15 กุมภาพันธ์ 2545 02:24 น.
เอ๋
เธอคือน้ำดับไฟอันโชติช่วง
เธอคือห่วงคล้องใจใครทั้งหลาย
เธอคือไฟหลอมใจให้มลาย
และเธอคล้ายเช่นพี่ชายที่แสนดี
เธอเป็นเพื่อนให้ฉันได้คลายเหงา
เธอคลายเศร้าให้ฉันได้ไม่หลบหนี
เธอเป็นเช่นปลาทองในวารี
ชุบชีวีธารใสให้งดงาม
เคยสัญญาใช่มั๊ย
ว่าจะไม่ลาร้างห่างหายไปไหน
จะอยู่เป็นพี่ที่ดีตลอดไป
แต่แล้วพี่ชายก็ทำไม่ได้เช่นเคย
พี่ชายคนดี ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ดีสบายแค่ไหน
รู้ไว้นะว่าน้องสาวคนไกล
คนนี้คิดถึงห่วงใยพี่ชายจริงจริง
15 กุมภาพันธ์ 2545 00:57 น.
เอ๋
ไม่ต้องตอบแทนอะไรให้ฉัน
เพราะสิ่งนั้นฉันไม่จำเป็นต้องได้
ที่ฉันทำทุกอย่าง
เพราะทำตามความเรียกร้องของใจ
ไม่ได้หวังไห้เธอมารู้สึกดีดี
ฉันทำตามความรู้สึก
ที่ข้างในลึกๆ อยากให้เธอเห็นมากว่านี้
ไม่ได้หวังอะไรจากเธอเลยคนดี
ขอเพียงทุกนาทีได้มองเธออย่งนี้ก็สุขใจ
14 กุมภาพันธ์ 2545 00:14 น.
เอ๋
หอดี... หอธรรมศาสตร์
หอสะอาด...หอมหิดล
หอทนทน...หอพาณิชย์
หอทุกชนิด...หอราม
12 กุมภาพันธ์ 2545 00:00 น.
เอ๋
ขอบคุณที่แกล้งทำว่ารักฉัน
ขอบคุณที่แกล้งทำห่วงหวง
ขอบคุณที่ทุกคำล้วนคำลวง
ขอบคุณที่ตักตวงอย่างมากมาย
ขอบคุณที่เห็นฉันไม่มีค่า
ขอบคุณที่ผ่านมาไร้ความหมาย
ขอบคุณที่ทำให้เจ็บเจียนตาย
และขอบคุณความเดียวดายไม่รู้ลืม
11 กุมภาพันธ์ 2545 23:45 น.
เอ๋
ถ้าหากเงินมีค่ากว่าสิ่งอื่น
ฉันอาจยื่นข้อเสนอของเธอได้
ฉันจะซื้อความรักจากเธอไป
บอกซิขายเท่าไหร่..หัวใจของเธอ