9 กรกฎาคม 2551 11:27 น.
เหยี่ยวเวลา คว้าคำมาแต่ง
ความรักความห่วงใย คือหัวใจของกันและกัน
ความรักของใจฉัน เหมือนเป็นวันที่แสนสุข
วันนี้เป็นวันศุกร์ เราเจอมุกปลุกหัวใจ
เวลาที่มีให้ อาจน้อยไปใครรู้ดี
ความรักที่พี่มี พี่อยู่นี่ใจอยู่ที่เธอ
ความรักที่เผลอเลอ เธออาจเจอคนใกล้ชิด
วันนี้ขอสะกิด อย่าได้คิดนอกใจกัน
ความรักที่แบ่งปัน อาจเป็นฝันของบางคน
8 กรกฎาคม 2551 02:03 น.
เหยี่ยวเวลา คว้าคำมาแต่ง
ยามเราเข้านอน วางหมอนตรงหน้า
มือขวาถือผ้า ห่มบาติกพลิกตัวนอน
เสื้อผ้านั้นเปียกปอน เพราะหมอนข้างเปียก
กลางวันเราได้เรียก เจ้าเจี๊ยกมานอนหลังอาบน้ำ
ป.ล.หัดแต่งครั้งแรก อาจไม่เพราะพริ้งดั่งปี่ที่ดังกังวาล ก็ขอฝากผลงานไว้ด้วยน่ะ