อ้ายมันจ๋นบ่มีเก๋งขี่โก้เก๋ มันบ่เท่ห์เหมือนเปิ้นต้องเดินตี๋น ศักดิ์อ้ายต่ำซ้ำย่ำแย่แค่ดอกดิน โฉมยุพินจึงบ่สนคนอย่างอ้าย สุ๊บเกือกแตะฟองน้ำสายซ้ำปุ๊ด ขอนหนี่งหลุดใส่ป๋อต่อแตนสาย อาภัพแต้เกิดมาเป๋นป้อจาย อีน้องนายก้ายล้ำจ้ำเหลือทน จะมีสาวคนไหนไผสงสาร นึกเสียว่าหื้อตานคนตุ๊กจ๋น เป๋นกำลังจื่นใจ๋ในกมล หื้อตั๋วอ้ายหน้ามนคนเตียวดิน จะเป๋นทาสฮับใจ้ไปตลอด บ่หื้อรอดแม้ญามจะหลับกิ๋น ปรนนิบัติฮับใจ้เป๋นอาจิณ จวบฟ้าดินกลบหน้าจึงลาไกล๋