1 กรกฎาคม 2552 21:30 น.
เอื้ออารมณ์
ใครเล่า...เฝ้าหวังดีเป็นที่สุด
ไม่เคยหยุดรักเจ้าเฝ้าถนอม
ไม่เคยบ่นทุกข์ยากหรือตรมตรอม
เพียงแต่ยอมเสียใจในบางคราว
ใครหนอ...พะนอเจ้าเฝ้าเป็นห่วง
ใจทั้งดวงเปี่ยมรักคอยโน้มน้าว
เฝ้าอบรมสั่งสอนผ่อนสั้นยาว
บางครั้งร้าวใจนักเพราะรักจริง
ใครบ้าง...รักเจ้าเท่าชีวิต
ยอมอุทิศชีพตนเหนือทุกสิ่ง
ให้เจ้าสุขสมหวังไม่ทอดทิ้ง
คอยท้วงติงเมื่อเจ้าผิดคิดอภัย
ใครหรือ...ไม่ถือโทษโกรธตลอด
คอยสวมกอดโอบเอื้อทุกสมัย
ยามเจ้าผิดพลาดพลั้งทุกช่วงวัย
จะปลอบใจอาลัยรักเสมอมา
ใครหนอ...พะนอเจ้าเป็นที่สุด
ไม่เคยหยุดรักเจ้าเฝ้าปรารถนา
ให้เจ้าสุขสมหวังดั่งพระยา
ด้วยน้ำตาเปี่ยมสุขตื้นตันใจ
ใครเล่า...เฝ้าเอ็นดูอยู่ห่างห่าง
คอยปูทางชีวิตเอาไว้ให้
ส่งเจ้าเรียนยามเจ้ายังเยาว์วัย
เป็นกำลังใจเมื่อเจ้าท้อแท้
ใครเล่า...เฝ้าถนอมกล่อมให้นอน
เมื่อเจ้าอ่อนวัยนักคอยดูแล
ให้ความรักความอบอุ่นไม่เปลี่ยนแปร
มีรักแท้อยู่เสมอในดวงใจ
ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่เสมอ แต่ใครเล่าเห็นคุณค่าของความรักจากแม่
เอื้ออารมณ์
๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒
21 มิถุนายน 2552 23:12 น.
เอื้ออารมณ์
น้อมรำลึกสุนทรภู่ครูกวี
ปูชนียบุคคลแห่งสยาม
จินตกวีผู้สร้างศิลปะงาม
ทั่วเขตคามชื่นชมสัมผัสใน
ภาษางามภาษาศิลป์ที่ท่านแต่ง
ประจักษ์แจ้งกมลคนไกลใกล้
จินตนาการผ่านอักษรไทย
ซึมซาบในกาพย์กลอนแต่ก่อนมา
สุภาษิตสอนใจทั้งชายหญิง
เอ่ยอ้างอิงนำใช้แก้ปัญหา
สอนชีวิตชาวไทยตลอดมา
เป็นตำราวิชารักครองเรือน
พระอภัยมณีนิทานกลอน
ทุกบทตอนสอนใจไม่คลาดเคลื่อน
ชนทั้งหลายได้ฟังไม่ลืมเลือน
นำมาเตือนคนอื่นและอัตตา
น้อมรำลึกครูกลอนสุนทรภู่
บรมครูกวีไทยทุกแหล่งหล้า
ครบวาระยี่สิบหกมิถุนา
หมุนเวียนมาบรรจบ...เคารพครู
18 มิถุนายน 2552 21:56 น.
