15 พฤษภาคม 2548 08:41 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ประชาธิปไตย แปลมาจากคำในภาษาอังกฤษว่า Democracy ซึ่งคำนี้มาจากรากศัพท์ว่า Demokration ในภาษากรีก แปลว่า การปกครองของประชาชน ดังที่อดีตประธานาธิบดี ลินคอน
ของสหรัฐอเมริกาเคยกล่าวไว้เป็นเสมือนคำคมว่า "รัฐบาลประชาธิปไตย คือ รัฐบาลของประชาชน เพื่อประชาชน และโดยประชาชน" ซึ่งหมายถึงระบบการปกครองตามอุดมคติ ระบบหนึ่ง ที่รัฐบาลในระบบประชาธิปไตยจะให้โอกาสอันเท่าเทียมกันในการดำรงชีวิต การแสวงหาความสุขที่แท้จริง
สำหรับฉันแล้ว ระบอบประชาธิปไตยไม่ใช่ระบอบการปกครองที่ดีที่สุด เป็นเพียงระบอบการปกครองที่เลวน้อยที่สุด ทว่ายังคงเป็นระบอบการปกครองที่ได้รับความนิยมสูงสุดในนานาอารยะประเทศ รวมถึงประเทศไทย ผืนดินมาตุภูมิแผ่นผ้างแห่งความภาคภูมิใจของฉันด้วย
นัยเดียวกัน การที่สังคมมนุษย์ส่วนใหญ่ ใช้ระบอบประชาธิปไตยในการปกครอง สามารถบ่งบอกได้ถึงความไม่ลงตัวของการปกครอง แต่..มนุษยชนก็ไม่สามารถหาทางออกให้กับการจัดสรรความเป็นอยู่ให้ลงตัวได้ ...
ตามทัศนติของฉัน .. แม้ว่ารูปธรรมแห่งการใช้อำนาจ..เพื่อการแสวงหาอำนาจของประชาชนในระบอบประชาธิปไตย จะเป็นไปใน ทางอ้อม นั่นคือ การเลือกผู้แทนราษฎร เข้าไป..เพียงเพื่อให้แลคล้ายกับได้ทำหน้าที่เป็นปากเสียงแทน แต่อย่างไรก็ตาม การปกครองก็ยังคงยืนหยัดภายใต้อุดมคติของผู้ที่ต้องการสร้างความขัดแย้ง ให้กลับกลายเป็นความแข็งแกร่ง .. อาจลืมไปว่า แท้จริงแล้ว มันคือการกัดกร่อนประชาธิปไตยเสียมากกว่า และการที่ระบอบประชาธิปไตยทางอ้อมได้ถูกสถาปนายกย่องขึ้นให้เป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่คนส่วนใหญ่ยังคงยากจน ด้อยโอกาสในหลายๆด้านนั้น แน่นอนที่สุด สิ่งแรกที่สำคัญที่สุด คือการแข่งขันทางการเมืองเพื่อขึ้นไปยืน ณ จุดที่สูงสุด โดยประชาชนผู้มีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนน้อยกว่าอาหารมื้อค่ำของใครสักคน กลับกลายเป็นรากฐานทางการเมืองที่สำคัญ และมีความชอบธรรมอันเป็นคุณค่าสูงสุดเช่นกัน
สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในระบอบประชาธิปไตย คือ ความฉ้อฉล แลเห็นศักดิ์ศรีของประชาชนตาดำๆเป็นของไร้ค่า แต่เก้าอี้ทางการเมืองของตนนั้น..แสนเลอค่า.. อาจจะลืมไปว่า บางทีขาเก้าอี้อาจจะแตกร้าวไปบ้างแล้ว หรือเป็นเช่นนี้.. การเมืองแบบเลือกตั้ง..ประชาธิปไตยจอมปลอมนั้นไม่ใช่พื้นที่สำหรับคนส่วนใหญ่ที่ยากจนและด้อยโอกาสอย่างฉัน
