30 พฤษภาคม 2553 13:41 น.
เอื้ออารมณ์
ใครเล่าเขาทำให้เจ็บปวด
ใครเล่าอวดวางท่าว่าตนแน่
ใครเล่าว่าตัวไม่อ่อนแอ
ใคร ไม่แยแสต่อคำที่ท้าทาย
หากเพื่อนชวนดื่มเหล้าสูบบุหรี่
จะไม่มีทางใกล้ให้เสียหาย
แม้เสียเพื่อนพวกพ้องมากมาย
ไม่กล้ำกรายเกี่ยวข้องให้หมองมัว
ยังจำคำกล่าวก่อนนั้นหรือไม่
ก็แล้วใครหลงคำที่ยุยั่ว
บุหรี่เหล้าต้องลองไม่ต้องกลัว
ลูกผู้ชายชัวร์ชัวร์ต้องกล้าทำ
ใครเล่าเขาทำให้เจ็บป่วย
ถึงคราวซวยเสพติดลึกถลำ
ดื่มจัดอัดบุหรี่เป็นประจำ
มิหนำซ้ำหงุดหงิดติดงอมแงม
ไม่ได้ดื่มไม่ได้เสพเริ่มงุ่นง่าน
ออกอาการติดเหล้ายาเป็นของแถม
มีอาการเจ็บป่วยเข้ามาแจม
ไอจามแซมกระเส่าโรครุกรุม
ขอเตือนมวลมิตรอย่าคิดลอง
เสพสิ่งของมึนเมาเดี๋ยวจะกลุ้ม
ใครท้า อย่าทำ จงควบคุม
จะไม่คุ้มกับผลเสียที่ตามมา...
เอื้ออารมณ์
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๓
24 พฤษภาคม 2553 19:59 น.
เอื้ออารมณ์
ไยขัดแย้งแบ่งแยกไม่ยอมหยุด
ไยต้องยุทธ์เพื่อย้ำความย่ำแย่
ไยใช้ยอเพื่อยุเข้าตอแย
ไยหวังแต่ผลประโยชน์ของกลุ่มตน
จึงต่อสู้ดุเดือดอย่างโดดเดี่ยว
จึงต้องเที่ยวกู่ก้องหาเหตุผล
จึงร้องเรียกเพรียกหาผู้คน
จึงต้องบ่นว่าไร้ซึ่งยุติธรรม
บนทางเดินสายกลางไม่เคยคิด
บนทางผิดจงใจไปเหยียบย่ำ
บนความชั่วตั้งใจใฝ่กระทำ
ตกระกำลำบากเพราะตนเอง
ไม่มองดูตัวตนคนใจบาป
ไม่รับทราบเรื่องราวซ้ำข่มเหง
ไม่กลัวกรรมย้อนกลับหาตัวเอง
จึงต้องเร่งสร้างบาปให้กับตน
คนอะไรใจร้ายทำลายชาติ
ยุยงญาติพี่น้องให้สับสน
เอ่ยคำเท็จยั่วเย้าให้หลงกล
นี่หรือคนแสนดีที่ยิ่งยง
คนอะไรใจร้ายทำลายชาติ
ยุยงญาติพี่น้องให้ใหลหลง
เอ่ยคำเท็จยั่วเย้าให้ดำรง
สิ่งที่ตรงตามต้องการซึ่งอัตตา
คนอะไรใจดำต่ำทรามนัก
ไม่เคยหักห้ามจิตอาฆาตฆ่า
คนอะไรใจจืดช่างชืดชา
ไร้แววตาปราณีนี่หรือคน
ไม่ยอมหยุดล้างผลาญประเทศ
อ้างสาเหตุสารพัดให้สับสน
ไม่ยอมรับความผิดของตน
อ้างเหตุผลสองมาตรฐานทันที
ยังไม่หยุดขัดแย้งแบ่งแยกฝ่าย
ยังท้าทายหวังก่อการอีกหรือนี่
ไยไม่หยุดทำลายปถพี
ยังหวังมีอีกกี่ครั้งที่ตั้งใจ
เอื้ออารมณ์
๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๓
19 พฤษภาคม 2553 17:44 น.
เอื้ออารมณ์
๑.
