7 กรกฎาคม 2553 13:51 น.
แกงเขียวหวาน
ริมหน้าต่างบานใหญ่จำได้แม่น
เคยหนุนแขนพ่อฉันมองจันทร์ผ่อง
แขนข้างซ้ายพ่อนี้ที่ฉันจอง
ชี้ชวนมองดวงดาวพราวนภา
กลางนอกชานบ้านฉันวันก่อนนั้น
แสนสุขสันต์ย่าปู่อยู่พร้อมหน้า
ฟังนิทานเรื่องเล่าปรัมปรา
ปู่กับย่าเล่าเก่งพร้อมเพลงคลอ
ศาลาน้ำริมคลองเคยร้องเพลง
เคยตะเบ็งเสียงดังขอตังค์พ่อ
เรียกแม่ค้าฉับไวไม่รั้งรอ
เรือเทียบจ่อที่ว่างข้างศาลา
ริมหน้าต่างวันนี้มีความเหงา
แขนที่เฝ้ารอคอยอย่างโหยหา
ด้วยโรคร้ายที่เผชิญเกินเยียวยา
พ่อจากลาลูกไปไม่หวนคืน
กลางนอกชานวันนี้มีความเศร้า
มองศาลาบ้านเราเหงาใจฝืน
เมื่อทุกคนจากไปใจกล้ำกลืน
ยามค่ำคืนมองดาวเหงาหัวใจ
-- แกงเขียวหวาน --
2 กรกฎาคม 2553 10:36 น.
แกงเขียวหวาน
พื้นที่ใจตอนนี้สี่ไร่เศษ
แยกประเภทคัดสรรเลือกพันธุ์ไม้
ปลูกระกำปลูกแห้วแถวละไร่
เห็นผลไวปลูกง่ายในที่ดอน
พื่นที่ว่างอีกนิดที่คิดไว้
ปลูกต้นไทรดอกโศกลดโลกร้อน
ให้นกกาอาศัยใช้พักผ่อน
เอนกายนอนใต้ต้นสุขล้นใจ
เฝ้ารดน้ำเช้าเย็นเป็นประจำ
จนระกำโศกไทรได้เติบใหญ่
โศกระกำผลิดอกออกช่อใบ
ดูก้านไทรแผ่กิ่งสุขจริงเรา
พื้นที่ใจสี่ไร่ไม่เหลือว่าง
เพราะทุกอย่างปลูกไว้ได้ตามเป้า
ผลผลิตหากประเมินเกินคาดเดา
ปีหน้าเราจะขยายไปอีกแปลง
--iiกjiขีeวหวาน--
1 กรกฎาคม 2553 11:26 น.
แกงเขียวหวาน
สายฝนพรำค่ำนี้ฤดีเหงา
เตียงว่างเปล่าเขานั้นพลันจากหาย
ปูที่นอนรอเธอเก้อเดียวดาย
วิงวอนสายฝนพรำฝากคำวอน
หลั่งน้ำตาแข่งฝนบนความเศร้า
อยู่กับเงามองฝนทนกอดหมอน
มองรูปภาพถ่ายเคียงข้างเตียงนอน
ภาพสะท้อนวันเก่าช่างเหงาใจ
ทุกทุกสิ่งทุกอย่างว่างที่เดิม
สิ่งที่เพิ่มคืออ้างว้างมิจางหาย
มีความเหงาตามติดชิดข้างกาย
กอดรูปถ่ายแทนเธอละเมอครวญ
เขียนบันทึกถึงเธออยากเจอหน้า
ด้วยน้ำตาพร่ำเพ้อคอยเธอหวล
อยากให้เธอมาพบเพื่อทบทวน
ไยเธอด่วนพิพากษาอาญาใจ