31 ตุลาคม 2547 23:17 น.
เส้นขนาน
ดอกไม้ยามนี้ดูอ่อนแรง
ขอเพียงแสงแดดส่องให้ชุ่มฉ่ำ
ขอแค่น้ำใสไหลรินลงข้างใบ
ดอกไมนั้นสุขสดใส
แอบฝันไกลเพียงลำพัง
ฉันคงเป็นดั่งดอกไม้ในยามนี้
รอสักคนมารดน้ำในใจฉัน
ขอลำแสงจากความรักส่งใจพลัน
ขอสุขสันต์ดั่งดอกไม้..ร่วมฝันไกล
31 ตุลาคม 2547 23:13 น.
เส้นขนาน
ตะวันสาง ฟ้ารุ่ง รุ้งกินน้ำ
สุขสราญ หัวใจ เบิกบานเสมอ
ได้แอบเก็บดอกไม้แห่งความรักไว้ให้เธอ
ปลูกความรักไว้เสมอให้เธอ ให้กันและกัน
31 ตุลาคม 2547 23:02 น.
เส้นขนาน
เพื่อน..แค่เท่านี้ที่เธอให้
กับเวลาที่มากมายให้เท่านี้
แล้วหัวใจที่คิดมากเป็นทวี
เท่านี้จริงๆหรือคือเพือนกัน
ฉันอาจคิดมากเกินไปใช่มั้ยเธอ
แอบคิดว่าเรามากมายกว่านั้น
แต่ความจริงที่ได้..แค่เพื่อนกัน
เพื่อนกัน..เพื่อนเท่านั้น..จำขึ้นใจ
ต่อจากนี้จะไม่คิดอะไร..มากมายกว่า
ยอมก้มหน้ารับความผิดที่คิดมาก
จะไม่ไปรักใครมากกว่าใจ
สัญญาเสมอไป..เพื่อนที่ดี
14 ตุลาคม 2547 14:45 น.
เส้นขนาน
นาน..นาน..เจอกันที
แต่ละทีที่เจอเลยมีความหมาย
ถึงแม้ตอนสุดท้าย
เธอจะไม่รู้อะไรเลยก็ตาม...
14 ตุลาคม 2547 14:29 น.
เส้นขนาน
จดจำ..เจ็บใจ เจ็บจัง
ปวดใจ..ปวดกาย ปวดจำ
จำจิต..จำจด จำแทบตาย
จำทำไม..ลืมมันไป เค้าไม่แคร์
หน้าส่วนตัว
893
