14 ธันวาคม 2546 03:57 น.
เส้นไหมสีเงิน
ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมถึงผูกพันธ์
ทั้งที่เราก็ยังไม่เคยจะพบหน้า
ได้รู้จักเพราะเพียง อินเตอร์เน็ตนั้นนำพา
และทุกครั้งที่พูดจาฉันสุขใจ
เราต่างก็มีความรู้สึกดีดีให้กันและกัน
ไม่เคยหวั่นแม้เราจะห่างซักเพียงไหน
เราทั้งสองรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของใจ
และจะเก็บมันไว้จนกว่าเราจะพบเจอกัน
*** อาจจะไม่ได้เข้ามาพักนึงน่ะค่ะ คงจะไม่ได้เข้าไปตอบกลอนเพื่อนๆ แต่ไงก็ยังเป็นกำลังใจเสมอนะคะ ****
9 ธันวาคม 2546 04:24 น.
เส้นไหมสีเงิน
จะอดทนกันไป..เพื่อใคร
กดดันกันไปทุกอย่าง..เพื่ออะไร
อยู่อย่างคนรักกันต้องสดใส
แต่ที่เธอทำไปมันส่วนทางกัน
หากไม่เหลือเยื่อใยแล้ว..ขอให้บอก
เธออย่าหลอกหัวใจ..เพราะสงสาร
ฝืนใจทนไปมันก็เท่านั้น
เพียงบอกกัน..ฉันยินดีจากเธอไป
ไม่เคยคิดที่จะโกรธ
และไม่โทษหากเธอจะมีใคร
หัวใจคนเราบังคับกันไม่ได้
ถึงอยู่ไปก็ทรมานใจ..กันเปล่าๆ
8 ธันวาคม 2546 03:08 น.
เส้นไหมสีเงิน
อยากจะเอ่ยสักพันครั้งฉันขอโทษ
อย่าได้โกรธ..ถือโทษฉันจะได้ไหม
สัญญาจะไม่ทำให้เธอ..ต้องปวดใจ
ยกโทษให้กันน่ะ..กับสิ่งที่ผ่านมา
ฉันรู้ดีว่าเธอ..ห่วงใยฉัน
แต่วันนั้นฉันไม่เคยเห็นคุณค่า
กับทุกๆอย่างที่เธอได้ทำมา
ดูเหมือนว่าฉันโง่เอง..ที่ปล่อยมันไป
ยกโทษให้ฉันอีกซักครั้งได้ไหมเธอ
ที่ฉันทำให้เธอเจ็บช้ำมากมาย
ยกโทษให้ฉันเถอะน่ะ..คนรู้ใจ
ให้ฉันทำอย่างไร..ฉันยอมทุกอย่าง
8 ธันวาคม 2546 02:33 น.
เส้นไหมสีเงิน
ขอบคุณน่ะสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน
ทำให้ทุกๆวันของฉันสดใสได้
เธอนั้นดีกับฉัน..ฉันซึ้งใจ
ไม่มีใครดีกับฉันเท่าเธอเลย
อยากขอโทษที่วันนั้นทำเธอเจ็บ
ได้แต่เก็บไว้ในใจไม่กล้าเผย
ต่อจากนี้จะทำตัวเหมือนอย่างเคย
จะไม่เฉยกับเธออีก..สัญญา