20 มิถุนายน 2549 14:12 น.
เส้นขนาน
อย่ามารักกันให้เห็นจะได้ไหม
คนช้ำใจอยู่ตรงนี้เธออาจมองไม่เห็น
จะรักเค้ามากแค่ไหนไม่จำเป็น
ไม่ต้องเล่าช่วยเว้นไว้ฉันสักคน
ฉันรู้แล้วว่าเธอนั้นรักเค้ามาก
แต่ที่ลำบากน่ะคือฉันไม่ใช่เค้า
คนที่ต้องมารับรู้เรื่องราวแล้วต้องเศร้า
ปล่อยฉันเหงาเดียวดาย ยังจะดี
คำที่เธอเรียกเค้า ฉันเข้าใจ
"แฟนฉันไง" ว่า อย่างนู้น ดีเช่นไหน
ฉันรู้แล้ว และฉันก็พอเข้าใจ
แต่พอฟังทีไร ใจก็บอกว่ารักเธอ
เธอก็มองเราแค่นี้ ก็แค่เพื่อน
ฉันใช้มันมา "กลบเกลื่อน" เข้าใจไหม
ซึ่งเธอเองก็ไม่เคยจะแคลงใจ
อยู่กันได้ก็ด้วยคำว่า "เพื่อนเธอ"
เรามันผิดเองที่แอบมีใจรัก
แอบผูกสมัครรักเธอในวันเหงา
ก็โง่เองที่มีใจให้ระหว่างเรา
ทั้งที่ตัวเค้าไม่เคยคิด ไม่มีใจ...
ณ ตอนนี้ทำได้เพียงทำใจ
ไม่มีเค้าไม่เป็นไร ต้องอยู่ได้
ก็แค่ฝันวันเก่าๆ ที่ผ่านมาให้ดีใจ
แค่ใจหายผ่านๆ ลืมๆเธอ...
1 มิถุนายน 2549 15:18 น.
เส้นขนาน
คอยเคียงข้าง ยืนเคียงคู่ ยามเหนื่อยอ่อน
ยามพักผ่อน จงหลับตา จักโอบกอด
จักดูแล ฟูมฟัก รักษาเจ้าไปตลอด
คอยโอบกอด โอบอุ้ม ให้กำลังใจ
ยามเจ้าโต จักคอยดู เจ้าเดินก้าว
ด้วยสองเท้า สองมือ คอบรักษา
แม้นคราวใด เจ้าอางหลง ล้มกลางทาง
จักยื่นมือ อ้าแขนกว้าง ลงข้างกาย
ขอให้รู้ ว่ามีหนึ่ง คนรักเจ้า
คอยมองเฝ้า ดูแลไว้ไม่หน่ายหนี
ให้รู้ไว้ว่ารักเจ้าสุดใจนี้
รักทวี รักเพิ่ม เติมทุกครา
แม่ คือคนหนึ่งคนนั้นที่คอยเฝ้า
รักษาเจ้า ดูแล แม้นเหนื่อยยาก
แม้นลำบาก ก็คอยสู้ คู่ข้างกาย
รักมิหน่าย..รักแท้..รักลูก..รักจริงใจ