30 มีนาคม 2553 09:42 น.
แกงเขียวหวาน
ขอคืนใจ ใคร่ควรจิต คิดตระหนัก
เมื่อมีรัก มักมีหลง คงเพ้อหา
เช้ายันค่ำ ช้ำยิ่งคอย พลอยเหว่ว้า
ทุกข์เกินกว่า ถ้าไกลกัน ฉันขอใจ
ขอลาแล้ว แคล้วเรื่องรัก หักใจก่อน
เวลาย้อน วอนรักหยุด สุดทนไหว
มาเป็นเพื่อน เหมือนเป็นพี่ ดีเกินใคร
ลดกลไก ไร้กฏเกณท์ เป็นเพื่อนกัน
24 มีนาคม 2553 12:39 น.
แกงเขียวหวาน
จำใจจาก พรากกัน ทั้งยังรัก
อุปสรรค กั้นขวาง ทางเราสอง
ทางชีวิต ที่ร่วมสร้าง ประคับประคอง
ถึงคราวต้อง แยกทาง ห่างร้างไกล
ไม่เคยลืม เรื่องราว เราทั้งสอง
ยามนั่งมอง จ้องนภา ดาราใส
ปุยเมฆขาว ดาววับวาว สกาวใจ
เป็นพยานให้ เราสอง ครองคู่กัน
เมื่อยามห่าง ร้างไกล ใจยิ่งห่วง
ใจทั้งดวง ห่วงเธอ ยามสิ้นฝัน
เมื่อเชื้อชาติ ศาสนา มาขวางกั้น
เธอกันฉัน ฝันที่วาด ขาดมลาย
ม่านประเพณี กรีดขวาง ทางแห่งรัก
ร้าวรานนัก ใยรัก ไม่สมหมาย
ขอบูชา รักแท้ แม้ชีพวาย
คนสุดท้าย ที่จะรัก ก็คือเธอ
พี่-น้อง ร่วมแจม
แม้ห่างไกลแค่ระยะทาง
ไม่สามารถขวางใจทั้งสอง
ยังกระชับ สัมพันธ์ร่วมประคอง
ขอรับรองรักมั่นไม่เสื่อมคลาย
เขียนโดย.....ไหมไทย
--------------------------------------------
๐ ถึงห่างไกลใจอย่างห่างบนทางรัก
เข้าเติมพักปักทอรอประสาน
ม่าน ประเพณีขีดเส้นเข้าเน้นจาร
เปิดตำนานรักแท้แน่กว่าใคร
๐ ขอ ให้อยู่ขอให้สู้คู่รักแท้
อย่ายอมแพ้แค่ทางเริ่มเพิ่มหวั่นไหว
ถึง เชื้อชาติศาสนาจะพาไกล
ขอดวงใจให้มั่งคงตรงที่รอ...
เขียนโดย.....ฉัตรบงกช
--------------------------------------------
กำแพงประเพณีมิอาจกั้น
ความรักนั้นเราสองปองมั่นหมาย
หากรัก แล้วจวบจนชีวันวาย
มิอาจสลายรักแท้แม้ประเพณี...
เขียนโดย.....(น้ำตาลหวาน)
--------------------------------------------
ถึงแรมร้าง ห่างหาย สุดปลายฟ้า
สายธารา ป่ากว้าง จะขวางกั้น
ขอ เพียงเรา มั่นแท้ แน่ต่อกัน
สารพัน อุปสรรค จักมลาย....
เขียนโดย.....คนปลายฟ้า
--------------------------------------------
คนไม่รัก แม้ใกล้ เพียงม่านกั้น
เหมือนห่างกัน ดุจดัง ย้ามภูผา
คนรักกัน แม้ห่างหัน สุดสายตา
ยังเหมือนว่า อยู่ใกล้ ข้างกายเธอ
เขียนโดย.....มวลภมร
--------------------------------------------
ถึงตัว ห่างไกล ใจชิด
รักย่อม สนิท แน่นหนัก
ดีกว่า ตัวใกล้ ไร้รัก
จมปลัก น้ำตา อาดูร
เขียนโดย.....กวี ซีม่า
--------------------------------------------
ถึงตัวไกลใจอยู่เคียงคู่ขวัญ
ยิ่งนานวันยิ่งหวั่นไหวใจห่วง หา
เธอสถิตทุกห้องใจในทุกครา
มอบใจภักดิ์รักบูชา....นิรันดร์กาล
เขียนโดย.....นรสิริ
15 มีนาคม 2553 11:16 น.
