น้ำตาเทียน

แกงเขียวหวาน

มองเส้นทางสว่างไสวด้วยไฟฟ้า
เทียนอย่างเราไร้ค่าถ้าจะกล่าว
เหตุเพราะแสงสว่างใสไม่ยืดยาว
คนใช้เพียงครั้งคราว..ครั้นจำเป็น

ไฟฟ้าดับจับต้องมองค้นหา
พอเหลือค่าของเราเขาทุกข์เข็ญ
เทียนจึงช้ำน้ำตา...พากระเซ็น
แสนยากเย็นหยั่งถึงซึ่งใจคน

หยากไย่เกาะ!!เก็บกันลืมวันที่
เห็นเราดีมีค่าคราขัดสน
เห็นประโยชน์ยามเขาเข้าตาจน
คลายมืดมนมองฉันเพื่อบรรเทา

ไฟฟ้ามาหมดสิทธ์คิดหยิบใช้
"เพียงตัวเลือก"รอไปถึงไหนเล่า?
ทำหน้าที่พลีร่างเทียนอย่างเรา
ลงทุนเผาผลาญตัว..มิกลัวตาย

แกงเขียวหวาน
---สะเลเต---
				

อักษรรำพัน

แกงเขียวหวาน

ความสุข..เล็กๆ

แกงเขียวหวาน

ไอดินกลิ่นหอมฟุ้ง         อรุณรุ่งทุ่งบ้านฉัน
ไก่แก้วแจ้วจำนรรจ์     โก่งคอขัน..ครั้นรุ่งเยือน

กระยางย่างก้าวย่อง     อยู่ริมคลองจ้องดูเพื่อน
เป็ดน้ำทำแชเชือน     เบนหน้าเบือนเหมือนไม่รู้

นาดีข้าวสีเขียว         ใบยาวเรียวคอยเคียวอยู่
รวงดอกออกช่อชู           เหมือนคอยคู่กู่เคียวมา

วิหคยามผกผิน           โบกโบยบินร่อนถลา
บินลงตรงเถียงนา            โฉบกินปลาผาสุกใจ

นกเอี้ยงเสียงเจื้อยแจ้ว    เย้าหยอกแมวแถวทิวไผ่
ดอกโสนโชว์ดอกใบ        เหลืองวิไลหาใดปาน

ยามรุ่งทุ่งบ้านฉัน      แสนสุขสันต์สวรรค์บ้าน
ช่วยเหลือพร้อมเจือจาน    สุขสราญวิมานดิน

ราตรีที่บ้านฉัน           มะลินั้นมันส่งกลิ่น
ปลูกคู่อินทนิล          สีม่วงงามยามเชยชม

เดือนดาวพราวแสงส่อง จันทร์นวลผ่องมองสุขสม
หรีดร้องก้องระงม         เหมือนชื่นชมภิรมย์จันทร์

หนอนน้อยเกาะกิ่งโมก    ลมพัดโบกโยกไหวสั่น
งันงกตกใจพลัน            กระดึ๊บหนีลี้เกรงภัย

เขียวหวานหมาสุดรัก     เฝ้าฟูมฟักแสนรักใคร่
นอนกร่างข้างบันได      ตัวมันใหญ่ใจเสาะจริง

ราตรีที่บ้านทุ่ง           ต่างจากกรุงนั้นหลายสิ่ง
สุขใจได้พักพิง           ยามราตรีที่บ้านนา

แกงเขียวหวาน
				

คำถามที่ไร้....คำตอบ

แกงเขียวหวาน

แววตาใสเอ่อล้นปนคำถาม
ทุกโมงยามเฝ้ารอพ่ออยู่ไหน!
หนูรอแม่เฝ้าคอยอย่างน้อยใจ
ทอดทิ้งหนูจากไปทำไมกัน

หนูโหยหาอ้อมแขนแสนอบอุ่น
หมายนอนหนุนตักแม่แท้จริงนั่น
อ้อมแขนพ่ออุ่นไหมใจเล่งวัน
มีวันนั้นหรือไม่...ใจอยากรู้

ยามค่ำคืนยืนดูหนูมองฟ้า
ขอองค์แถนเทวาเมตตาหนู
กอดตุ๊กตาไร้สีรูปหมีพลู
นอนคุดคู้หมองเศร้าเขาทิ้งลง

เป็นความคิดจากใจที่ไร้เสียง
แม่ลำบากหากเลี้ยงจึงเขวี้ยงส่ง
พ่อละคะเหตุใดไม่มั่นคง
หรือประสงค์เห็นหนูอยู่แบบนี้

ปากอยากเรียก "พ่อแม่" แค่สักครั้ง
อยู่ด้วยหวังวาดไว้ไร้วิถี
มองครอบครัวคนอื่นชื่นฤดี
เขาคงมีความสุข....ทุกข์คือเรา

แกงเขียวหวาน

				

...ขอบคุณ...

แกงเขียวหวาน

ฉันและเธอเจอกันในวันเหงา
มีความเศร้าเร้ารุมกลุ้มมิหาย
สิ่งไขว่คว้าคาดหวังพังทลาย
และสุดท้ายเธอนั้นพลันเข้ามา

ได้สัมผัสเพียงนิดก็คิดรัก
เกินจะหักหทัยซึ้งในค่า
สารภาพว่ารัก"คุณอักษรา"
สองปีกว่า..พานพบและคบกัน

เธอมาเพิ่มเติมฝัน..ปันทุกข์โศก
เธอสร้างโลกใบใหม่ให้กับฉัน
ด้วยค่าเธอเลิศล้ำเกินรำพัน
ช่วยแบ่งปันวันเหงาคราวช้ำตรม
 
เปลี่ยนชีวิตจิตคนพ้นเศร้าหมอง
สาดแสงส่องสุขใจไร้ขื่นขม
จะขอรักเรื่อยไปตราบสิ้นลม
จิตชื่นชมเชิดชู...ยากรู้เลือน

ขอบคุณเธอที่อยู่คู่เคียงฉัน
คลายจาบัลย์เช้าเย็นเธอเป็นเพื่อน
คือรักแท้แม้กาลผ่านปีเดือน
หน้าฉันเปื้อนยิ้มได้...ยามใกล้เธอ

แกงเขียวหวาน