29 มกราคม 2553 08:14 น.
แกงเขียวหวาน
รักของเราทั้งสองคงเจอทางตัน
ให้อะไรฉันเป็นสิ่งสุดท้ายจะได้ไหม
สิ่งที่ขอคือเวลาเพื่อทำใจ
ยังไม่พร้อมปล่อยเธอไปไกลจากตา
ตอนนี้ความเข้มแข็งยังไม่พอ
ฝืนเดินต่อคงยากหนักหนา
เพราะจิตใจตอนนี้อ่อนแอเกินเยียวยา
ไม่พร้อมฟังคำเอ่ยลายากเกินกว่าจะทำใจ
อยากได้ยินคำว่า"รัก"อีกสักครั้ง
อยากฟังเสียงของเธอเป็นครั้งสุดท้าย
เพียงคำนี้สำหรับฉันมีค่ามากมาย
ขอเป็นอย่างสุดท้ายก่อนเธอจะจากไป
เธอจะอยู่ในความทรงจำฉันเสมอ
แม้ว่าเธอจะทำฉันระกำแค่ใหน
ขอเลือกเก็บแต่สิ่งดีๆที่เธอให้ไว้ในใจ
สิ่งเลวร้ายบาดแผลใจทิ้งไปกับน้ำตา
28 มกราคม 2553 12:27 น.
แกงเขียวหวาน
ฉันเคยฝันอยากเป็นแม่มด
จะสะกดจิตให้เจ้าชายมารักฉัน
จะร่ายมนต์ดำทำเสน่ห์ห้ามทิ้งกัน
จะสะกดจิตเธอนั้นอยู่กับฉันตลอดไป
หากวันใดที่เธอ"บังอาจ"ทิ้งฉัน
จะเสกเธอนั้นให้เป็นใบ้
ให้ใจเธอร้อนรนทุรนทุราย
จะไม่คลายมนต์สะกดไม่มีวัน
หากเธอมีใจรักฉันด้วยหัวใจ
แม่มดไม่ใจร้ายเพราะมีหัวใจที่รักมั่น
เจ้าชายกับแม่มดจะเคียงคู่ไปด้วยกัน
เพื่อนข้างข้างฉันสะกิตให้ตื่น...จากนิทรา
28 มกราคม 2553 08:01 น.
แกงเขียวหวาน
เรียนคณิตฯหน้าเธอลอยมาพาใจให้หงุดหงิด
เรียนอังกฤษเห็นหน้าเธอและหวั่นไหว
เรียนวิทย์ฯยังมีหน้าเธอลอยมาแทบขาดใจ
หากฝืนเรียนอีกต่อไปคงตกทุกวิชา
อยากโดดเรียนไปหาเธอใจแทบขาด
แต่ถ้าพลาดครูจับได้ไม่เอาดีกว่า
เทอมที่แล้วเกือบสอบตกทุกวิชา
แม่ก็ด่าพ่อก็ดุสุดช้ำระกำใจ
หยิบคณิตฯวิทย์ฯอังกฤษมาอ่านใหม่
จะตั้งใจลืมหน้าเธอให้จงได้
เอื้อมมือไปหยิบตำราทุกคราไป
แล้วทำไมมีแต่หน้าเธอทุกวิชา
27 มกราคม 2553 09:06 น.
แกงเขียวหวาน
ฉันกำลังจะจมน้ำ
ฉันทำทุกอย่างเพื่อให้ชีวิตนั้นคงอยู่
ชะตาชีวิตข้างหน้าฉันมิอาจรู้
จะมีผู้ใดมาช่วยหรือต้องดับสิ้นชีวา
ฉันยิ้มด้วยความดีใจ
เมื่อเจอท่อนไม้จึงรีบไขว่คว้า
เป็นสิ่งเดียวในยามนี้ที่ฉันหวังพึ่งพา
กับร้ายกว่าเจอไม้ผุทำฉันเสียใจ
กินน้ำที่สำลักกับน้ำตาแทนความหิว
ร่างฉันลอยละลิ่วตามกระแสน้ำที่เชี่ยวไหล
หมดแรงหมดความหวังท้อแท้หมดหนทางไป
ในฝันฉันสิ้นใจไม่มีใครช่วยชีวิตทัน
25 มกราคม 2553 10:41 น.
แกงเขียวหวาน
บ้านฉันตั้งอยู่ริมฝั่งคลอง
พวกเราสี่พี่น้องเคยดำผุดดำว่าย
มันเป็นความทรงจำที่ดีเมื่อครั้งเยาว์วัย
น้ำใสใสสองฝั่งเมื่อครั้งวันวาน
ฝูงปลาน้อยใหญ่ต่างเวียนว่าย
เวลาบ่ายตกปลานำมาเป็นอาหาร
เก็บผักบุ้งกระถินที่ปลูกไว้ข้างเรือนชาน
มีให้ทานเพียงพอไม่ง้อใคร
ช่วงเวลาไม่กี่ปีบางอย่างก็เปลี่ยนไป
น้ำที่เคยใสปลามากมายคงหาไม่ได้
ความเจริญทำให้ธรรมชาติบางสิ่งต้องเปลี่ยนไป
ย้อนเวลากลับไปคงไม่ได้ สิ่งที่เหลือไว้คือความทรงจำ
Calendar
Lovers
20 คน เลิฟแกงเขียวหวาน
หน้าส่วนตัว
1388
