25 กุมภาพันธ์ 2554 12:43 น.
เอื้องคำ
Thanks:
แอบมองปองอยู่รู้ไหม
มีใครละเมอเพ้อหา
หากเพียงได้พบสบตา
คุ้มค่าเวลาคอยรอ
ยามเห็นรอยยิ้มปริ่มแก้ม
มุมปากเขี้ยวแย้มที่ขอ
แค่นี้เท่านั้นเพียงพอ
ไม่หวังพะนอคลอเคลีย
เธอเป็นอย่างไรอย่างนั้น
แม้เธอห่างฉันอย่างเนี๊ย
ขอเป็นแรงใจคอยเชียร์
ยามเธออ่อนเพลียเสียใจ
เธอเศร้าฉันเศร้าที่สุด
เธอทรุดฉันทรุดรู้ไหม
เธอยิ้มหันยิ้มให้ใคร
ฉันยิ้มมีให้เพื่อเธอ
19 กุมภาพันธ์ 2554 08:43 น.
เอื้องคำ
อาทิตย์ส่อง รองเรือง ประเทืองทุ่ง
รับแรกรุ่ง จรุงฟ้า นภาสาง
ตะวันยอ ทอใย เป็นไรทาง
ลอดตรงกลาง หว่างใบ ทิวไผ่นา
ภูสูงเสียด เบียดหลั่น กันหลายลูก
ดังใครปลูก ถูกปรับ ขยับท่า
หมอกล่องลอย อ้อยอิ่ง ผิงสุริยา
ลอยห่างผืน พสุธา ทุกนาที
น้ำค้างหยด รดต่ำ ลงลำห้วย
รินระรวย สวยใส ไร้กลิ่นสี
ฝูงมัจฉา อาศัย ในวารี
ว่ายระริก ระรี้ ทุกวี่วัน
หมู่ภมร ร่อนหา มาลาหอม
ยามดมดอม ตอมไต่ ให้สุขสันต์
มวลดอกไม้ ได้คง พงษ์เผ่าพันธุ์
พึ่งพากัน สรรค์สร้าง บนทางเดิน
สกุณา ลารัง ตั้งแต่เช้า
บินข้ามเขา เนาว์พนา เวหาเหิน
โผลงพุ่ม ไทรป่า ปักษาเพลิน
มิเย็นเกิน เหินลับ บินกลับรัง
อาทิตย์รอน อ่อนล้า คราเย็นย่ำ
ความมืดกล้ำ ค่ำใกล้ มาไล่หลัง
จิ้งหรีดร้อง พร้องเพรียก สำเหนียกฟัง
เสียงประดัง สั่งลา ทิวาทอง
4 กุมภาพันธ์ 2554 20:36 น.
เอื้องคำ
อย่าถามฉัน จะได้ไหม "เป็นไงบ้าง?"
คงเป็นอย่าง ที่เธอนั้น ใฝ่ฝันถึง
ฉันเงียบเหงา ร้าวละเมอ เพ้อรำพึง
ยามคำนึง ความซึ้งหวาน ที่ผ่านมา
เธอห่างฉัน เราห่างกันในวันก่อน
ฉันอาวรณ์ ตอนคืนค่ำ คอยพร่ำหา
ความเปลี่ยวเปล่า เขย่าปลุก ทุกเวลา
ห่างกายา เธอว่าฉัน อย่าหวั่นใจ
จะทำใจ อย่างไร มิให้หวั่น
ยิ่งนานวัน ยิ่งรันทด มิสดใส
รักเธอหมด มาหดหาย มลายไป
ทิ้งฉันไว้ จนใจเก้อ ละเมอครวญ
จำใจลืม รักดื่มด่ำ เคยฉ่ำจิต
คงมีสิทธิ์ เพียงคิดฝัน ฉันแต่สวน
ใช่รักแท้ แค่ผ่านผัน ให้รัญจวน
รักเรรวน ฤาควรรัก กระอักใจ
ถ้าลืมลง คงยิ้มได้ มิอายฟ้า
ยามสบตา พาใจหวั่น ยิ่งสั่นไหว
รักเร้นลับ ถูกทับลึก ผลึกใน
หน้าต่างใจ กลับไขขาน ผ่านแววตา
อย่าถามฉัน จะได้ไหม "เป็นไงบ้าง?"
คืนฟ้าจาง น้ำค้างพรม ห่มยอดหญ้า
น้ำตาฉัน มันตกใน มิไหลมา
กับสัญญา อันไร้ค่า ที่คาใจ
หน้าส่วนตัว
4337
