13 พฤศจิกายน 2547 14:03 น.
เส้นขนาน
ณ เวลา ความทรงจำที่ผ่านพ้น
ยังมีหนึ่งคน ที่คิดถึงอยู่เสมอ
นั่นคือเธอ คนบางคนที่อยากเจอ
ยังคงรัก คิดถึงเสมอ อยากเจอจัง
ณ ตอนนี้ไม่รู้ว่าเธอ เป็นอย่างไรบ้าง
ยามอ้างว้าง คิดถึงใครบ้างรึเปล่า
ยามเหงาๆ มีใครบ้างคอยกล่อมเกลา
ยังคิดถึงกันบ้างรึเปล่า จากบางคนที่รักเธอ
ณ เวลาในสักวันหนึ่ง..
จะยังคงซึ้ง คิดถึงเธอเสมอ
อยากพบ.. อยากเจอ.. คิดถึงเธอ..
รักเสมอ.. คิดถึงเธอ.. เพ้อทุกเวลา..
13 พฤศจิกายน 2547 13:28 น.
เส้นขนาน
สำหรับเธอ..ฉันคงเป็นได้แค่นั้น
แค่คนธรรมดา ที่ไม่ค่อยสำคัญสักเท่าไหร่
แต่อยากบอกสักครั้งให้เธอเข้าใจ
สำหรับฉัน..เธอนั้นคือ แรงใจ
แรงใจ แรงกาย ในยามท้อ
ขอแค่มองหน้าก็พอให้ใจไหว
ไม่ต้องคิดรักตอบ ก็ได้ ไม่เป็นไร
แค่ขอแอบยืมหน้าเธอไปใช้.....ยามคิดถึงก็เพียงพอ..
13 พฤศจิกายน 2547 13:22 น.
เส้นขนาน
ยามราตรีมีแสงดาวระรานฟ้า
ท่องดาราพาหัวใจ...ชุ่มฉ่ำฝัน
เพลิดเพลินใจ ดาวแสนใสนับล้านพัน..
ยังผูกพัน ห่วงหา ดาราโรย..
สุกสกาว ดวงดาวดาษดื่นฟ้า
ณ นภาฟ้ากว้างทางสดใส
ทางช้างเผือกเรียงราย สายผ่ายไป
ฝากหัวใจ..ผ่านไป..รอบดวงดาว
แสงดาวนวล ล้วนล้าน พาลใจเหม่อ
พาลพาเพ้อ ละเมอหลง ส่งใจหมาย
ร่องรอยรัก พาใจ ให้ชุ่มกาย
ลมพาพาย พัดใจชื่น รื่นรมย์เอย..
9 พฤศจิกายน 2547 10:35 น.
เส้นขนาน
ใต้ต้นไม้......มีร่มเงา
ลมพัดเบาๆ......มีบางอย่างเคลื่อนไหว
ใต้ก้อนดิน....มีกลิ่นหอมซ่อนไว้
กิ่งก้านที่แตกใบ.....มีใครกำลังมองมา
ก้อนเมฆลอย.....มีคนคอยจินตนาการ
เวลาเลยผ่าน.....มีวันวานให้ถามหา
ในสายฝนพรำ.....มีบางคนเสียน้ำตา
ไกลๆตรงขอบฟ้า.....มีคำถามว่าสิ้นสุดที่ใด
เพลงเหงา......มีความรู้สึกเก่าๆเกิดขึ้น
แต่ละค่ำคืน.....มีคนกำลังตื่นกว่าหลับใหล
ในคำคิดถึง.....มีความหมายลึกซึ้งกว่าที่พูดไป
ทุกครั้งที่ห่างไกล....มีใครกำลังนึกถึงกัน
ในสิ่งหนึ่ง...มักมีอะไรอีกหนึ่งสิ่ง
แต่ละความเป็นจริง......มักมีบางสิ่งมากกว่านั้น
ดังเรื่องนับร้อยที่ให้.....อาจมีไม่เท่าความในใจนับพัน
ทุกครั้งที่ใครสักคนได้อ่านมัน.....
จะมีอีกคนหนึ่งนั้น.....ขอให้เธอสุขใจ