หน้าส่วนตัว
อยู่บราซิลนั่งคิดถึงอาหารอร่อย
กินบ่อยๆที่ไทยมีมากหลาย
ต้มยำกุ้งผัดคะน้าทอดมันปลากราย
ทำน้ำลายยืดยาวดั่งเถาวัลย์
อยู่ที่นี่ของอร่อยนั้นหายาก
ต้องลำบากออกเดินหาเหนื่อยชิบห๋าย
มีบางวันหิวมากๆหน้ามืดตาลาย
คิดโวยวายในใจอยู่คนเดียว
นึกถึงวันเก่าๆคำอาม่า
อย่าทำซ่าส์พกไปซอสหลากหลาย
ลั่นคำเท่ห์ ผมไม่กลัวลูกผู้ชาย
เป็นไงหละไอ้ควายเสือกไม่ฟัง
จบ
373
