26 มิถุนายน 2548 06:28 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ฉันยืนมอง .. การทวงคืนของกาลสมัย
มันย้อนมา .. ทิ้งร่องตีนเปล่าเปลือยไว้
สะท้อนเสียงสะอึกสะอื้น .. ร่ำไห้
แต่ .. ฉันยังยืนอยู่ ณ ตรงที่เดิม .. ตรงนี้
พันธะของคนรุ่นเก่า..จบไปแล้ว
ครึ่งๆกลางๆ .. ลูกผีลูกคน
พันธะของคนรุ่นใหม่..ย่างกรายเข้ามา
ด้วยแววตาเหี้ยม..โหดร้าย
พันธะของคนรุ่นปัจจุบัน .. สัมผัส เผชิญ
แรงยุยง แรงถาโถมของการเสี้ยมสอน
ของผู้ใหญ่
ผ่านไป .
คนรุ่นเก่า กับ คนรุ่นใหม่
ไม่แตกต่างกัน
คนรุ่นเก่า .. เคยเป็นคนรุ่นใหม่
ในขณะ ..
คนรุ่นใหม่ .. กลับกลายเป็นคนรุ่นเก่า
ในอีกไม่ช้า .. ?
ผ่านไปแล้ว .. ภาระแห่งยุคสมัย
ปลดปล่อยพันธนาการ .. คล้ายว่าสวยงาม
ทิ้งไว้ .. เหลือเพียง .. ฉัน - ความพ่ายแพ้
และความไม่เข้าใจ
14 มิถุนายน 2548 16:31 น.
เสือยิ้มมุมปาก
อันความคิดผิดหวังพลั้งก่อนหน้า
อันความฝันไขว่คว้าสู่อ้อมขวัญ
อันความจริงสัจใจล้อมตะวัน
อันความหวั่นครั่นคร้ามยามสิ้นลม
ปลงตัวปลดตน..พ้นกิเลส
ปลงอาเภทปลดอาภรณ์..ก่อนสู่สม
ปลงนฤมิตรา..แลจิตตรม
คืนแรง..คืนลง..คืนกายา
เล็บจะงาม..ผมจะเงา คิ้วจะสวย
ทรัพย์จะรวย เงินจะล้น ล้นเกินหา
เกียรติจะสูง ยศจะส่ง ล้นพารา
อนิจจาวันสุดท้าย..รู้เพียงทัน
มนุษย์..ต้องการอะไรเป้นที่สุด?
ที่ซึ่งหยุดลมไว้เพียงไฟฝัน
ที่เท่าตัว ตัวเท่าที่ จีรังกัลน์
พนมอัญชลีเทพเหนือผ้างใจ
รู้เช่นนี้..เตรียมตนก่อนจะพัก
ทำความดี เพิ่มศรีศํกดิ์ ให้มากไว้
ลาลับโลกนี้แล้ว คลาแคล้วไป
จากไป ด้วยดี นิรันดร์กาล
4 มิถุนายน 2548 09:06 น.
เสือยิ้มมุมปาก
มือดำคืนราตรีขยี้ฟ้า
กระจุกดาวเด่นเวหา ณ กลางหาว
กระจิ๊ดริดกระจิตใจจ่างสกาว
อ้าโอษฐ์ราวลาลับกลับง่วงนอน
อนิจจาเวลากวดไล่แล้ว
เสียงผ่าวแผ่วผินผะละไล้หมอน
สิจะอ้อนวอนดาวมาอวยพร
ให้ตัวฉันหลับนอนด้วยฝันดี
Lovers
0 คน เลิฟเสือยิ้มมุมปาก
หน้าส่วนตัว
1198
