สัญญา...ฆ่าคน

เอื้องอังกูร

เป็นสัญญาหน้าฝนคนอ้างว้าง
เธอกล่าวอ้างว่าจะรอไม่ท้อถอย
ทุกวันปีหากพี่ไปน้องจะคอย
จะเป็นดาวดวงน้อยคอยคนจน
     จากน้องไกลไปเพื่ออนาคต
เหงื่อทุกหยดที่หลั่งดังสายฝน
จะตั้งใจทำงานอย่างอดทน
จะกล้ำกลืนฝืนทนจนสุดตัว
     พอสิ้นฝนเหมือนคนสิ้นมนต์ขลัง
น้องหันหลังลืมสัญญาน่าใจหาย
กลับถึงบ้านรู้ข่าวแทบวางวาย
เธอกลับกลายเป็นอื่นสะอื้นทรวง
     เธอไปมีคนใหม่ใม่คิด
ฉันมันผิดใช่ใหมที่ไม่หวง
ทำไมต้องมาเจอเธอคนลวง
เธอไม่ห่วงฉันเลยเคยรักกัน
    ฉันยอมอดเพื่อสร้างทางชีวิต
ไม่เคคิดท้อใจในตัวฉัน
อุปสรรคมากมีพร้อมฝ่าฟัน
เพื่อความฝันสองเราเฝ้ารอคอย
     มาวันนี้ไม่มีเธอเสมอเหมือน
อนาคตรางเลือนเหมือนดั่งฝัน
จบหน้าฝนเข้าหน้าหนาวร้าวชีวัน
ฤาครั้งนั้นเธอสัญญา....เพื่อฆ่าคน