31 มีนาคม 2547 11:14 น.
เสือยิ้มมุมปาก
(กลอักษรถอยหลังเข้าคลอง)
+ + + + + + + + + + + +
โอ้ความรักยักเปลี่ยนท่าอย่างแกงขม
ใจตรอมตรมหมองไหม้ให้ชวดชม ชมชวดให้ไหม้หมองตรมตรอมใจ
ไหวหวั่นคิดพิศแล้วน้องรักพี่ พี่รักน้อง แล้วพิศคิดหวั่นไหว
บุญสองเรานั้นน้อยเอื้อมเกินไกล ไกลเกินเอื้อมน้อยนั้นเราสองบุญ
31 มีนาคม 2547 10:52 น.
เสือยิ้มมุมปาก
แกงส้มใส่ผักบุ้ง
ต้มยำกุ้งแกงพุงปลา
ต้มทิหน่อไม้ป่า
ปลาดุกร้าหรอยจังหู
คั่วเผ็ดข่าปลาไหล
ข้าวยำใส่น้ำบูดู
ตะแมะดีเลิศหรู
ถ้าอยากรู้เชิญลิ้มลอง
เมื่อพูดถึงผลไม้
มาเมืองใต้กินลองกอล
จำปาดะเป็นของ
เอกลักษณ์ใต้บ้านเราแล
....ของไทยนะของไทย....
....แล้วทำไมเห่อของนอก ????
31 มีนาคม 2547 10:26 น.
เสือยิ้มมุมปาก
กวีเกิดก่อเกื้อ กรองกานท์
เกียรติกอบกาพย์กลอนการ เกี่ยวกล้า
กวีเก่งกุจกาญจน์ กลกล่อม
กรูกู่ก้องกลบหล้า เกลื่อนเกลิ้งเก็จกัณฐ์
++ กว่าจะแต่งได้เกือบตายกันไปข้างเลยอ่านะ เฮ้อ เหนื่อยจัง == ++
31 มีนาคม 2547 10:00 น.
เสือยิ้มมุมปาก
แม่นี้หนออุ้มชูดูแลฉัน
ตั้งแต่วันยังเยาว์จนเติบใหญ่
แม่ป้อนข้าวป้อนน้ำเฝ้าเอาใจ
ยามเจ็บไข้ไม่เคียงข้างไม่ห่างกาย
ด้วยรักลูกที่สุดดุจเฟียงฟ้า
สารพัดจัดหาสมใจหมาย
แม่เหนื่อยากลำบากไม่สบาย
แม่ทนได้เพื่อลูกที่ผูกพัน
กี่ครั้งที่ลูกทำผิดไมคิดโกรธ
มิเอาโทษรัรกแท้ไม่แปรผัน
ด้วยพระคุณยิ่งกว่าค่าอนันต์
จะตอบแทนท่านนั้นอย่าแชเชือน
ธรนินทร์ถิ่นฟ้ามหาศาล
ไหนจะปานเปรียบบุญ พระคุณแม่
มหาสมุทรสุดเวิ้งว้างที่กว้างแล
ยังไม่แท้เที่ยงเท่าแม่เราเอย
+*+ผู้หญิงคนหนึ่งทีรักเรามาก...ผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นกำลังใจในยามท้อถอย
..ผู้หญิงคนหนึ่งที่ห่วงหาอาทร...ผู้หญิงคนหนึ่ง..คนนั้น..คือแม่ของเรา*+*
30 มีนาคม 2547 20:49 น.
เสือยิ้มมุมปาก
หากเหนื่อยล้ามาหนักจงพักบ้าง
หากอ้างว้างไม่เห็นทางอย่างใครเขา
จงบอกตัวย้ำเตือนใครเพื่อนเรา
มีเพียงเงาทาบทางตรงกลางดิน
อยากจะทำตามฝันในวันหน้า
มุ่งสู่ฟ้าดังวิหคบินผกผิน
อย่าลืมเพื่อนที่เตือนเราเงาบนดิน
ว่าชีวิต ดิ้นรนสู้ อยู่กับตน
จะร้ายดีมีสุขสนุกเศร้า
ต่างคลุกเคล้เบาหนักเราอย่าสน
ตนนั้นและเป็นที่พึ่งแห่งตัวตน
ต้องสู้ทนจนกว่าจะได้ดี