จลาจลทั่วเมือง
เหตุเพราะเรื่องไม่พอใจ
แกนนำทำได้ไง
ทิ้งกันไปอยู่ห้อง กรง
เจ็บใจเสียยิ่งนัก
มาปักหลักหมายเสริมส่ง
ผู้นำผู้ยืนยง
มาดำรงผู้นำไทย
ต้องเผามันให้เกลี้ยง
ตู้ตั่งเตียงตึกหลังใหญ่
ธนาคารต้องเผาไฟ
ทำลายให้เสียยับเยิน
๒.
โอ้อนาจเมืองกรุงเทพฯ
เหมือนอักเสบแผลเหลือเกิน
ย่อยยับสุดประเมิน
ไม่บังเอิญเพราะจงใจ
เรียกกันมาชุมนุม
รวมเป็นกลุ่มกลางเมืองใหญ่
เรียกร้องมาไวไว
เพราะอยากได้นายกลับคืน
๓.
ก่อการจลาจล
เพื่อหวังผลคนแตกตื่น
เจ็บใจต้องเอาคืน
ใช่ใดอื่น...เพื่อสาใจ
ก่อการจลาจล
เพื่อฝึกฝนตนเอาไว้
ปล้นสดมภ์ทั่วไทย
เพียงหวังได้ซึ่งเงินตรา
๔.
ที่นี่ ณ เมืองหลวง
คนทั้งปวงหวาดผวา
ผู้ร้ายจ้องเข่นฆ่า
อนิจจาคนเมืองกรุง
ที่นี่ ณ เมืองไทย
ทำไฉนจะไม่ยุ่ง
ความรักคือยาปรุง
มาบำรุงสามัคคี...
เอื้ออารมณ์
๑๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓
14 พฤษภาคม 2553 19:40 น.
เอื้ออารมณ์
ประชาชนสับสนจนหวั่นหวาด
ประชาชาติงุนงงและสงสัย
ประชากรวิตกซึ่งความนัย
จะเกิดภัยสงครามในกลางเมือง
เพราะต่างคิดคิดต่างทางสังคม
เพราะต่างข่มขู่กันอย่างต่อเนื่อง
เพราะต่างหวังชัยชนะทางการเมือง
เรื่องของเรื่องที่ขัดแย้งเพราะแย่งชิง
หวังอำนาจยืนยงดำรงมั่น
หวังฝ่าฟันอุปสรรคตนทุกสิ่ง
หวังเข่นฆ่าคู่อริไม่ประวิง
จึงทอดทิ้งคุณธรรมประจำใจ
จะยืดเยื้ออีกนานในการรบ
จะต้องพบสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่
จะเข้าสู่กลียุคในเมืองไทย
หรืออย่างไรจึงจะหยุดราวี
ประชาราษฎร์หวาดวิตกอกสะท้อน
ประชากรหวั่นไหวอย่างเต็มที่
ประชาคมขมขื่นทุกนาที
เพราะประชาชีต่อตีกันและกันฯ
เอื้ออารมณ์
๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๓
2 พฤษภาคม 2553 00:08 น.
เอื้ออารมณ์
ใจเอยไยจึงรักปักดวงจิต
ยอมอุทิศเวลาถวิลถึง
เฝ้าพร่ำเพรียกเรียกหาเพ้อรำพึง
รักฝังตรึงแต่นวลนางไว้กลางทรวง
ใจเอยไยยึดมั่นเฝ้ารอรัก
ไม่ยอมหักห้ามจิตคิดห่วงหวง
เฝ้าถนอมความรักใจทั้งดวง
จึงตกบ่วงแห่งรักและภักดี
ใจเอยไยจึงยอมปวดเจ็บ
ถึงได้เก็บความรักไว้อย่างนี้
รู้ทั้งรู้อันความรักที่มากมี
ไม่อาจชี้ให้เห็นเป็นรูปธรรม
เพราะแอบรักแอบคิดถึงไม่เคยเอ่ย
ไฉนเลยเขาจะรู้ใจถลำ
ไปรักเขาหมดใจให้ระกำ
จนชอกช้ำดวงหทัยตลอดมา
ใจเอยไยจึงมั่นในความรัก
ไม่ตระหนักความจริงว่าไร้ค่า
แอบรักแอบคิดถึงอยู่ทุกครา
จึงต้องเสียน้ำตาจากหัวใจ
เอื้ออารมณ์
๒ พฤษภาคม ๒๕๕๓
หน้าส่วนตัว
986
