12 พฤศจิกายน 2545 18:09 น.
เอ๋
ขอเป็นเธอ..ที่ฉัน..นั้นคิดถึง
ขอเป็นเธอ..ที่ฉัน..คนึงหา
ขอเป็นเธอ..ที่เฝ้าฝัน..เสมอมา
รู้ไหมว่า..คิดถึงเธอ..เสมอใจ
แม้ใจเธอ..จะมี..ใครคนนั้น
คนที่เธอ..ผูกพัน..และมั่นหมาย
ขอเป็นเธอ..ที่คิดถึง..ด้วยหัวใจ
ขอแค่นี้..ไม่มากไป.ใช่ไหม....
..คนดี..
11 พฤศจิกายน 2545 18:13 น.
เอ๋
จันทร์เอ๋ย...จันทร์เจ้า
มีคนขอข้าวขอแกงเธอบ้างไหม
ถ้าฉันจะขอจันทร์จะให้อะไร
บอกก่อนนะ..ไม่ใช่ข้าวไม่ใช่แกง
จันทร์เอ๋ย..จันทร์เจ้า
ฉันขอหัวใจเขาได้ไหม
ไม่เอาข้าว..ไม่เอาแกง..เหมือนใครใคร
ขอให้ฉันได้ไหม..จันทร์เอย
จันทร์เอ๋ย..จันทร์จ๋า
ทำไมใจดำหนักหนา
ให้มาแต่แกงกับข้าว
..แล้วหัวใจเขา..
จันทร์เอาไปไว้ไหนเอย......
7 พฤศจิกายน 2545 18:00 น.
เอ๋
เก็บดอกไม้มาร้อยมาลัย
มอบให้เธอแทนหัวใจ
ความรักที่ฝากไว้
คือดอกไม้ไม่รู้โรย
เก็บดาวที่พราวฟ้า
สอยลงมาใส่ขวดใส
แทนดวงตาที่ให้ไว้
เพื่อมองเธอตลอดไป
เก็บทรายมาฝากรัก
ให้ประจักษ์ถึงจิตใจ
นับเม็ดทรายได้เท่าใด
คือหัวใจที่ให้เธอ
4 พฤศจิกายน 2545 18:08 น.
เอ๋
ป่านนี้สายหมอกทั้งหลายสบายไหม
หรือลมไล่เจ้าหายกับสายฝน
ทุกทุกเช้าจะเห็นเจ้าคลาเคล้าปน
กับต้นสนข้างบ้านทุกวารวัน
หรือวันนี้ฉันตื่นสายไม่เห็นเจ้า
ทำไมเล่าฉันจึงรำพึงฝัน
แค่ไม่เห็นสายสีขาวของเจ้าพลัน
ก็แค่นั้นทำไมใจกังวล
ฉันกลัวเจ้าจากไปไม่หวนกลับ
กลัวเจ้าลับจากฝันฉันดั่งฝน
กลัวทุกสิ่งทุกอย่างจะทุกข์ทน
กลัวเสียจนหวาดไปในฤดี
1 พฤศจิกายน 2545 18:10 น.
เอ๋
เจ้านกน้อย..เจ้ายังด้อย..แม้แรงปีก
มิอาจหลีกภัยผจญ..ที่ขัดขวาง
ไม่อาจบินได้ไกลเกินเส้นทาง
อย่าหลงพลางในโลกแห่งมายา
แรกที่แม่ให้เจ้านั้นหัดบิน
ฝึกให้เจ้าโผผินโอ้ปักษา
แรงของเจ้าที่มีอยู่ยังอ่อนล้า
ถึงเวลาแม่จะเติมเสริมแรงใจ
เจ้านกน้อยคล้อยเวียนเปลี่ยนชีวิต
จากตัวน้อยเพียงนิดเป็นตัวใหญ่
กายเท่านั้นของเจ้าที่เปลี่ยนไป
แต่ดวงใจเจ้ายังด้อยนกน้อยเอย