24 พฤศจิกายน 2550 10:42 น.
เอื้องอังกูร
กระทงน้อย ล่องลอย ในวารี
อยากจะหา คู่ชีวี มาแนบไว้
ปีเก่าผ่าน ปีใหม่พ้น ก็จนใจ
จะหาใคร เคียงคู่ อยู่ร่วมกัน
ลอยกระทง ปีนี้ มีแต่เหงา
เหลือแต่เรา คนเดียว เปลี่ยวใจฉัน
คนอื่นควง มาคู่ จู๋จี๋กัน
ส่วนเรานั้น เดินดู คู่อื่นชม
หรือกระทง ปีนี้ เหมือนปีก่อน
ใช่แน่นอน ปีนี้ ที่ขื่นขม
เธอเคยให้ ความหวัง อย่างลมลม
บอกให้ผม ตั้งใจ ไว้คอยรอ
ลอยละล่อง เหมือนคน ที่ร้างรัก
จะหยุดพัก อย่างไร เมื่อไหร่หนอ
คงจะลอย ต่อไป อย่างใจรอ
แม้ชลอ กลับหลัง ....ใจยังคอย
15 พฤศจิกายน 2550 17:31 น.
เอื้องอังกูร
วันไหว้สา ประชาชน วนมาแล้ว
เสียงแว่วแว่ว หวัดดีครับ ดังขับขาน
เพียงเคลื่อนไหว ยกมือไหว้ ตาเหลือกลาน
ขอฝากหลาน ในอ้อมใจ ไว้สักคน
วันไหว้สา วนมา อีกคราครั้ง
วิธีการ ก็ยัง คงสับสน
อ้างอยู่ได้ ทำเพื่อ ประชาชน
สักกี่หน กี่ครา ไม่น่าเลย
วันไหว้สา เวียนมา อีกคราแล้ว
คราวนี้แจ๋ว กว่าก่อน ตอนเฉลย
ประชาชน ต้องมาก่อน ตายก่อนเลย
แล้วพรรคหละ ทำเฉย หรืออย่างไร
วันไหว้สา ประชาชน วนมาแล้ว
ไร้วี่แวว ความหวัง ดังขานไข
ทนฝืนยิ้ม รับคำหวาน ทุกงานไป
ประชาชน จะเป็นใหญ่ ในแผ่นดิน
โอ้หวิวหวิว หวั่นหวั่น พรั่นผวา
ได้เวลา เสริมใจหนัก เป็นหลักหิน
เมินคำอ้อน ทำให้ ใจโรยริน
หลายร้อยลิ้น อาบยาพิษ พร้อมปลิดชนม์
วันไหว้สา หมุนเวียน แล้วเปลี่ยนใหม่
หลายครั้งแล้ว จะให้ หลายร้อยหน
กี่พันครั้ง ก็อ้างเพื่อ ประชาชน
เลือกตั้งจน หัวหงอก โดนหลอกอีก
7 พฤศจิกายน 2550 09:52 น.
เอื้องอังกูร
ถึงเวลา เลือกผู้แทน หรือสอสอ
มีแต่คน ป้อยอ จ้อกันใหญ่
ผสมพันธุ์ ผิดมนุษย์ ทุกรายไป
แล้วคนไทย จะได้ คนไหนดี
ดูหน้าตา แล้วพิลึก นึกไม่ตก
ใบหูปก ใบหน้าตอบ ขอบคิ้วหนี
ดูแปลกแปลก พิลึก กึกกือดี
จะว่าผี ก็ไม่ใช่ คนไม่เชิง
คนพวกนี้ คงเป็นคน พันธุ์พิเศษ
เกิดอาเพศ ทางจิต คิดจนเหลิง
เห็นเงินตรา ตาลุกวาว ราวเปลวเพลิง
ใจกระเจิง กระจัด แลกระจาย
นี่น่ะหรือ คือผู้แทน แสนทุเรศ
จะแบ่งเกรด อย่างไร ให้เฉิดฉาย
เพ่งดูแล้ว กูแทบ จะบ้าตาย
ทุกทุกราย ดูแปลก แยกอย่างไร
กลับมานอน กลัดกลุ้ม สุมในอก
แสนสะทก สะท้านจิต คิดหวั่นไหว
แสนสงสาร ประชากร ประเทศไทย
ที่จะได้ คนพันธุ์ใหม่ ในแผ่นดิน
ผสมเถิด ผสมพันธุ์ ให้มันเหมาะ
เผื่อจะเพาะ คนพันธุ์ใหม่ ใกล้ยุคหิน
เกิดแต่ตม แดกอาจม เป็นอาจิณ
เมื่อไหร่น๊ะ จะสูญสิ้น ...คนพันธุ์นี้
6 พฤศจิกายน 2550 14:45 น.
