31 มกราคม 2553 20:45 น.
เหนือสุญตา
"ฉันยังจำวันนั้นได้ดีนักหนา
เหมือนกับว่ามันพึ่งเกิดตรงหน้าฉัน
ยังจำเสียงอันกังวาลแสนน่าฟัง
ที่ทำให้เกิดพลังและแรงใจ
ยังจำเสื้อสีนั้นที่คุณสวม
และยังรวมถึงรองเท้าแสนเก๋ไก๋
จำวันที่คุณตีลังกาไกล
ทำให้ใจฉันแสนจะพองโต
มาวันนี้เห็นทีฉันต้องจาก
มันทำใจได้ยากลำบากโข
ตัวฉันเองนั้นแทบจะร้องไห้โฮ
อยากวิ่งโผเข้ากอดคุณแต่จนใจ
อยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนั้น
วันที่คุณนั้นโด่งดังแสนยิ่งใหญ่
ตัวผมเองก็ไม่อยากจะเปลี่ยนใจ
แต่ก็ไม่อยากเสี่ยงเยี่ยงวันวาน
"เสี่ยงได้ไงก็คุณทำผมฉิบหาย
เกือบเสี่ยงตายโดนตีนเพราะอาจหาญ
เพราะเชื่อคุณกาโพยไปเกือบได้งาน
คุณเล่นผลาญผมยับให้อับจน"
อ่านหนังสือเขาก็เชียร์คุณหน้าดู
ผมไม่รู้ก็ทุ่มซะต้องฉงน
เจอ 4-0 ประตูเข้าต้องร้อนรน
ต้องปี้ป่นจนยากหมดดากแด
ถึงอยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนั้น...
วันที่คุณได้ถ้วยแชมป์คนแหนแห่
แต่วันนี้ขอจบแบบแฟๆ
ถอนทุนแก้ได้เมื่อไหร่จะกลับไป....แทงคุณอีกครั้ง...
ปล.กรุณาอย่าเชื่อสื่อให้มากก่อนแทง