31 กรกฎาคม 2552 20:21 น.
เหนือสุญตา
"ในชีวิตของคนสักคนหนึ่ง
คงมีคนซึ่งเรารักบ้างใช่ไหม
หากแต่ว่า"ความรัก"มักเข้าใจ-
ได้ยากในความหมายที่แท้จริง
ฉันก็รู้ว่าเธอรักปักใจฉัน
ฉันก็รู้หากแต่ทำไม่สุงสิง
เธอก็รู้ใจฉันว่าจริงๆ
รักเธอยิ่งยากยับยั้งทั้งจิตใจ
หากแต่ว่ามีบางสิ่ง"เธอไม่รู้"
สถานะที่ฉันอยู่อย่างหวั่นไหว
ดั่งไม้หลักที่ปักเลนย่อมจมไป
ไม่มีทางร่วมฝันไฝ่ไปกับเธอ
และก็ถึงเวลาที่ฉันต้อง...จาก
เป็นสิ่งที่ฉันลำบากใจเสมอ
หากแต่ว่าเพื่อ"อนาคต"ของเธอ
ฉันต้องเลิกฝันเพ้อละเมอมอง
เพียงวันนี้ฉันรู้...รู้ก็พอ...
สิ่งที่ขอเพียงหนึ่งเดียวไม่มีสอง
ฉันขอเพียง"ความทรงจำอันเรืองรอง"
ในยามที่เราสองยังมีกัน....
26 กรกฎาคม 2552 09:35 น.
เหนือสุญตา
"ไฟแวมวาบแสงวาววับในผับใหญ่
ดนตรีไล้โลมเล้าราวกับฝัน
กลิ่นยวนใจจากเหล้าในแก้วนั้น
คนเต้นมันส์ระคนเมาเคล้ากันไป
ตาสบตา...แก้วชนแก้ว...แล้วก็จาก
ยิ้มสบยิ้ม...พอซึมซาบให้หวั่นไหว
ฤทธิ์สุราปนฤทธิ์รักชักนำไป
มันทำให้เธอมายืนตรงหน้ากัน
ขอชนแก้วหน่อยสิครับคุณผู้หญิง...
น่ารักจริงคนอะไร..โอ้สวรรค์
ช่างสร้างคุณลงมาได้งามครบครัน
จะเป็นบุญของผมนั่นถ้าได้เบอร์
ใจเย็นๆก่อนนะคะคุณผู้ชาย
คุณช่างร้ายร้อยเล่ห์รักนำเสนอ
ฉันยื่นบัตรประชาชนฉันให้เธอ
อย่าทำเหวอเพียงแค่เห็นคำว่า "นาย..."
หน้าส่วนตัว
905
