15 เมษายน 2547 19:55 น.
เสือยิ้มมุมปาก
ค ว า ม รั ก - ....ในแง่มุมของเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
>>- ค ว า ม รั ก - ....ในแง่มุมของเนาวรัตน์
>>
>>ลองอ่านดูสิ...ให้แง่คิดดีดี
>>บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่
>>ให้เราครอบครอง...
>>ไม่ผิด หากจะ รัก คนมีเจ้าของ
>>แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน ...
>>หน้าที่ของ ความรัก คือการ เดินไปมอบความรัก และยืนเฉยๆ
>>เพื่อรับมัน......ไม่ใช่ การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา...
>>ในห้วง รัก การ ถูกรัก มันสุขใจ การ มอบ ความรัก มันอิ่มเอม
>>และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน...
>>ความรัก จะเกิดขึ้น เมื่อเกิดการถ่ายเทพลัง อันอ่อนโยนของ คนสองคน...
>>ความรัก มิใช่ การเข้าไป เป็น ชีวิตเขา แต่คือการเข้าไป อยู่ข้างๆ
>>ชีวิตเขา...
>>คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรา รัก ....แต่
>>ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย...
>>ความรัก ระยะแรก ทำให้ร่างกายหลั่ง สารกระตือรือร้น ...
>>ให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่ง ความรัก...
>>แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า...
>>ในวันที่ ความรักคงที่ สารกระชุ่มกระช่วย......
>>งดทำงาน.....
>>สิ่งเดียวที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือ....ความเข้าใจล้วนๆ...
15 เมษายน 2547 18:18 น.
เสือยิ้มมุมปาก
เสียงครวญแห่งความรู้สึก
ปลุกห้วงสำนึกเมื่อครั้งยังเด็กๆอยู่
คำแม่เคยกล่อม.....ยามที่ฉันนอนแปล
ร้องเรือเฮ้....ลูกแม่ชาวเลได้ฟังยังจำ
...ได้อารมณ์ รักไม่รวนเร เขเรือกำหนด ...
15 เมษายน 2547 17:59 น.
เสือยิ้มมุมปาก
(ภาคเช้า) ... ทะเลน้อย พร้อยบัวงาม ยามอรุณรุ่ง
บัวเต็มทุ่ง บึงทะเล เขเรือเล่น
แหวกกอบัว สัมผัสน้ำ ชื่นฉ่ำเย็น
ปลากระเต็น นกกระสา น่าชวนมอง
(ภาคค่ำ) ... แหงนมองฟ้า เพลาค่ำ ระยิบระยับ
แสงเดือนจับ ดวงดาว พราวพร่างแสง
ลมเย็นเย็น พัดผ่าน ซ่านสำแดง
นอนตะแคง กินดาว สาวทักษิณา
14 เมษายน 2547 08:16 น.
เสือยิ้มมุมปาก
สงกรานต์เมื่อวานบานเบิก
ได้ฤกษ์ปีใหม่สุขสันต์
รดน้ำดำหัวขอพรพลัน
ไปเที่ยวด้วยกันทั้งครอบครัว (..20...คน)
...เที่ยงครึ่งปั้บลงจอดวังสายทอง
ผืนน้ำตกประกายส่องสวยสดใส
แผ่นน้ำไหลระรินซัดซ่าไกล
นอนแผ่หราสบายใจบนแผ่นศิลา...
11 เมษายน 2547 16:00 น.
เสือยิ้มมุมปาก
กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนผันผาด
ตัวเสือยิ้มแปรปราดเป็นผวนผัน
สามปีอยู่เทาแดงสุขใจครัน
มีเพื่อนพ้องสมานฉันท์สามัคคี
-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+- -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-
ต่อแต่นี้เป็นเด็กศิลป์รั้วฟ้าแดง
อาจกรรแสงทุกวันก็เป็นได้
คิดถึงบ้านร้องไห้จนฟูมฟาย
ทำไงได้เพื่ออนาคตอันงดงาม
---+++คิดถึงบ้าน+++----