17 มีนาคม 2548 12:43 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ความว่างเปล่าเดียวดายแลคล้ายเศร้า
อีกความเหงารุมเร้าเพียงแล้วฉัน
เดินคนเดียวเปลี่ยวจิตคณานัน
แหงนมองฟ้านึกถึงฝันฝันกับเงา
มองเงา ยิ้มกับเงา พูดกับเงา
คือถ้อยคำหลากความเหงาเงาสรรหา
ละเลียดไล้ปลอบจิตจำนรรจา
บอกตัวข้าอยู่คนเดียวก็ไม่ตาย
* * เนื่องด้วยอ่านคำทำนายในหลายๆตำรา คาดว่า เสือยิ้มมุมปาก มีอันอาจจะต้องอยู่คนเดียว เนื่องด้วยไร้คู่ครองปองสมจิต ... เหตุใดนั่นหรือ?? เรื่องมาก นั่นเอง ถ้าไม่ดีที่สุด เสือไม่ว้อนท์ค่า * *
17 มีนาคม 2548 12:32 น.
เสือยิ้มมุมปาก
แผ่วลมโชยโปรยผ่านระร่านจิต
ผิว์จะคิดสงสารพาลสงสัย
แว่วใบไม้กรอบแกรบยะแยบคาย
ผิว์จะหมายมักมากไม่มีเลย
** คราวนี้เกรดลดหมดทางสู้
น่าอดสูตัวตนแลหนหลัง
ลดฮาบฮวบตกใจเต็มกำลัง
วันแห่งหวังคงหมดสิ้นพังทลาย
**บอกตัวเองต่อไปให้ฮึดสู้
อย่าจมอยู่กับความหลังที่พังสลาย
ต้องตั้งใจขยันอ่านแล้วจะสบาย
ตอนรับเกรด ไม่ต้องฟูมฟายให้น้ำนอง
ปล* เครียดดิ เกรดลดลงจากเดิมเยอะมาก จาก 3.69 เหลือ 3.37 ... ทำไงดีล่ะ??
..Help me นะจ๊ะ (บอกตัวเอง..ตนเป็นคนมีขน..เอ๊ย..ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน)
13 มีนาคม 2548 06:49 น.
เสือยิ้มมุมปาก
หนาวลมห่มหนาว อ๋าว อ๋าว อ๋าว อ๋าว
เย็นยาวห่มหยาด อาด อาด อาด อาด
ฝนโปรยห่มฟ้า อ๋า อ๋า อ๋า อ๋า
ขี้หมาหล่นใส่หัว ผัว .. ผัว .. ผว .. ผัว
12 มีนาคม 2548 18:29 น.
เสือยิ้มมุมปาก
** กรุณานะคะ.. กรุณาอ่านเป็นภาษาใต้ **
ลูกตอเบา..น่ากิน..หมินชิบหาย
ยังไม่วาย..ลูกเนียงนก..หมกความเหม็น
สาหร่ายเล..ซกมก..เกินจะเป็น
น้ำพริกเห็น..เหม็นเคย..กินไม่ลง
ไอไหรเหลย..ของดี..เมืองปักษ์ใต้
หนมจีน..น้ำเคยใส..พุงปลาหลง
ข้าวยำ..น้ำบูดู..น่าพุงลง
ภาษากลาง..เรียกลงพุง..โร้ทันที
** ไร้สาระ..มันดี**
10 มีนาคม 2548 14:54 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ฉันอยากเปลี่ยชีวิตเป็นแผ่นกระดาษ
คอยแต่งเสริมเติมวาดด้วยหมึกสี
ละเลงสุข..ละลายทุกข์..อย่างเสรี
ยิ้มรับชีวีใหม่..ใจเบิกบาน