่แทนไม้หมาก
เธอหนีหน้าลาจากและฝากแผล
หัวใจเธอเปลี่ยนไปไร้เที่ยงแท้
ความแน่วแน่ในรักไม่ยักมี
มองซากรักหักพังความหวังสิ้น
รักโบยบินเธอไกลไร้แรงที่-
จะฉุดรั้งยั้งยื้อด้วยมือนี้
ฝากหวังดี....ฝังไว้ใต้สะพาน
3 มิถุนายน 2554 09:54 น.
แกงเขียวหวาน
คำว่ารักหนักแน่นตั้งแสนครั้ง
ความจริงจังจากใจมีไหมหนอ
มีบางใครดาษดื่นที่ยืนรอ
รู้สึกท้อแท้นักหากรักไป
อยากทุ่มเททั้งใจให้เธอนั้น
กาลเปลี่ยนผันหันเหอาจเฉไฉ
จะไม่โกรธโทษเธอเผลอปันใจ
เพราะบางใครคนนั้นสวรรค์ส่งมา
ใจของฉันนั้นพร้อมและยอมรับ
พ่ายแพ้กับบุพเพเสน่หา
มิอาจขืนฝืนดวงบ่วงชะตา
คำบัญชาฟ้าสั่งยั้งรักเรา
แม้รู้จักรักกันช่วงสั้นสั้น
แต่ผูกพันทางใจมากหลายเท่า
โลกของฉันสดใสไร้สีเทา
มีเธอเข้าครอบครองทุกห้องใจ
แต่สวรรค์นั้นเบี่ยงเอียงไปนิด
เพียงมีสิทธิ์แค่ปองครองมิได้
เพราะภพนี้บุญสร้างต้องร้างไกล
เกิดชาติหน้าฟ้าใหม่ขอใกล้เธอ