จากเหตุการณ์วิกฤตการทางเศรษฐกิจ ในปีพ.ศ. 2540 ที่ผ่านนั้น นับว่าเป็นฝันร้ายที่ตามหลอกหลอน เข่นฆ่าประชาชนไทย ทุกเวลาทุกสถานการณ์ เกิดผลกระทบต่อความเป็นอยู่ของชาวไทยทั้งชาติ นำเสนอให้เห็นถึงความย่ำแย่ทางการปกครองระบอบประชาธิไตย อาจเป็นเพราะระบอบนี้ ยึดถือวาทะไทยที่ว่า มือใครยาว สาวได้สาวเอา หรือไม่ ที่ทำให้สภาพเศรษฐกิจของไทยต้องเละเทะเช่นนั้น ถึงกระนั้นนักวิชาการหลายท่านได้นำเสนอว่า ถึงเวลาแล้วที่ประเทศไทยควรหันมาคิดทบทวนรูปแบบการปกครองที่เคยใช้กัน เพราะ ความล้มเหลวทางการปกครอง ที่ผ่านมานั้น สามารถเป็นเครื่องยืนยันได้ดีถึงกลโกงที่สวยหรู น่าหลงใหลสำหรับใครบางคน แต่กลับเป็นฝันร้ายของใครอีกหลายคนเช่นกัน
แม้พฤษภาทมิฬจะผ่านไป อาจไม่ว่างเปล่าเสียทีเดียว เสียงเรียกร้องของประชาชนยังก้องกระทบเป็นเสียงสะท้อนระหว่างกัน ปรากฏเป็นรูปของรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน แม้ว่ารัฐธรรมนูญฉบับปี 2540 จะเป็นความภาคภูมิใจของชาวไทยได้ในระยะหนึ่ง ประเทศไทยกระเถิบขีดขั้นการพัฒนาขึ้นมาอีกสักก้าวหรือสองก้าว แต่ความต้องการ ความโหยหา ของฉันยังคงอยู่ห่างไกลจุดหมาย..จุดหมายที่ต้องการจะเพิ่มอำนาจแท้จริงที่หนักแน่นและถาวรให้แก่ประชาชน เปิดโอกาสให้ประชาชนอย่างฉันได้มีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายบ้าง สองในห้าของการตัดสินใจ เพราะประชาชนคือผู้ที่สัมผัสกับปัญหาอยู่กับปัญหามาปีแล้วปีเล่าอย่างแท้จริง แต่..ทำได้เพียงแค่รอคอยการแก้ไขด้วยใจที่ไร้หวัง แล้วการปฎิรูปที่ผ่านมาช่วยได้มากน้อยเพียงใด คำตอบเดียวที่รวดร้าวราวกรวดทรายซึ่งเหยียบย่ำหัวใจประชาชนไทยอย่างฉันคือ ไม่
แต่อย่างไรก็ตาม ประเทศไทยก็ต้องยอมรับระบอบการปกครองนี้โดยดุษณี โดยนักวิชาการบางท่านได้เสนอทางออกร่วมกันว่า หลักธรรมรัฐ หรือ ธรรมาภิบาล สำหรับวินาทีนี้ ย่อมเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับการผ่อนปรนปัญหาระเกะระกะในสังคมไทย คือ การปกครองด้วยประชาธิปไตย ที่ต้องคำนึงถึงความถูกต้อง ความชอบธรรม ความเป็นธรรมและความดีงามเป็นส่วนสำคัญในการปกครองด้วย อาจกล่าวได้ว่า นี่แหละสอดคล้องกับหลักธรรมาธิปไตย (ธัมมาธิปไตย) ทางพระพุทธศาสนานั่นเองที่พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต) ได้นำเสนอต่อสาธารณชนเสมอว่า หลักธรรมาธิปไตยเป็นแกนจริยธรรมของประชาธิปไตย เพราะธรรมาธิปไตยคือรากฐานทำให้ประชาธิปไตยได้บรรลุภารกิจของหลักการปกครอง ที่นำมาใช้เป็นประโยชน์ก่อให้เกิดสันติสุขและความผาสุกที่แท้จริงของชาวโลกและสังคมไทย ได้ตลอดไป
และการที่ประชาธิปไตยในระบอบประชาธิปไตย โดยยึดแนวทาง หลักธรรมรัฐ จะเป็นไปในทิศทางที่ถูกต้องนั้น ย่อมขึ้นอยู่กับคุณภาพทางอุดมการณ์ความคิดของประชาชน นั่นคือถ้าหากประชาชนมีคุณภาพดี ประชาธิปไตยย่อมมีคุณภาพดีด้วย แต่ถ้าประชาชนมีคุณภาพต่ำ ประชาธิปไตยก็จะเป็นการปกครองที่เลวร้ายด้วย เพราะ คุณภาพของประชาธิปไตย ขึ้นอยู่กับคุณภาพของประชาชน แล้วคุณภาพของประชาชนขึ้นอยู่กับอะไร ก็ขึ้นอยู่กับการศึกษา ??
