14 กรกฎาคม 2545 12:54 น.
เอ๋
ในวันนี้คงไม่มีเธอเคียงข้าง
เธอลาร้างห่างไปใจเหงาหงอย
ทุกเวลาห่วงหาเฝ้ารอคอย
คอยเลื่อนลอยคอยเจอเธอกลับมา
แต่เธอกลับพบคนใหม่ใครคนนั้น
เธอลืมฉันห่างไปไม่ห่วงหา
ปล่อยคนคอยเหงาหงอยเศร้าอุรา
เธอกลับลาจากไปไม่หวนคืน
8 กรกฎาคม 2545 13:57 น.
เอ๋
ขอบคุณที่ห่วงหา
ขอบคุณที่มีเวลาคิดถึงฉัน
ขอบคุณที่เห็นความสำคัญ
ขอบคุณสำหรับวันที่ผ่านมา
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง
แม้จริงๆเธอไม่คิดอย่างปากว่า
แต่ก็ขอขอบคุณที่ผ่านมา
ขอบคุณคำหลอกลวงว่ารักกัน
ขอบคุณที่แกล้งรัก
ขอบคุณนะที่แกล้งเป็นห่วง
ขอบคุณสำหรับเรื่องโกหกทั้งปวง
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักคนหลอกลวงอย่างเธอ
8 กรกฎาคม 2545 13:45 น.
เอ๋
ชีวิตอยู่กับ..ความหวัง
มีพลังเป็นแรงใจ
มีความฝันตั้งเอาไว้
มีจุดหมาย..เป็นเส้นทาง
ชีวิตอยู่กับความดี
ที่คอยชี้นำแสงสว่าง
ให้เดินก้าวไป..ไม่หลงทาง
มีความอ้างว้าง..เพื่อทดสอบใจ
ชีวิตอยู่กับความเพียร
ให้รู้ให้เรียน..ว่าอย่าหวั่นไหว
อุปสรรคข้างหน้า..ฝ่าข้ามไป
สักวันหนึ่งถึงจุดหมาย..ถ้าตั้งใจจริง
ชีวิตคือการต่อสู้..
ให้เรารู้ว่าการได้มา..ซึ่งทุกสิ่ง
คงไม่ยากเกินไป..ถ้าตั้งใจจริง
อย่าอ้อยอิ่ง..ก้าวไปให้มั่นคง
ชีวิตก็คงเท่านี้
ตั้งใจเดินดีดี..อย่าให้หลง
ให้คุณธรรมและความดีคอยดำรง
ซักวันหนึ่ง..ถึงจุดหมายไม่ไกลเกิน
31 พฤษภาคม 2545 12:34 น.
เอ๋
ความเป็นเพื่อนที่หยิบยื่นให้
ความจริงใจที่ส่งมอบมา
ขอโปรดรับรู้ไว้ว่า
มันจะยังมีค่า
อยู่ในใจอีกนาน
ยิ้มให้ก่อนจากกัน
ก่อนตะวันจะขึ้นมาใหม่
หากว่าคิดถึงเมื่อไร
จะส่งใจรวมไว้ที่ตะวัน
16 เมษายน 2545 11:31 น.
เอ๋
พับกระดาษ เป็นรูปดาว และรูปนก
มาบรรจบ ใส่ขวดโหล ลายสดใส
อยากจะมอบ ให้กับคน ที่ห่วงใย
ใครคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ไกล ไกลเหลือเกิน
ผูกด้วยโบว์ สีชมพู รูปดอกไม้
ไว้แทนใจ ยามคิดถึง มั่นเสมอ
ใครคนหนึ่ง ใครคนนั้น อยากพบเจอ
พี่ชายฉัน นั่นสิเออ ใช่อื่นไกล