เอื้ออารมณ์
ฟังข่าวคราว หนาวสะท้าน ดวงจิต
เพราะด้วยพิษ เชื้อไวรัส หวัดตัวใหม่
แพร่ระบาด ต่อเนื่อง อย่างเร็วไว
กระจายไป ทั่วโลก ตกตะลึง
ชาวยุโรป สิ้นชีพ ก็หลายศพ
ชาวเอเชีย ก็พบ มากกว่าหนึ่ง
หลายชนชาติ ติดเชื้อ ต่างรำพึง
นี่คงถึง ซึ่งโลกร้าง อย่างแน่นอน
ทั้งมนุษย์ แลสัตว์ คงสิ้นสูญ
โรคร้าย ทวีคูณ มิผันผ่อน
เข้าทำลาย ทำร้าย ให้ม้วยมรณ์
คงทุกข์ร้อน ถ้วนหน้า อนิจจา
ฟังข่าวคราว ทางนี้ อย่าวิตก
อย่างันงก ลนลาน กลัวนักหนา
ใช้สติ ไตร่ตรอง ด้วยปัญญา
แก้ปัญหา โรคร้าย ให้บรรเทา
หมั่นดูแล ตนเอง ให้แข็งแรง
อย่าแอบแฝง เลี้ยงไข้ ไม่บอกเขา
ไปหาหมอ ตรวจโรค ในตัวเรา
วิเคราะห์เอา ให้แน่ จะปลอดภัย
หมั่นล้างมือ ก่อนรับ ประทานอาหาร
เมื่อเข้าบ้าน รีบอาบน้ำ สะอาดใส
พักผ่อน ให้พอเพียง จะเพื่อใคร
หากทำได้ ระงับโรค จะโชคดี ฯ
เอื้ออารมณ์
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๒
7 มิถุนายน 2552 14:16 น.
เอื้ออารมณ์
~ ครูเป็นแบบอย่างให้.................ลูกศิษย์
ครูย่อมยอมอุทิศ...........................เพื่อสร้าง
หนทางแห่งชีวิต............................เสริมส่ง
ศิษย์รักรอบรู้กว้าง........................ทั่วทั้งศาสตร์ศิลป์ ฯ
ศาสตร์ศิลป์ครูย่อมรู้................จากเรียน
ครูจึ่งเฝ้าพากเพียร........................ต่อสู้
หมายนำสิ่งอ่านเขียน.....................ไปสู่
ศิษย์รักที่อยากรู้............................จึ่งต้องจดจำ ฯ
จดจำคำกล่าวนั้น......................ตลอดมา
หวังเก็บคำวาจา.............................ว่าไว้
อบรมจริยา....................................ลูกศิษย์
ประพฤติดีจนได้............................เอ่ยอ้างพระคุณ ฯ
พระคุณครูเปรียบไว้.................สองสาม
คือพระคุณงดงาม...........................แน่แท้
เหมือนพ่อแม่ทุกยาม.....................เป็นห่วง
ครูรักศิษย์เพียบแปล้.....................ช่วยชี้แนวทาง ฯ
แนวทางชีวิตนี้...........................แนะนำ
ปวงศิษย์จึงจดจำ.............................เก็บไว้
รำลึกพระคุณล้ำ...............................สูงส่ง
ขอกราบบูชาไหว้.............................ท่านผู้อบรม ฯ
ใกล้วันไหว้ครู
ขอสดุดีพระคุณครู
เพื่อเก็บไว้ในความทรงจำ
เอื้ออารมณ์
๗ มิถุนายน ๒๕๕๒
2 มิถุนายน 2552 23:38 น.
เอื้ออารมณ์
เพียงคำที่พร่ำเอ่ย
กระไรเลยประกาศิต
หากฟังไม่ครวญคิด
คงเป็นพิษทำลายกัน
เพียงคำที่พร่ำกล่าว
เป็นเรื่องราวให้สุขสันต์
ตลกคำจำนรรจ์
หัวเราะกันอย่างครื้นเครง
เพียงคำจำนรรจา
ก็รู้ว่าน่ากลัวเกรง
หลักการกล่าวคร่ำเคร่ง
เหมือนคนเก่งวิชาการ
เพียงคำที่พร่ำบอก
เหมือนซัดหอกเข้าสังหาร
พูดไปไม่รู้กาล
บอกเพื่อนบ้านให้ตกใจ
เพียงคำที่มาเล่า
สร้างความเศร้าร้าวทรวงใน
บอกว่าญาติผู้ใหญ่
ท่านตายไปเสียแล้วเอย
เพียงคำที่จำนรรจ์
อาจบอกกันแน่นอนเลย
กิริยาจะเฉลย
คำที่เอ่ยจากปากไป
ฉะนั้นหากจะกล่าว
ถึงเรื่องราวสิ่งใดใด
ควรคิดตริตรองไว้
เพื่อเตือนใจของตนเอง
หน้าส่วนตัว
1190
