24 ธันวาคม 2544 23:16 น.
เอ๋
เสียใจทำไมเมื่อเทอจาก
คิดมากทำไมให้ใจเหงา
ปวดร้าวยังไงก็ใจเรา
เมื่อตัวเขาอยากไปก็เชิญเลย
เวลาเหมือนวารี
มิเคยมีจะหยุดไหล
วันวานย่อมผ่านไป
เหลือไว้เพียงความทรงจำ
15 ธันวาคม 2544 02:09 น.
เอ๋
ไม่ว่าเขาหรือใครไม่สำคัญ
เพราะใจฉันรักมั่นไม่หวั่นไหว
มีเพียงเธอรักเพียงเธอจนหมดใจ
จะร้อยเขาพันใครไม่สำคัญ
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรฉันไม่รู้
แค่วันนี้มีเธอยู่ข้างๆฉัน
แม้ใจเธอจะมีใครอีกร้อยพัน
ขอวันนี้มีเธอกับฉันก็อุ่นใจ
วันเวลาอาจเปลี่ยนใจใครต่อใคร
แต่วันเวลาไม่อาจเปลี่ยนใจฉัน
วันเวลาอาจทำให้ใครเลิกรักกัน
แต่วันเวลาไม่อาจทำให้ฉันเลิกรักเธอ
รักเธอแค่ไหนอย่ารู้
อย่าดู อย่าคิด อย่าเห็น
รู้ไปเท่านั้น เดี๋ยวเซ็ง
รู้ไว้ที่เห็นรักเธอ
15 ธันวาคม 2544 01:55 น.
เอ๋
iตัวแรกมอบให้ด้วยใจรัก
loveประจักษ์มีความรักไม่แปลผัน
youตัวท้ายมอบให้ด้วยชีวัน
i love youรวมกันฉันรักเธอ
ไม่จำเป็นต้องบอกว่ารัก
ถ้าเราจะเข้าใจกันได้
ขอเพียงไม่ทอดทิ้งแต่จริงใจ
ดีกว่าบอกรักไปแต่ไม่จริงจัง
เมื่อมีรักรู้ว่ารักนั้นมีค่า
เมื่อสิ้นรักรู้ว่ารักนั้นยิ่งใหญ่
เมื่อรักเธอรู้ว่าเธออยู่ที่ใจ
เมื่อจากไกลรู้ว่าใจอยู่ที่เธอ
15 ธันวาคม 2544 01:40 น.
เอ๋
รับรู้อยู่เสมอ สิ่งที่เทอมีให้ฉัน
ความห่วงใยความผูกพัน
ยังมีให้กันตลอดไป
ยามใดที่ฉันท้อแท้
อ่อนแอน้ำตารินใหล
มีเทอคอยเป็นกำลังใจ
ขอบคุณที่ห่วงใยนะคนดี
ระหว่างเทอและฉัน
กาลเวลานั้นไม่อาจกั้นได้
แม้พรุ่งนี้เทอฉันอยู่ห่างกันแสนไกล
แต่รู้สิ่งหนึ่งที่ยังอยู่ไกล้
คือความห่วงใยของเรา
13 ธันวาคม 2544 02:24 น.
เอ๋
อุปสรรคสักเพียงไหนก็ไม่หวั่น
คืนและวันจะโหดร้ายสักแค่ไหน
ร้อยและพันปัญหาจะฝ่าไป
เพียงมีเธอยิ้มให้ที่ปลายทาง
ขอบคุณสำหรับสิ่งต่างๆที่มีให้
ความห่วงใยมิตรภาพที่ดีเสมอ
ความคิดถึงในยามไม่พบเจอ
ดีใจเสมอที่เราเป็นเพื่อนกัน
สัญญานะ ไม่ว่าวันนี้หรือวันข้างหน้า
เรายังเป็นเพื่อนเหมือนเคยมา
เธอจะยังมีค่าตลอดไป
ฉันมีเธอเป็นเพื่อนสนิท
เทอเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉัน
คงคิดถึงมากถ้าจากกัน
ด้วยเราต่างผูกพันกันมากมาย
หน้าส่วนตัว
583