แกงเขียวหวาน
พ่อคนหนึ่ง สอนลูก ให้รู้ว่า
ทุกปัญหา ใช้ปัญญา แก้ไขได้
ตลอดชีวิต ทุกก้าวย่าง ที่ก้าวไป
จงจำไว้ คำพ่อพร่ำ นำมาใช้
จึงยื่นไม้ หนึ่งท่อน ให้ลูกหัก
เมื่อลูกรัก รับมา ก็หักได้
เพิ่มอีกหนึ่ง ส่งคืน ให้ลูกไป
ลูกรับไว้ ก็หักได้ แต่ใช้เวลา
พ่อไม่รู้ จะอยู่ อีกนานไหม
ถ้าจากไป อยากให้ลูก สู้ปัญหา
ทางแก้ไข อาจไม่มี ในตำรา
ใช้ปัญญา อย่าท้อ พ่อจะรอ
เมื่อครั้งแรก ลูกยัง ทำไม่ได้
ลองทำใหม่ อีกครั้ง นะลูกพ่อ
ทุกปัญหา มาจาก ที่ลูกก่อ
อย่ารีรอ ให้ปัญหา นั้นบานปลาย
11 มีนาคม 2553 09:29 น.
แกงเขียวหวาน
นาฬิกา แจ้งบอก ว่าตีสอง
จึงแอบย่อง เข้าไป ยังใจพี่
อยากรู้จัง หัวใจ ห้องทั้งสี่
ถ้าพี่มี คนจอง น้องขอบาย
เปิดห้องแรก เจอชื่อ พิมริษา
งามโสภา มีเสน่ห์ สวยเฉิดฉาย
เปิดอีกห้อง ชื่อเล่น ว่าน้องทราย
ยามยิ้มพราย น้องนาง ช่างน่าดู
ห้องที่สาม มีนาม นภสร
ร่างอรชร ฐานะรวย สวยเลิศหรู
ห้องสุดท้าย ค่อยค่อยย่อง แอบแง้มดู
ป้ายเขียนอยู่ อ่านดู ชื่อสมชาย
ปืนกำแพง กลับมา ด้วยความเศร้า
พี่กับเรา เจอกัน วันที่สาย
แสนสงสัย ใจพี่ ห้องสุดท้าย
เป็นสมชาย เพื่อนเรา ไปได้งัย
พี่-น้อง ร่วมแจม
เต็มไปแล้ว สี่ห้อง ไม่เป็นไร
เพราะพี่คน สองใจ มีแปดห้อง
ยัง มีห้อง ว่างไว้ ไร้คนจอง
เพราะสมบัติ สมปอง พึ่งออกไป
เขียนโดย....จิ้งจอกน้อย
----------------------------------------------------
ทั้งสี่ห้องคนจองรองไว้เพียบ
ยากจะเปรียบเปรยได้น้องฝันจ๋า
ห้องที่ สี่สมชายนี้พี่อึ้งหนา
แบบนี้ถอยดีกว่าพี่ว่า..ไบ (มั้ง)
เขียนโดย....(น้ำตาลหวาน)
----------------------------------------------------
ทั้งสี่ห้องเขาจองปองหมดแล้ว
โถดวงแก้วอนิจาน่าสงสาร
ห้องน้อยๆของ น้องเข้าพ้องพาน
มาเขียนจารจับต้องเข้าห้องใจ..
เขียนโดย....ฉัตรบงกช
----------------------------------------------------
ห้องหัวใจ ติดป้าย ไว้หลอกน้อง
ให้ดูเหมือน มีคนจอง กันเอาไว้
เพื่อ กันท่า สาวอื่น มาเฝ้าใจ
เพียงเก็บไว้ ทุกห้องใจ ให้เพียงเธอ
เขียนโดย....มวลภมร
9 มีนาคม 2553 10:08 น.
แกงเขียวหวาน
เมื่ออยู่ไปก็คงหมดความหมาย
อยากจะตายเพื่อให้เธอได้เห็น
อยากจะดูหัวใจคนเลือดเย็น
เธอจะเป็นอย่างไรหากฉันตาย
อยู่ต่อไปเหมือนคนไร้คุณค่า
แค่เวลายังแบ่งให้ไม่ได้
ปลอยให้ฉันเฝ้าคอยอย่างเดียวดาย
อยากจะตายให้จบหมดเวรกัน
เขียนจดหมายลาจากคนใจร้าย
ได้ทำลายหญิงคนหนึ่งให้โศกศัลย์
คนบุญน้อยอาพับผู้จาบัลย์
เลือดในกายฉันรินไหลคงสมใจเธอ