ฉันเชื่อว่า .. การปกครองระบอบประชาธิปไตยนั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องอาศัยการศึกษา อย่างน้อยที่สุด ก็เพื่อเป็นการตระเตรียมรากฐานความพร้อมของคนที่จะเข้าไปมีส่วนร่วมเป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการปกครองของสังคมระบอบประชาธิปไตย และนี่คือ สาระที่ สำคัญที่สุด คือการเตรียมคนให้พร้อมที่จะเข้าไปมีส่วนร่วมในสังคมประชาธิปไตย หรือในกระบวนการประชาธิปไตยทั้งหมด ถ้าไม่เตรียมการคนอย่างนี้ กระบวนการประชาธิปไตยก็จะกลายเป็นกระบวนการที่ล้มเหลว เพราะว่า บุคคลที่เป็นส่วนร่วมซึ่งเป็นตัวขับเคลื่อนกระบวนนั้น ไม่มีคุณภาพ ไม่มีความพร้อม ทว่าตอนนี้..ถ้าสิ่งที่ฉันรับรู้มามีส่วนของความเป็นจริงอยู่ในระดับที่เชื่อถือได้ นั่นย่อมหมายความว่า ประเทศไทยผิดเสียแล้วล่ะ ในเมื่อการศึกษาก่อเกิดรากฐานในการปกครองที่ดี แล้วคนที่ไม่มีวุฒิการศึกษา แต่เสนอหน้ามารับใช้ประชาชน ถ้าหากมาด้วยความตั้งใจจริง มาด้วยหัวใจเปี่ยมล้นด้วยความรักในประเทศไทย แน่นอนย่อมให้อภัยกันได้ แต่..ใครอีกหลายๆคน ที่พกวุฒิการศึกษามาเต็มที่ .. แต่ภายใต้จิตสำนึกรักประเทศไทยกลับไม่ต่างอะไรกับคนไร้วัฒนธรรม เช่นนั้นไป ด้วยภาพการณ์เช่นนี้..ฉันรอคอยคำตอบของคำถาม ใครผิด เสียเหลือเกิน
ยังคิดไม่ตก .. ประชาธิปไตยในบ้านเมืองเราที่กำลังเฉิดฉายเรืองอำนาจกันอยู่ในขณะนี้ พัฒนาไปถึงไหนแล้ว หรือนักการเมืองอำนาจสูง จิตใจต่ำยังวนเวียนกันอยู่แต่ในวังวนของผลประโยชน์ อำนาจ และพวกพ้องเท่านั้น
เห็นทีถ้ายังคงเป็นเช่นนี้..อีกไม่สักเท่าไร ผู้ที่ต้องเสียใจเป็นที่สุด ย่อมหนีไม่พ้น ประชาชน เฉกเช่นฉันเป็นแน่!!!
การปกครองเป็นของใคร คนไทยหรือนักการเมือง??
14 พฤษภาคม 2548 15:03 น.
เสือยิ้มมุมปาก
สิ่งที่ดีที่สุด..ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด
การมองของคนอื่น..คนอื่น
ไม่ใช่ของเรา..ของเรา
สิ่งที่เรามอง..สิ่งที่คนอื่นเห็น
"ปัจเจก"
..ตัวตนและเงา..
แน่นอน ย่อมสะเปะสะปะ "แตกต่าง"
..เชื่อในสิ่งที่มีและเป็นไป..
..เงาจะจับมือตนไว้..
อีกทั้ง "ก้าวไปด้วยกัน"
อีกครา "ปัจเจก"
มองย้อน .. หัว - เท้า .. หยิบความคิดใส่ชีพจร
..ลงเท้า..โดดเดียวดาย แต่มั่นใจ .. แปลกแยก..
"แตกต่าง"
14 พฤษภาคม 2548 06:42 น.
เสือยิ้มมุมปาก
เวิ้งน้ำท่ามกลางความมืดมิดอันแจ่มจรัส เนื้อตัวสั่นระริกด้วยรู้สึกเย็นผะผ่าว สองเท้าร้อนยะเยือกเหนือผืนทรายใต้น้ำ เริงร่าด้วยลีลาแห่งความโศกศัลย์ ใจไร้หวังกำลังรอคอย
ณ ริมฝั่งชล .. ตามใจชล
ขอบคุณ
การกลับมาอีกครั้งของเธอ
เธอเดินทางตามหารอยเท้า..บนผืนทราย
ร่องตีนเปล่าเปลือย..อ้างว้าง
โคมแสงจันทร์เรียงราย..เนืองแน่น
เหตุผล
เธอกลับมาเรียกร้อง..เพรียกสิ่งที่ควรพร่ำ
ทวงถิ่นเช่า - คืนถิ่นยืม
ยืมถิ่นเช่า .. เพียงเคยเป็นเปลวไฟ ,,.. สีขาว หลอกลวง
คืนถิ่นยืม .. วันหน้า .. ย่อมเป็นเปลวไฟเช่นเดิม ,,.. สีดำ ยั่งยืน
ณ โพ้นฝั่งชล .. ตามใจฉัน
ฉันสงสัยว่า .. เจ้าหนูจะคิดเหมือนฉันไหม
ฉันไม่รู้ว่า .. ถ้าเจ้าหนูคิด..จะคิดถึงใคร
.. จะเหมือนฉันไหม ..
ฉันคิดถึงคนที่รอคอย
.. ซึ่งควรค่าแก่การรอคอย ..
.. สะดุ้งตื่นจากภาพฝันอันโหดร้าย .. ค้างเติ่งด้วยความไหวหวั่น
แต่ลึกๆ ฉั น แ อ บ ดี ใ จ