1 เมษายน 2548 07:43 น.
เสือยิ้มมุมปาก
อกพสุธาเกรี้ยว โกรธา มั่นแล้ว
อกข้าตรมยิ่งหนา ทั่วผ้าง
อกธรณีนา สั่นไหว
อกข้าช้ำอุรา เกินเอื้อนเอ่ยอ้าง
.................................................................
เมื่อคืน ... นอนดูดาวที่พับไว้ในโหลแก้ว
พลันใจแป้งเมื่อโหลแก้ว..เกือบร่วงหล่น
เสาทีวีสั่นไหวระร่ายตน
เตียงขย่มหย่อนหยนจนตกใจ
อะไรกัน..แผ่นดินไหวจะมานั่น
อกแทบสั่นขวัญแทบหายคลายสดใส
ระลอกเศร้า..ระลอกโศก..ซัดฝั่งใจ
ฉุกคิด..สองเท้าว่งไป..ให้ทันเวลา
1 เมษายน 2548 07:31 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ลมเพ เขเรือ เผื่อลมพัด
ลมขับ ก้องสงัด แลลมขาน
ลมลูบ เย็นยะเยือก หรือลมลาน
ลมว่าว ชักวันวาน คืนกลับมา
1 เมษายน 2548 07:26 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ชีวิตนี้อิ่มพีด้วยหนี้สิน
ระเริงร่ายกลางดินถิ่นคงเถื่อน
ต้น - ปลายา เวียนจบราวย้ำเตือน
คนก็เหมือนเงินของข้า..ค่าของคน
1 เมษายน 2548 07:17 น.
เสือยิ้มมุมปาก
เสียงครวญภายใต้ความรู้สึก
ปลุกเร้าห้วงสำนึกถึงวันก่อนเก่า
เรือน้อยแล่น..เด็กน้อยวิ่ง..เห็นหลังเงา
พาใจเศร้า..ปลุกเร้า..เคล้าน้ำตา
เสียงครวญภายใต้ทะเลกว้าง
อ้างว้างหดหู่เกินจะหา
ยามพิโรธโกรธขึ้งโกรธา
ทะเลบ้าคลั่งคุ้มแลเดือดแรง
เสียงครวญภายใต้ฟ้าครามหม่น
เศร้า..มืดมนจนจิตไร้แถลง
ทะเลคลั่ง..ฟ้าเดือด..หัตถ์จัดแจง
เพียงเพระาแผ่ว - เสแสร้ง - แกล้งโอดครวญ