31 กรกฎาคม 2548 06:04 น.
เสือยิ้มมุมปาก
สิ่งที่เราทำได้..แม้ยิ่งใหญ่ - เติบโตเต้นริกๆ
สั่นไหวอยู่ในจิต
เบื้องลึกแห่งความหลัง
คือ..เอกสารัตถะ..เปี่ยมล้นด้วย--
น้ำตาแห่งความปิติ
วินาทีนี้..มีเพียงเงาและตัวตน
เคียงข้าง-กำลังใจ
สิ่งที่ผิดพลาด .. แม้เพียงน้อยนิด -
สักกะผีกของความเจ็บช้ำ
แปรเปลี่ยนเป็นดวงตาเบิกโพลง
ดวงตาเบิกโพลง..กระหายรู้
เราสัมผัสได้ --
ภายใต้แววตาหื่นกระหาย
มีถ้อยจำนรรจาา - ลุกโชน
บ่งบอกถึงความเร่าร้อน - เร่าร้อนสุมทรวง
สิ่งที่เราทำได้ - มองไม่เห็น
สิ่งที่มันผิดพลาด - สัมผัสรับรู้ - เกินกว่าการมองเห็น
.. เกินกว่าการมองเห็น !! ..
23 กรกฎาคม 2548 11:43 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ไม่กี่วินาทีก่อนหน้า .. ลมหายใจสุดท้ายได้จากไป
สะเทือนสะทกสะท้าน..แปลบปลาบ..ถึงสรีสระ
... ... "ใจ" กลับหาได้รู้สึกวิปลาศเช่น "กาย" ไม่ ... ...
ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน
แต่..ฉันก็อิ่มและอบอุ่นใจว่า
ฉันยังคงมีคนที่ฉันรัก
...................................
เพียงเพราะอีกหนึ่งความรู้สึก ความปรารถนา ความโหยหา ความต้องการ
.. คือ มายาที่ล้วนสร้างขึ้น
..... ชีวิตคนเราก็เท่านี้เอง .....
16 กรกฎาคม 2548 15:45 น.
เสือยิ้มมุมปาก
คนบกบกอย่างฉันมันไม่เก๋
อยู่บ้านนอก ฉันทำเท่ห์ สร้อยแดงฉาน
สาว่าเรียก มณีเพชร .. จากร้านที่กลางลาน
ตรงงานวัดข้างบ้านผู้ใหญ่ลี
โด๊ะ!หลังวัด..ต้นเท่าวาสง่าอยู่
ไม้มงคล,ผ้าพู่ผูกหลากสี
โอบต้นยักษ์เกือบไม่รอบ..แต่พอดี!
อะไรนี้!บ่นทำไม..ใครจะฟัง ?
16 กรกฎาคม 2548 15:43 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ดวงตาฟ้าโศกเศร้าเกินกล่าหมด
น้ำตาฟ้าหยั่งรดยะยดไหล
น้ำตาฉันหลั่งรินเหมือนสิ้นใจ
น้ำตาเรา..เกินใกล้..ใกล้เกินมอง
เพราะมือเธอ..ใหญ่ยิ่ง..สิ่งมี่ค่า
มือกร้านหนากางโอบฉัน..วันหม่นหมอง
ขอบคุณ..ลบรอยเปื้อน..น้ำตานอง
กลับกลายเศร้า..เป็นกางจ้อง..ป้องสุขปัน
16 กรกฎาคม 2548 15:37 น.
เสือยิ้มมุมปาก
พันธนาการแห่งชีวิต..ผูกมัน..ตราตรึงไว้ด้วย - -
กรอบล้อมทางความคิด
พันธนาการทางความคิด..ปิดกั้น..ห้อมล้อม - -
ความรู้สึก จิตวิญญาณ
พันธนาการของจิตวิญญาณ..ร้อนรน..โหยหา
รอคอยซึ่งวาระแห่งการปลดปล่อย
- - - - - - - - - -
สิ้นสุดลงแล้ว..แอกพันธะ
เกิดขึ้นแล้ว .. อิสระ ณ ประตูใจ