เอื้องอังกูร
ออกจากกลุ่มกล้มใจไปไหนว๊ะ
บอกซิจ๊ะพรรคไหนให้เงินหนา
จะไปอยู่แห่งไดที่ไหนมา
ขอเพียงข้าได้เงินเพิ่มเริ่มได้เลย
เอ...กลุ่มนี้ที่นี่เงินคงหนัก
ขอเข้าพรรคหน่อยเถอะน่าอย่าเมินเฉย
รับรองพี่.จะไมไปไหนเลย
เพียงได้เชยเงินสิบล้านก็คลานมา
อุดมการณ์คือกินให้อิ่มก่อน
ไม่รีบร้อนไปไหนให้ห่วงหา
ขอแต่เพียงมีเงินให้พึ่งพา
ชีวิตข้าขออยู่สู้เพื่อกู
โสเภณีการเมืองเรื่องขี้ผง
บอกตามตรงลงไปไม่เข้าหู
ใครจะว่าคิดอย่างไรเรื่องของกู
ให้โลกรู้ กูสอสอ ก็พอใจ
อนิจจาหมาดำผู้ต่ำศักดิ์
คิดจะรักหมาแดงแห่งคอกไหน
ดำก็ดำแดงก็แดงแสลงใจ
เวรจัญไร ชอบกินขี้ ทุกวี่วัน
6 พฤศจิกายน 2550 10:13 น.
เอื้องอังกูร
ห้วงสมุทร สุดลึก ตรึกได้ที่
สายเชือกคลี่ ดิ่งลง ตรงไหนไหน
หนทางกว้าง สุดแสน ในแดนไกล
ล้วนหยั่งได้ วัดครบ จบกระบวน
ภูเขาสูง กำหนดได้ ด้วยรอยเท้า
หมอกบางเบา กำหนดได้ ไม่ผันผวน
ตึกสูงใหญ่ วัดพื้นที่ ไม่แปรปรวน
ทุกสิ่งล้วน วัดได้ ดั่งใจปอง
จิตใจคน ยากแท้ จะหยั่งได้
ยากยิ่งกว่า เหนือสิ่งใด ในทั้งผอง
เพราะไม่มี เครื่องวัดได้ ดั่งใจปอง
ถึงจะมอง ได้บ้าง ยังคลุมเครือ
แม้ว่ากาย เป็นคน บนโลกนี้
ให้จิตที่ เป็นมนุษย์ พิสุทธิ์เหลือ
แฝงไว้ด้วย คุณธรรม นำจุนเจือ
ให้เอื้อเฟื้อ ตลอดกาล สานสัมพันธ์
จะหลอกกัน ทำไม ใยไม่คิด
วิปริต หรือไร ไม่สร้างสรรค์
จะหลอกใคร ลวงใคร ทำไมกัน
ชีวิตนี้ มันสั้น หมั่นทำดี
กลับไปเถอะ ฟื้นฟูใจ ให้ใสแจ่ม
อย่าให้มืด เหมือนเดือนแรม ไร้ราศี
ไม่เคยสาย สำหรับใคร ในความดี
กายวจี พิสุทธิ์ใส ใจสบาย
หน้าส่วนตัว
1285
