14 มีนาคม 2549 22:04 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ด้วยความสุขของคนปนทุกข์ท่วม
คำหัวเราะปนร่วมน้ำตาไหล
เย้ยหยันเคียงคู่กำนัลใจ
ก้าวต่อไปกับถอยหลังรั้งรอรี
แม้นอับโชคพบประเด็นเด่นด้วยโชค
ครั้นเศร้าโศกใจดับจันทร์ลับหนี
ขอแก้วแหวนเงินทองล้วนของดี
หรือเพียงที่พำนักพักหัวใจ
จันทร์เจ้าขา..คำข้าขอข้ารออยู่
จันทร์เจ้ารู้ข้าคู่ควรกับสิ่งไหน
แก้วแหวนเงินทองกองกำไล
เพชรงามแววไวได้เชยชม
หากมิใช่สิ่งร้องสนองขอ
กลับกลายเป็นต้นตอความขื่นขม
ปัดเพื่อเปลี่ยนความทุกข์..ยุคระทม
บดบังรอยล้มก้มจูบดิน
หากสิ่งซึ่งร้องขอต่อเจ้านั้น
หวังเพียงดวงตะวันอันเฉิดฉิน
แสงจันทร์จับนวลนำชีวิน
แหละพื้นดินหลับนอนกลางพรฟ้า
แม้ยามดึกคืนดื่นตะวันดับ
อาทิตย์ลับขอบโลกโตรกหินผา
ขอมีเจ้าจันทร์แจ่มดวงดารา
อีกมีข้าเคียงข้างน้ำค้างดาว
เช้า,สาย,บ่าย,เย็น..เห็นชีวิต
ทุกจริตกระแดะทำคำสามหาว
หลอกตนหลงตัวด้วยเพชรพราว
ลืมเรื่องราวความหลังครั้งขวบปี
มองลึกมองตื้นฝืนมองเถิด
สุดบรรเจิดมองคนล้นหลากสี
ไอ้ศรีศักดิ์ได้ประทังทั้งชีวี
เพื่อสมค่าความดีที่เป็นคน
สลัดทิ้งความโลกละโมบอยาก
จดจ้องกายวิภาคอย่าสับสน
แล้วจะรู้ปรารถนาแห่งตัวตน
จันทราอาทิตย์วนในวันคืน
( หลับตื่นพอเพียงเพื่อเลี้ยงตน )
5 มีนาคม 2549 07:56 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ใครมองข้าอย่างไรข้าไม่สน
ข้าเดินได้ด้วยตัวตนบนวีถี
ใครมองข้าบ้านักไม่รักดี
ข้าหายใจต่อชีวีโดยลำพัง
ใครมองข้าแปลกประหลีดีประหลาด
วิปลาสผงาดตนปนอหังก์
อีกครั้งที่ข้าไม่สนไม่อินัง
ข้าเชื่อข้าหวังข้ายังคอย
แหละ..ข้ามองทะเลที่สาดซัด
ทะเลพัดทะเลพาทะเลถอย
ทะเลยักษ์ทะเลย้ำถลำรอย
ทะเลร้อยด้วยทะเลโดยเอวัง
เอ้อละเหวย..เพื่อนร่อนเร่เจ้าเลรัก
เอ่ยปากบอกทักเล่าความหลัง
เจ้าทะเลข้าเพียงคนปนประดัง
เปิดประเด็นด้วยพลังแห่งชีวิต
เจ้าตะโกนถามข้าว่าบ้าหรือ
มานั่งหืออือออตัดพ้อผิด
มัวร่ำไห้พร่ำเพ้อไร้ความคิด
ถอยหลังเปิดจิตด้วยทิศใจ
ข้ายินรอบคอบจึงตอบเจ้า
โอ้ตัวเราหดหู่เกินทนไหว
เดินทางเพื่อพำนักพักเงาใจ
มีความหวังครั้งใหม่ได้มั่นคง
เถิดหนาอย่าร้องเจ้าท้องฟ้า
หยาดน้ำตาเก็บเถิดอย่าปล่อยหลง
ซ่อนน้ำเศร้าเคล้าน้ำทุกข์สุขลดลง
เถิดนะ..กอดองค์คงสัมพันธ์
ข้าทะเลท้องฟ้าก็ว่าเหมือน
ล้วนย้ำเตือนรอยจำย่ำแถกถัน
ข้าทะเลท้องฟ้าไม่ต่างกัน
สามสิ่งสำคัญสรรค์ชีวี
ใครมองทะเลว่าเร่ร่อน
พเนจรเปื้อนสุขกลางวิถี
มองลึกถลำดิ่งนิ่งโดยดี
เพียงนี้ข้าครวญสรวลคอย
Lovers
0 คน เลิฟเสือยิ้มมุมปาก
หน้าส่วนตัว
2502
