16 กุมภาพันธ์ 2545 14:09 น.
เอ๋
ดวงดาราลอยชิดผาชัน
เพียงมุมมองที่เห็นเป็นอย่างนั้น
ดาวโน้มลง นั้นคงเป็นเพียงภาพฝัน
สิ่งที่เห็นนั้นลวงตา....
16 กุมภาพันธ์ 2545 00:28 น.
เอ๋
ทุกความรู้สึกที่มีให้
หากไม่เก็บไว้ก็ไม่ว่า
ถ้าเห็นรกหูรกลูกตา
ก็ทิ้งมันไปได้ แต่อย่าทำต่อหน้าก็พอ(ตามสบาย)
16 กุมภาพันธ์ 2545 00:14 น.
เอ๋
ไม่อยากให้เธอเป็นคลื่น
ที่พัดมาครืนครืนแล้วเลือนหาย
จุดมุ่งหมายเพียงแค่ทักทาย
ไม่จริงจังมากมายกับทะเล
อยากให้เธอเป็นแค่ทรายที่ไร้ค่า
แต่เคียงข้างทุกเวลาที่ว้าเหว่
เหมือนบางวันมีเมฆฝน ลมทะเล
ทรายยังโอบกอดทะเลเพื่อปลอบโยน
15 กุมภาพันธ์ 2545 02:24 น.
เอ๋
เธอคือน้ำดับไฟอันโชติช่วง
เธอคือห่วงคล้องใจใครทั้งหลาย
เธอคือไฟหลอมใจให้มลาย
และเธอคล้ายเช่นพี่ชายที่แสนดี
เธอเป็นเพื่อนให้ฉันได้คลายเหงา
เธอคลายเศร้าให้ฉันได้ไม่หลบหนี
เธอเป็นเช่นปลาทองในวารี
ชุบชีวีธารใสให้งดงาม
เคยสัญญาใช่มั๊ย
ว่าจะไม่ลาร้างห่างหายไปไหน
จะอยู่เป็นพี่ที่ดีตลอดไป
แต่แล้วพี่ชายก็ทำไม่ได้เช่นเคย
พี่ชายคนดี ไม่รู้ว่าตอนนี้อยู่ดีสบายแค่ไหน
รู้ไว้นะว่าน้องสาวคนไกล
คนนี้คิดถึงห่วงใยพี่ชายจริงจริง
15 กุมภาพันธ์ 2545 00:57 น.
เอ๋
ไม่ต้องตอบแทนอะไรให้ฉัน
เพราะสิ่งนั้นฉันไม่จำเป็นต้องได้
ที่ฉันทำทุกอย่าง
เพราะทำตามความเรียกร้องของใจ
ไม่ได้หวังไห้เธอมารู้สึกดีดี
ฉันทำตามความรู้สึก
ที่ข้างในลึกๆ อยากให้เธอเห็นมากว่านี้
ไม่ได้หวังอะไรจากเธอเลยคนดี
ขอเพียงทุกนาทีได้มองเธออย่งนี้ก็สุขใจ