2 เมษายน 2547 19:19 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ชีวิต กับ ความฝัน
มิ อาจ แยก จาก กัน ได้
เพราะ ชีวิต เกิด มา ต้อง ก้าวไป
สู่ จุดหมาย ที่ฝันไว้ ไกล พอควร
- - - - - -- - - - - - --- - - - - -- - (ตอน 1)
แม้ ความฝัน บาง สิ่ง เอื้อม ไม่ ถึง
แต่ ความฝัน อีก หนึ่ง อาจ เอื้อม ได้
เพราะ ชีวิต มี ความฝัน อย่าง มาก มาย
สู่ จุด หมาย ที่ ก้าวไป ...ไม่ ไกล เกิน
- - - - - -- - - - - - --- - - - - -- - (ตอน 2)
2 เมษายน 2547 19:11 น.
เสือยิ้มมุมปาก
((ถึงป๋าเหนกที่เคารพอย่างยิ่งค่ะ))
...หวัดดีค่ะป๋าเหนกผู้น่ารัก
เรียนเหนื่อยนักพักบ้างนะครูขา
มิเช่นนั้นปรากฎการณ์รอยตีนกา
จะเยือนมาเยี่ยมหาก่อนถึงวัย
จำได้ไหมครั้งล่าหรือครั้งแรก
ครูก็แจกรอยยิ้มหนูสงสัย
เอ๊ะ!ครูคนนี้เป็นอะไร
ถึงชอบให้รอยยิ้มแก่ทุกคน
หลังจากนั้นหนูเริ่มฉลาดขึ้น
เมื่อรู้กึ๋นการทำดีหายฉงน
เพียงแค่ยิ้มหวานๆแก่ทุกคน
เพียงเท่านั้นก็สุขล้นเกินพรรณนา
สอบปลายภาคล่วงเลยผ่านไปแล้ว
ใจก็แป้วกับคะแนนที่มาหา
ได้มากบ้างน้อยบ้างเรื่องธรรมดา
ไม่เป็นไรหรอกครูขาไม่กังวล
แค่นี้นะป๋าเหนกกลอนตันแล้ว
หูก็แว่วได้ยินเสียงมะปรางจ๋า
หนูก็นึกว่ามีใครอยากเจรจรา
แท้แล้วไม่หรอกค่า..หิวข้าว...จนหูลาย
(( ...รักป๋านะคะ กลับมาหาพวกเราเถอะค่ะ..พวกเรารอการสอนของป๋าอยู่นะคะ จะได้เรียนภาษาอังกฤษอย่างมีชีวิตชีวาซะที...))
1 เมษายน 2547 08:04 น.
เสือยิ้มมุมปาก
เรียงร้อยถ้อยแถลงแจ้งข่าวรัก
กามเทพศรปักกลางใจฉัน
อุ้ย เจ็บจังปวดใจในทันควัน
แต่คุ้มกันกับคุณค่าว่ารักเอย
ในยามรักบอระเพ็ดยังบอกหวาน
ดั่งน้ำตาลอิ่มเอมเปรมใจฉัน
แม้ตัวเราจะต้องเสียพรหมจรรย์
ยังรื่นเริงสุขสันต์ไม่เข้าที
เหตุไฉนสังคมไทยเป็นเช่นนี้
ถูกฟันทีก็ไม่สนยลใครหนา
แล้วมาบอกก็เรารักเขานี่นา
พี่พี่จ๋า..แล้วความรัก..เป็นอย่างไร
รักน่ะเหรอคือกามาอามรมณ์ร้อน
ได้เปล่าเปลี่ยวล้อนจ้อนกับแฟนฉัน
แล้วถูถึงลึงค์แลกแปลกเปลี่ยนกัน
นี่แหละหนอประเทศไทยน่าอนาถ
เยาวชนของชาติกลับแปรผัน
แล้วจะหาสิ่งดีใดทดแทนกัน
ก็ในเมื่อพวกเขานั้น...รักเพื่อกาม
.................................
(( ถ้าหากว่าในบางถ้อยอรรถาธิบายอาจจะรุนแรงไปบ้าง
ก็ขอโทษนะคะ ))
1 เมษายน 2547 07:21 น.
เสือยิ้มมุมปาก
♥++ ฉันยืน ณ ริมหาด ++
++ ชละสาดซ่าซัดเสียง ++♥
♥++ ลมพัดพาสำเนียง ++
++ เจ้าร่ำรองอยู่เรียงราย ++♥
♥++ พิศแหงนหน้ากระทบ ++
++ ฉายะกลบกะจันทร์ฉาย ++♥
♥++ แสงส่องริถูกกาย ++
++ สุขะแล้วได้ยินยล ++♥
[**อินทรวิเชียรฉันท์ ♥ บทที่ 1**]
31 มีนาคม 2547 11:14 น.
เสือยิ้มมุมปาก
(กลอักษรถอยหลังเข้าคลอง)
+ + + + + + + + + + + +
โอ้ความรักยักเปลี่ยนท่าอย่างแกงขม
ใจตรอมตรมหมองไหม้ให้ชวดชม ชมชวดให้ไหม้หมองตรมตรอมใจ
ไหวหวั่นคิดพิศแล้วน้องรักพี่ พี่รักน้อง แล้วพิศคิดหวั่นไหว
บุญสองเรานั้นน้อยเอื้อมเกินไกล ไกลเกินเอื้อมน้อยนั้นเราสองบุญ